در حضور امام علی علیه السّلام، مردي به ديگري كه پسري آورده بود چنين تبريك گفت: گوارا بادت اين سواركار، حضرت علی(علیه السّلام) به او فرمودند:
لَا تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ؛

اين را مگوي، بلكه بگوي: بخشنده را سپاس گزار، و در آنچه بخشيده شدي بركت باد، و به بزرگي رسد، و نيكوييش را روزيت فرمايد.
نهج البلاغه، حکمت 346