امام علی علیه السّلام فرمودند:
رُبَّ مُسْتَقْبِلٍ يَوْماً لَيْسَ بِمُسْتَدْبِرِهِ وَ مَغْبُوطٍ فِي أَوَّلِ لَيْلِهِ قَامَتْ بَوَاكِيهِ فِي آخِرِهِ؛

بسا كسان به پيشباز روزي روند كه آن را بدرقه نكنند و دفتر عمرشان بسته شود و يا در سر شب بر احوال كسي رشك برند كه در پايان آن سوگوار او گردند.
نهج البلاغه، حکمت 372