گوینده ای در حضور امام علی علیه السلام استغفار کرد، حضرت فرمودند:

می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجه بلند رتبگان است، و آن نامی است که بر شش معنی قرار گیرد: نخست پشیمانی بر گناهان گذشته؛ دوم تصمیم جدّی بر این که هرگز بدان بدی باز نگردی؛ سه دیگر آن که حقّ مردم را چنان ادا کنی که در پیشگاه الهی ذرّه ای مدیون نباشی؛ چهارم آن که هر واجبی را که از دست داده ای جبران کنی؛ پنجم آن که گوشت هایی را که از حرام بر بدنت روییده است با اندوه آب کنی تا پوست بر استخوان چسبد و گوشتِ نو روید و ششم آن که جسمت را به طاعت بیازاری همچنان که شیرینی گناه را بدان چشاندی. آنگاه بگو «استغفر اللّه».
نهج البلاغه، حکمت 409