«روزي» بر دو گونه است: رزقي كه جوينده صاحب خود است، و رزقي كه جوينده در پي آن است. پس آن كه دنيا را جويد مرگ او را دنبال كند تا

امام علی علیه السّلام فرمودند:

الرِّزْقُ رِزْقَانِ طَالِبٌ وَ مَطْلُوبٌ فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْيَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ حَتَّى يُخْرِجَهُ عَنْهَا وَ مَنْ طَلَبَ الْآخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْيَا حَتَّى يَسْتَوْفِيَ رِزْقَهُ مِنْهَا؛

«روزي» بر دو گونه است: رزقي كه جوينده صاحب خود است، و رزقي كه جوينده در پي آن است. پس آن كه دنيا را جويد مرگ او را دنبال كند تا از دنيا بيرونش برَد، و آن كه در پي آخرت باشد دنيا او را طلب كند تا روزيش را به تمام و كمال از آن برگيرد.

نهج البلاغه، حکمت 423