امام علی علیه السّلام فرمودند:

دوستان خدا باطنِ دنيا را نگرند آنگاه كه مردم چشم به ظاهر آن دوخته اند، و آنان به كار آخرت پردازند در حالي كه ديگران به زندگي زودگذر مشغولند. پس آنچه را كه ترسند هلاكشان سازد از خود دور كنند، و آنچه از دنيا را كه دانند واگذاردشان، واگذارند. افزون طلبي ديگران را از دنيا كم ارزش بينند و دنيا طلبي آنان را خسارت. با آنچه دنياپرستان دوست دارند دشمن اند، و آنچه را كه آنان دشمن دارند دوست دارند. به وسيله آنان قرآن دانسته شود، و آنان نيز به قرآن شناخته شوند. بدانان كتاب الهي بر پا شود، و آنان به كتاب حق استوار گردند. به چيزي جز لطف و احسان الهي اميد ندارند، و از چيزي جز كيفر كردارشان نهراسند.
نهج البلاغه، حکمت 424