حضرت علی (علیه السّلام) به هنگام شنیدن خبر شهادت مالک اشتر فرمودند:
مَالِکٌ وَ مَا مَالِکٌ وَ اللَّهِ لَوْ کَانَ جَبَلًا لَکَانَ فِنْداً (وَ لَوْ کَانَ حَجَراً لَکَانَ صَلْداً) لَا یَرْتَقِیهِ الْحَافِرُ وَ لَا یُوفِی عَلَیْهِ الطَّائِرُ و الفند المنفرد من الجبال ؛

مالک به راستی مالک چه بود به خدا سوگند، اگر او را به کوه مانند کنند کوهی بلند و بی همتا بود، و اگر به سنگ تشبیه نمایند صخره ای سخت و مقاوم بود. هیچ پای قدرتی بر آن بالا نرفت، و هیچ پرنده ای بر اوج آن ننشست. «فِنْد» هر کوه تک افتاده ای است.
نهج البلاغه، حکمت 435