امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ يقال حشمه و أحشمه إذا أغضبه و قيل أخجله و احتشمه طلب ذلك له و هو مظنة مفارقته؛

آنگاه كه مؤمن برادرش را به خشم آورَد از او جدا شود. بعضي گويند معني چنين است: اگر برادر مؤمن را به خجالت و خشم آورد زمينه جدايي و دوري را فراهم آورده است.
نهج البلاغه، حکمت 472