عبدالله بن جعفر گفت: یک روزى صبح بر عمویم على علیه ‏السلام که مریض بود وارد شدم و گفتم: اى امیر مؤمنان چگونه صبح کردید؟ فرمودند:

یا بُنَىَّ کَیْفَ اَصْبَحَ مَنْ یَفْنى بِبَقائِهِ وَ یَسقُمُ بِدَوائِهِ وَ یُؤتى مِنْ مَأمَنِهِ؟

فرزندم چگونه صبح مى ‏کند کسى که با بقائش فانى مى ‏شود و با دارو و دوایش بیمار مى ‏شود و از همان جا که مطمئن است ضربه مى‏ خورد.

بحارالأنوار، ج 41، ص 164