امام علی علیه ‏السلام به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرض کردند:

یا رَسُولَ اللّهِ اِنَّ اَباذَرٍّ قَدَ وَ عَکَ فَقالَ صلّی الله علیه و آله: اِمْضِ بِنا اِلَیْهِ نَعُودُهُ فَمَضَینا اِلَیْهِ جَمیعا فَلَّما جَلَسْنا قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلّی الله علیه و آله: کَیْفَ اَصْبَحْتَ یا اَباذَرٍّ؟ قالَ: اَصْبَحْتُ وَ عَکا یا رَسُولَ اللّهِ، فَقالَ: اَصْبَحْتَ فى رَوْضَةٍ مِنْ رِیاضِ الْجَنَّةِ، قَد اِنْغَمَسْتَ فِى ماءِ الْحَیْوانِ، وَ قَدْ غَفَرَ اللّهُ لَکَ ما یَقْدَحُ مِنْ دینِکَ فَاَبْشِر یا اَباذَرٍّ.

اى رسول خدا ابوذر بیمار و تب‏دار است. پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
برویم پیش او تا عیادتش کنیم، همراه یگدیگر پیش او رفتیم، وقتى که نشستیم، رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اى ابوذر چطور صبح کردى؟ ابوذر گفت: صبح کردم در حال تب‏دارى اى رسول خدا،
رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: در باغى از باغهاى بهشت صبح کردى، تو در آب حیات فرو رفتى، و خدا پوشانید آنچه را که به دین تو آسیب مى‏ رساند، پس بشارت باد بر تو اى ابوذر.

مستدرک الوسائل، ج 2، ص 57، ح 1398