سماعة گوید: از امام صادق علیه السلام سؤال کردم چه کسى شایسته است که زکات بگیرد؟ حضرت فرمودند:

هِىَ لِلَّذى وَاللّهِ فى کِتابِهِ «لِلْفُقَراءِ وَالْمَساکینِ وَالعامِلینَ عَلَیها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَ فى الرِّقابِ وَالغارِمینَ وَفى سَبیلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبیلِ فَریضةً مَنَ اللّهِ»[ توبه، 60]؛

به خدا قسم، زکات براى آنان است که در کتاب او (قرآن) نامشان بیان شده است: فقراء، بیچارگان، جمع ‏آورندگان آن، کسانى که با گرفتن زکات قلب هایشان نسبت به اسلام نرم مى ‏شود، در (آزادى) بندگان، بدهکاران، راه خدا و کسى که در راه مانده است. اینها تکلیف واجب از سوى پروردگار است.

بحارالأنوار، ج 96، ص 56