امام صادق علیه ‏السلام فرمودند:

کانَ أَبى یَقُولُ فى جَوْفِ اللَّیْلِ فى تَضَرُّعِهِ: اَمَرْتَنى فَلَمْ أَئْتَمِرْ وَ نَهَیْتَنى فَلَمْ أَنْزَجِرْفَها أَنَاذا عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ لا أَعْتَذِرُ.

پدرم در نیمه‏ هاى شب به هنگام مناجاتش مى‏ گفت:
[خدایا] فرمانم دادى فرمان نبردم، مرا نهى کردى، دست نکشیدم. پس اینک منم بنده تو در پیشگاهت ایستاده ‏ام و عذرى نمى‏ جویم!

بحارالانوار، ج 46، ص 290، روایت 14