ابى بکره مى‏ گوید:
کانَ رَسُولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله یُصَلّى بِالنّاسِ فَاِذا سَجَدَ وَثَبَ الْحَسَنُ عَلى ظَهْرِهِ أَوْ عَلى عُنُقِهِ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَیَضَعُهُ وَضْعا رَفیعا لِئَّلا یَصْرِعَ.

پیامبر خدا صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏آله وقتى با مردم نماز مى‏ خواند و به سجده مى ‏رفت، حسن بر پشت یا گردن او سوار مى‏ شد و حضرت سرش را بلند کرده و امام حسن علیه‏ السلام را آرام زمین مى‏ گذاشت تا آزرده نشود.
کنز العمال، ج 13 ص 667 ح 37700