ابو حمزه ثمالى مى‏گوید: امام سجاد علیه ‏السلام هنگامى که غذا مى‏خوردند، مى‏فرمودند:

اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى أَطْعَمَنا وَسَقانا وَ کَفانا وَاَیَّدَنا وَ آوانا وَ أَنْعَمَ عَلَینا وَاَفضَلَ، اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى یُطْعِمُ وَ لایُطْعَمْ؛

حمد و ستایش براى خدایى است که ما را اطعام کرد و سیراب نمود و به قدر کفاف به ما نعمت داد و تأیید کرد و پناه داد و بر ما نعمت و برترى داد. ستایش مخصوص آن خدایى است که اطعام مى‏کند ولى خود نمى‏خورد.

من لایحضره الفقیه، ص 233، ح 4266