از اسماعیل بن الخطّاب روایت شده که گفت:

کانَ أَبْوالْحَسَنِ علیه‏ السلام یَبْتَدِى‏ءُ بِالثَّناءِ عَلَى إبْنِهِ عَلِىٍّ علیه‏ السلام وَ یُطْریهِ وَ یَذْکُرُ مِنْ فَضْلِهِ وَ بِرِّهِ ما لایَذْکُرُ مِنْ غَیْرِهِ کَأَنَّهُ یُریدُ أَنْ یَدُلَّ عَلْیهِ.

امام موسى بن جعفر علیهماالسلام [هنگامى که به محضرش وارد مى‏شدیم] به تعریف فرزند خود على علیه‏ السلام مى‏پرداختند و او را مى‏ستودند و از فضیلت و نیکویى او چنان یاد مى‏کردند که درباره دیگران نمى‏گفتند گویا که مى‏خواستند [ما را ] به امامت او راهنمایى کنند.

بحارالانوار 49: 18 ح 19