یکى از جاسوسان گمارده شده بر امام کاظم علیه‏ السلام مى‏ گوید: من بسیار مى‏ شنیدم که در دعاهایشان مى ‏فرمودند:
«اَللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّنى کُنْتُ أَسْأَلُکَ أَنْ تُفَرِّغَنى لِعِبادَتِکَ؛ أَللّهُمَّ وَ قَدْ فَعَلْتَ، فَلَکَ الْحَمْدُ».

بارالها! همانا تو خود آگاهى که همواره از تو مى‏خواستم که مرا براى عبادت خود فراغتى عطا فرمائى، بارالها! چنان کردى، پس تو را سپاس.
بحارالانوار 48: 107 ح 9