امام باقرعلیه السلام به یکى از دوستان خود فرموند:

أَبْلِغْ شِیعَتَنا أَنَّهُ لا یُنالُ ما عِنْدَ اللهِ إِلاَّ بِعَمَل؛

به شیعیان ما بگو که هیچ کس به مواهب و رحمت هاى الهى نمى رسد مگر با عمل.

اصول کافى، جلد 2، صفحه 300.

این گفتار امام باقر(علیه السلام) پاسخى است به آنها که تصور مى کنند تنها به عنوان قبول نام تشیع و ابراز عشق به خاندان پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مى توانند بزرگترین مقام را در پیشگاه خدا داشته باشند، در حالى که مى دانیم اساس اسلام روى عمل گذشته شده و شیعیان واقعى آنها هستند که برنامه عملى آنان اقتباسى است از برنامه هاى عملى على(علیه السلام) و یارانش و اصولا تشیع از ماده مشایعت به معناى گام برداشت پشت سر کسى است; بنابراین آنها شیعه واقعى خاندان پیغمبرند که پشت سر آنها گام بر مى دارند.

منبع: makarem.ir