امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

سَیَأتی زَمانٌ عَلَی النّاسِ وُجوهُهُمْ ضاحِکةٌ مُستبْشِرةٌ و قُلوبُهمْ مُظْلِمةٌ مُتَکَّدِرَةٌ اَلسُّنَّهُ فِیهِمْ بِدْعَةٌ، وَ البِدعَةُ فِیهِمْ سُنّةٌ، اَلمؤمِنُ بَینَهُمْ مُحَقَّرٌ، وَ المُنافِقُ بَینَهُم مُوَقّرٌ؛

بر مردم زمانی خواهد آمد که چهره هایشان خندان و شاد است، ولی دلهایشان تاریک و گرفته است. سنّت در میان آنان بدعت شمرده می شود و بدعت، سنّتی رایج می گردد. مؤمن در میانشان حقیر است و منافق در بین آنان محترم شمرده می شود.

الحیاة، ج2، ص 311

این حدیث، اوضاع و شرایط آخرالزّمان را بیان می کند.
امروز، بشریّت دچار انحطاط اخلاقی است. حتی مسلمانان هم از تعالیم حیات بخش قرآن فاصله گرفته اند و حقایق دین در نظرشان رونق کمتری از خرافات دارد. به اهل ایمان کمتر بها می دهند و منافقان دوچهره و ریاکار، بیشتر در دلها جا باز می کنند.
دینداری در این شرایط، دشوار و در عین حال ارزشمند است.
افراد بسیاری را می بینیم که به ظاهر، چهره های شاد و لبهای خندان دارند، ولی دلها تیره و درونها مکدّر است. سلامها تصنّعی و خوشیها سطحی است. در عمق دلها از صفا و محبّت و عشق، خبری نیست. اهل ایمان را به دیده ی تحقیر می نگرند و متعهّدان به شرع و دین و حلال و حرام را مرتجع می شمارند و راستگویان و راست کرداران را ضعیف و عقب مانده می دانند، ولی زبان بازان دورو و فریبکاران بازیگر و نیرنگباز را بیشتر دوست می دارند.
چه اوضاع تلخ و دشواری!
راستی که دینداری در آخرالزمان، از نگه داشتن آتش در کف دست، سخت تر است؛ ولی دینداران هم حجّتهای خدا بر مردمند و فردای قیامت روشن می شود که برنده کیست و بازنده کدام است؟ در هیاهوی جهان، «راه خدا» را گم نکنیم.

منبع: حکمت های عسکری (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1391)