امام جواد علیه السلام فرمودند:
مَنِ انقادَ إلَی الطُّمَأنینَةِ قَبلَ الخُبرَةِ فَقَد عَرِّضَ نَفسَهُ لِلهَلَکَةِ وَ لِلعاقِبَةِ المُتعِبَةِ؛
هر کس پیش از آزمودن، تسلیم اطمینان شود (و قبل از امتحان، اعتماد کند) خود را در معرض هلاکت و فرجام رنج آور قرار داده است.
اعلام الدین، ص309
شرح حدیث:
همه ی افراد، خوب و سالم نیستند. همه ی مدّعیان صداقت و دوستی هم راست نمی گویند.
انسان، موجودی اجتماعی است و با افراد مختلف رابطه ی دوستی یا فامیلی یا مشارکت مالی یا همکاری اجتماعی و سیاسی می کند؛ از این رو به دوستان صمیمی و یکدل و مطمئن نیاز دارد.
آنچه جوهره ی افراد را آشکار می سازد، تحوّلات روزگار و فراز و نشیب های زندگی است.
افراد، وقتی در «کوره ی آزمایش» قرار گیرند، میزان خالصی و ناخالصی آنان معلوم می گردد. بنابراین، نباید به هر کس اطمینان کرد و ساده لوح بود.
چرا برای پذیرش افراد در اداره ها، مؤسسه ها و دانشگاه ها، «آزمون» وجود دارد؟
آنان که از روی عجله و شتاب، با این و آن دوست می شوند، آنان که بدون شناخت افراد، آنان را به کارهای مهم و حساس می گمارند.
آنان که پیش از امتحان کردن دیگری، اسرار خود را با او در میان می گذارند، روزی زیان این اعتمادها بدون منطق و خوشبینی های غیر عقلایی را می بینند.
خداوند به مؤمنان توصیه می کند که اگر کسانی از میان کافران به سوی شما آمدند و ادعا کردند که ما مسلمان شده و هجرت کرده ایم، آنان را بیازمایید. اگر واقعاً مؤمن شده بودند، آنان را بپذیرید و امان دهید و به سوی کفّار برنگردانید. (1)
آیا جز این است که جاسوسها از سادگی و خوشبینی بیش از حدّ افراد سوء استفاده و اسرار را به دست می آورند و به دشمن منتقل می کنند؟
مؤمن باید هوشیار و زرنگ باشد و پیش از آزمودن کسی، صد در صد به او اعتماد نکند.
پی نوشت:
1. ممتحنه(60)، آیه 10.
منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1391)
انسان، موجودی اجتماعی است و با افراد مختلف رابطه ی دوستی یا فامیلی یا مشارکت مالی یا همکاری اجتماعی و سیاسی می کند؛ از این رو به دوستان صمیمی و یکدل و مطمئن نیاز دارد.
آنچه جوهره ی افراد را آشکار می سازد، تحوّلات روزگار و فراز و نشیب های زندگی است.
افراد، وقتی در «کوره ی آزمایش» قرار گیرند، میزان خالصی و ناخالصی آنان معلوم می گردد. بنابراین، نباید به هر کس اطمینان کرد و ساده لوح بود.
چرا برای پذیرش افراد در اداره ها، مؤسسه ها و دانشگاه ها، «آزمون» وجود دارد؟
آنان که از روی عجله و شتاب، با این و آن دوست می شوند، آنان که بدون شناخت افراد، آنان را به کارهای مهم و حساس می گمارند.
آنان که پیش از امتحان کردن دیگری، اسرار خود را با او در میان می گذارند، روزی زیان این اعتمادها بدون منطق و خوشبینی های غیر عقلایی را می بینند.
خداوند به مؤمنان توصیه می کند که اگر کسانی از میان کافران به سوی شما آمدند و ادعا کردند که ما مسلمان شده و هجرت کرده ایم، آنان را بیازمایید. اگر واقعاً مؤمن شده بودند، آنان را بپذیرید و امان دهید و به سوی کفّار برنگردانید. (1)
آیا جز این است که جاسوسها از سادگی و خوشبینی بیش از حدّ افراد سوء استفاده و اسرار را به دست می آورند و به دشمن منتقل می کنند؟
مؤمن باید هوشیار و زرنگ باشد و پیش از آزمودن کسی، صد در صد به او اعتماد نکند.
پی نوشت:
1. ممتحنه(60)، آیه 10.
منبع: حکمت های تقوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام جواد علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1391)
تازه های احادیث
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}