امام علی علیه السلام فرمودند:

ألصیّام اَحَدُ الصَّحَّتَیِنِ؛

روزه گرفتن یکی از دو تندرستی است.

غررالحکم، ج2، ص 27

ماه رمضان فرصتی است برای خودسازی روحی و آسایش جسم و استراحت دستگاه هاضمه و تنظیم سوخت و سوز بدن.
در روایات معده «خانه ی بیماریها» معرفی شده است و «پرهیز» هم اساس و پایه ی همه ی درمانها. این جاست که نقش «روزه درمانی» در تندرستی روشن می شود.
اگر امروز روزه و امساک را شیوه ای در معالجه ی بیماریها می دانند، خاصیت «تندرستی» که رهاورد روزه است، قرنها پیش در رهنمودهای دینی آمده است.
در کلام نورانی پیامبر خداست: «صُوموا تَصَّحوا؛ روزه بگیرید، تا تندرست شوید. »
فرصت مغتنم ماه رمضان هم برکات و آثار جسمی و سلامتی دارد، هم تقویت اراده و تصفیه ی روح و تهذیب نفس است و هم روحیّه ی نوع دوستی و مهرورزی به مردم و دستگیری از محرومان و نیازمندان را تقویت می کند.
از رهاوردهای جسمی و روحی روزه غافل نشویم.

منبع: حکمت های علوی و ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی (علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستانه قدس رضوی، چاپ سوم (1391).