حدیث گرایش به محبت اهل بیت
امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:
فَلْیَعْمَلْ کُلُّ امْرِء مِنْکُمْ بِما یَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَیَتَجَنَّبُ ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهَتِنا وَسَخَطِنا
پس هر یک از شما باید کارى کند که وى را به محبت و دوستى ما نزدیک سازد، و از آن چه خوشایند ما نیست و باعث کراهت و خشم ماست دورى گزیند.
احتجاج، ج2، ص323و324 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص176، ح7 .
شرح حدیث:
این عبارت بخشى از نامه اى است که امام زمان(علیه السلام) براى شیخ مفید(رحمه الله)فرستاده است. حضرت بعد از تأیید ایشان و ذکر سفارش ها و دستورهاى گوناگون به شیعیان، مى فرماید:
هر فرد از شیعیان باید کارى را انجام دهد که به محبت ما اهل بیت نزدیک شود، و از کارهایى که موجب کراهت و ناخرسندى ما مى شود، اجتناب و دورى کند.
روشن است محبّت و کراهت اهل بیت(علیهم السلام) جنبه ى فردى و شخصى ندارد، بلکه به ملاک خدایى است؛ زیرا هر گاه اهل بیت(علیهم السلام) مشاهده کنند که شیعیان و منتسبان به آنان، کارهایى را انجام مى دهند که مورد رضایت الهى است، و نیز از کارهایى که مورد سخط و غضب خداوند است اجتناب مى کنند، خوش حال مى شوند و به آنان مى بالند. در همین نامه ى حضرت، مى بینیم که چه تعبیرهاى گران قدرى در شأن شیخ مفید(رحمه الله)آمده است:
به نام خداوند بخشنده و مهربان. امّا بعد (از حمد و ثنا)؛ سلام بر تو اى دوست و دین دار مخلص که به مقام ما و ... یقین استوار دارى! ما یقیناً خداى را که جز او معبودى نیست، به خاطر وجود تو، شکرگزاریم. از او درخواست درود بر آقا و مولایمان محمد و آل طاهرش را داریم. تو را آگاه مى کنم ـ خداوند توفیقات را براى نصرت و یارى حقّ ادامه دهد، و جزایت را به جهت گفتارِ راست تو از جانب ما، عظیم گرداند ـ که به ما اذن داده شده که تو را مشرّف به نامه نگارى کنیم[1].
بر ماست که اگر به دنبال جلب محبّت آقا امام زمان(علیه السلام) و دورى از سخط و غضب آن حضرت هستیم، کارى نکنیم که از ایشان دور شده، از عنایاتش محروم گردیم؛ و از طرف دیگر، سعى ما بر این باشد که اعمال و رفتارى را انجام دهیم که هر چه بیش تر ما را به ایشان نزدیک مى گرداند.
پی نوشت:
[1]. احتجاج، ج2، ص322 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص175، ح7 .
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
هر فرد از شیعیان باید کارى را انجام دهد که به محبت ما اهل بیت نزدیک شود، و از کارهایى که موجب کراهت و ناخرسندى ما مى شود، اجتناب و دورى کند.
روشن است محبّت و کراهت اهل بیت(علیهم السلام) جنبه ى فردى و شخصى ندارد، بلکه به ملاک خدایى است؛ زیرا هر گاه اهل بیت(علیهم السلام) مشاهده کنند که شیعیان و منتسبان به آنان، کارهایى را انجام مى دهند که مورد رضایت الهى است، و نیز از کارهایى که مورد سخط و غضب خداوند است اجتناب مى کنند، خوش حال مى شوند و به آنان مى بالند. در همین نامه ى حضرت، مى بینیم که چه تعبیرهاى گران قدرى در شأن شیخ مفید(رحمه الله)آمده است:
به نام خداوند بخشنده و مهربان. امّا بعد (از حمد و ثنا)؛ سلام بر تو اى دوست و دین دار مخلص که به مقام ما و ... یقین استوار دارى! ما یقیناً خداى را که جز او معبودى نیست، به خاطر وجود تو، شکرگزاریم. از او درخواست درود بر آقا و مولایمان محمد و آل طاهرش را داریم. تو را آگاه مى کنم ـ خداوند توفیقات را براى نصرت و یارى حقّ ادامه دهد، و جزایت را به جهت گفتارِ راست تو از جانب ما، عظیم گرداند ـ که به ما اذن داده شده که تو را مشرّف به نامه نگارى کنیم[1].
بر ماست که اگر به دنبال جلب محبّت آقا امام زمان(علیه السلام) و دورى از سخط و غضب آن حضرت هستیم، کارى نکنیم که از ایشان دور شده، از عنایاتش محروم گردیم؛ و از طرف دیگر، سعى ما بر این باشد که اعمال و رفتارى را انجام دهیم که هر چه بیش تر ما را به ایشان نزدیک مى گرداند.
پی نوشت:
[1]. احتجاج، ج2، ص322 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص175، ح7 .
منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).
تازه های احادیث
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}