زندگی با طعم بچه(قسمت اول)

فرزندآوری،شیرین ترین لحظه و بهترین میوه زندگی است
 

هر زنی علاقه‌مند است کودکانی داشته باشد و آن‌ها را با عشق و محبت ذاتی‌اش پرورش دهد و این گونه با نقش مادری، هویت زنانه‌اش را به تکامل برساند. هر مردی هم عاشق پدر شدن است. در واقع پدر شدن و مادر شدن نقطه اوج شخصیت هر زوجی به شمار می‌رود و می‌توان گفت نیاز به فرزند، مکمل زندگی آن‌ها خواهد بود.

تعداد کلمات 1078 /  تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

شاید تعداد دختران و پسرانی که پس از ازدواج علاقه‌ای به بچه‌دار شدن نداشته باشند در جامعه ما بسیار انگشت‌شمار باشد. در حقیقت همه زوج‌های جوان پس از گذشت مدتی از زندگی مشترک‌شان، خواهان به دنیا آوردن فرزندانی هستند تا به وسیله آن‌ها زندگی‌شان شیرین‌تر شود و رنگ و بوی تازه‌ای به خود بگیرد. هر زنی علاقه‌مند است کودکانی داشته باشد و آن‌ها را با عشق و محبت ذاتی‌اش پرورش دهد و این گونه با نقش مادری، هویت زنانه‌اش را به تکامل برساند. هر مردی هم عاشق پدر شدن است. در واقع پدر شدن و مادر شدن نقطه اوج شخصیت هر زوجی به شمار می‌رود و می‌توان گفت نیاز به فرزند، مکمل زندگی آن‌ها خواهد بود.
این مدل نگاه به فرزندآوری، اگرچه نگاه درستی است اما هرگز نگاه کاملی نیست. راستش را بخواهید به وجود آوردن یک فرزند و تربیت و پرورش او، کار بسیار بزرگ و در عین حال پیچیده‌ای است، که آمادگی‌ها و ظرفیت‌های زیادی می‌طلبد. همه دزدها و جانی‌های دنیا، همه دانشمندان و متفکران عالم و همه شخصیت‌های مورد علاقه بشریت، درون یک خانه و از دامن یک خانواده به وجود آمده‌اند، اما چه اتفاقی رخ می‌دهد که یکی هرزه و بدکاره می‌شود و دیگری خداگونه؟ آیا همین علاقه ذاتی ما به بچه داشتن برای به وجود آوردن بچه‌هایی سالم و باهوش صالح کافیست! آیا ذوق پدری و عشق مادری به تنهایی برای ایجاد نسلی سالم کافی خواهد بود! قصه بچه‌دار شدن و حساسیت این موضوع، قصه‌ای بسیار پیچیده است. تا آن جا که سرنوشت یک آدم می‌تواند به اندازه سرنوشت تمام آدم‌های روی زمین هم باشد.
برتراند رسال فیلسوف شهیر انگلیسی طی نامه‌ای از علامه محمدتقی جعفری پرسید: «چرا اسلام به مسأله ازدواج این قدر اهمیت داده است؟» حضرت علامه در جوابش می‌نویسد: «ازدواج بستر رویش انسان است و از ازدواج باید خلیفه الله به دنیا بیاید.»
چرا بچه ما یکی از آن خلیفه‌های خوب خدا نباشد، که خدا و ملائکه‌اش به وجود او افتخار کنند! چرا او ادامه‌دهنده یک نسل سالم و صالح نباشد؟ چرا بچه ما نام‌آوری بزرگ و پر افتخار در تاریخچه بشریت نباشد؟
از حکیمی پرسیدند: «تربیت فرزند از چه زمانی شروع می‌شود؟» گفت: «بیست سال قبل از تولد و هرگاه این مدت کافی نباشد بایدش افزون نمود.»
 

نقطه شروع برای داشتن بچه‌های خوب، دوران مجردی پدر و مادرهاست. زمانی که در اوج شور و هیجان نوجوانی و جوانی هستیم و می‌توانیم آموزش ببینیم، به تهذیب نفس و کمالات اخلاقی و روحی بپردازیم و مهارت‌های همسرداری و کودک‌یاری را کسب کنیم.
حالا دیگر روانشناسان خانواده، نه تنها معتقدند که جوانان باید در مورد ازدواج آموزش ببینند، بلکه معتقدند در خصوص به وجود آوردن فرزند و تربیت و نگه‌داری از کودک هم، باید مهارت‌هایی بیاموزند. اصلاً توصیه می‌شود که جوانان (هم دختران و هم پسران) هر از گاهی در جمعی از کودکان قرار بگیرند و خود را در معرض طفل‌های خردسال قرار دهند تا میزان تحمل، علاقه و مهارت‌شان را مورد محک قرار دهند.
حالا به این سمت مرزهای مجردی می‌آییم. یک زندگی مشترک تشکیل می‌شود، زن و شوهر تصمیم به بچه‌دار شدن می‌گیرند. آن‌ها باید قبل از هر اقدامی که به خلقت یک انسان بیانجامد، خودشان را محک بزنند و میزان آمادگی خود را در همه زمینه‌ها مورد پرسش قرار دهند:
ـ یک پدر چه مسئولیت‌هایی در قبال همسر و فرزند نوپایش دارد؟
ـ نقش زن به عنوان یک مادر چیست؟
ـ چه طور میان وظایف همسری و پدر و مادری‌ام هماهنگی ایجاد کنم؟
ـ آیا من روحیه خوبی دارم؟ آیا ترسو، پرخاش‌گر، کم صبر و تحریک‌پذیر نیستم؟
ـ آیا من و همسرم برای تأسیس خانواده سه نفره به تفاهم رسیده‌ایم؟
ـ آیا من و همسرم در تقسیم وظایف جدید به تفاهم رسیده‌ایم؟
ـ آیا ما آمادگی مادی برای پذیرش عضو جدید خانواده را داریم؟
ـ آیا من و همسرم واقعاً به بچه علاقه داریم؟
خیلی خوب است که زوج‌های جوان بتوانند به این قبیل سؤالات پاسخ‌های روشن و واضحی بدهند و با ذهنی باز به استقبال این رویداد جالب و پیچیده و در عین حال شیرین و دوست‌داشتنی بروند.

بیشتر بخوانید :
23 انگیزه غلط برای بچه دار شدن
چه زمانی برای بچه دار شدن مناسب است ؟

هر چند در فصول آینده به طور کامل در این خصوص صحبت خواهیم کرد، اما به طور کلی عوامل زیر در بهداشت جسم و روح فرزند مؤثر خواهند بود:
1 ـ پاکی دوران تجرد هر کدام از والدین: مهم‌ترین و اساسی‌ترین مسأله برای داشتن فرزندان سالم و صالح این است که ما به عنوان پدر و مادر، انسان‌هایی پاک و سالم باشیم. بدیهی است که از درخت آفت‌دار نمی‌توان انتظار میوه‌های سالم داشت و از زمین نامرغوب نمی‌توان توقع محصول خوب کرد. البته نباید این حقیقت را نادیده گرفت که خداوند متعال توبه‌پذیر است و همیشه راه جبرانی برای کسانی که تلاش می‌کنند گذشته خود را جبران نمایند وجود دارد. توبه حقیقی و استغفار، عبادات مستحبی و کارهایی از این دست که در منابع دینی ما آمده است می‌تواند تا حد زیادی ما را در ساختن آینده‌ای روشن یاری نماید.
2 ـ انتخاب همسر مناسب: کودکان ما، آینه تمام‌نمای خصوصیات والدین‌شان هستند. برای داشتن فرزندانی خوب، نیازمند همسری خوب هستیم تا خصلت‌های نیکو به فرزندان‌مان انتقال پیدا کند. پیامبر اسلام سلام الله نیز توصیه می‌کنند: «بنگر فرزند خود را کجا قرار می‌دهی زیرا ریشه و نسب اثرگذار است.» (کنز العمال، ج 15)
به طور کلی توصیه شده است در انتخاب همسر به عفت، اصالت خانواده و شف، تقوا و ایمان فرد توجه داشته باشید.
3 ـ سلامت جسمی زن و مرد: علاوه بر روح و روان سالم، جسم سالم نیز برای داشتن فرزندانی سالم بسیار تأثیرگذار است. کیفیت تغذیه پدر و مادر بخصوص پاک، مقوی و حلال، نداشتن بیماری‌های زمینه‌ای به خصوص در مادر، نقش مهمی در سلامت فرزند دارد. ثابت شده است که خوراکی‌ها علاوه بر تاثیرات جسمی بر روح و روان انسان نیز اثر می‌گذارند. به همین دلیل در اسلام سفارش‌های فراوانی در خصوص استفاده از غذای حلال و پاکیزه ارائه شده است. از پیامبر خدا صلوات الله علیه نقل شده است که هر کس غذای حلال بخورد فرشته‌ای بالای سرش بایستد و برایش آمرزش بخواهد تا از خوردن فارغ شود. (الدعوات، ص 25)
 

ادامه دارد...

برگرفته از کتاب زنی که باید باشم3 

بیشتر بخوانید :
نقش فرزند ( بچه) در زندگی زناشویی
بچه دار شدن چه تأثیری بر روابط زوجین دارد؟