مهارت‌های ارتباطی در پایداری خانواده

 مهارت‌های ارتباطی نقش بسیار مهمی در پایداری خانواده و رضایتمندی همسران ایفا می کند.
 

چکیده: دانش ‌مهارت‌های زندگی به زنان کمک می‌کند تا تصمیمات مناسب و اثربخشی برای حل مشکلات زندگی خود بگیرند. یکی از مهم ترین و موثرترین این مهارتها، مهارت‌های ارتباطی است که نقش مهمی در پایداری خانواده ایفا می کند. مهارت‌های ارتباطی مفید، هم در رفع تعارض و‌ حل مسئله  و هم در برطرف‌ سازی مسائل بین فردی موثر است.

تعداد کلمات 840 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

در بخشهای قبلی این مقاله، به تاثیر آموزش مهارتهای زندگی شامل انتخاب همسر، مهارت‌های اجتماعی، فرهنگی وعاطفی مؤثر درازدواج واستحکام بینان خانواده پرداختیم. درادامه بحث به طرح موضوع مهارت‌های ارتباطی در پایداری خانواده می پردازیم. با ما همراه باشید.

مهارت‌های ارتباطی خانواده نقش اساسی در کاربرد مهارت‌های زندگی دارند. البته خود مهارت‌های ارتباطی در خوب گوش دادن، خوب حرف زدن و خوب تجزیه و تحلیل کردن صحبت‌های دیگران نهفته است. به همین دلیل برای ایجاد ارتباط مؤثر و مفید باید راه‌کار و الگوی مؤثر آن را نیز در نظر بگیریم و از شریک زندگی‌مان بپرسیم که شما از رابطه‌تان با من چقدر راضی هستید؟ یا اینکه آیا آرزو می‌کنید که ای کاش این رابطه هیچ موقع برقرار نمی‌شد؟ و یا اینکه تا چه حد رابطه کنونی شما، انتظارات اولیه را برآورده ساخته است؟ سه پرسش مذکور می‌تواند سطح رضایتمندی همسرمان را از ارتباط با ما نشان بدهد. علاوه بر اینکه نیاز ما را در ارتباط مؤثر و کارآمد نیز نشان می‌دهد.
 

وقتی بین زوج‌ها تعارض‌های بین فردی وجود دارد، باید برای یافتن راه‌حل، احساس مسئولیت فعال داشته باشند. در غیر این صورت خطر اجتناب و کناره‌گیری وجود دارد و هر یک می‌تواند خود را از گردونه خارج سازد. ولی برای شناخت راه‌حل، استفاده از مهارت حل مسئله نیاز است تا ارتباط مؤثر و کارآمدی را برقرار کنیم. به همین دلیل هم در مهارت‌های رفع تعارض و حل مسئله هم در برطرف‌سازی مسائل بین فردی نیاز به مهارت‌های ارتباطی مفید و مؤثر داریم.

•    به طور کلی چهار نوع راهبرد در برخورد با مشکلات وجود دارد:
1. مذاکره و گفتگو: زوج‌ها درباره مسائل خود صحبت کرده تا به مصالحه و توافق برسند.
2. مقایسه‌های خویش‌بینانه: ازدواج خود را در مقایسه با دیگران ارج می‌گذارند و روابط خود را به مرور زمان بهتر از گذشته ارزیابی می‌کنند.
3. نادیده گرفتن: با گفتن این نکته به خود که "تعارض و کشمکش مهم نیست"، میزان آسیب و رنج و ناراحتی حاصل از این کشمکش‌ها را کمتر می‌کنند.
4. تسلیم شدن: نارضایتی را به تنهایی بر خویش حفظ می‌کنند و مستقیماً به شریک زندگی خود مطرح نمی‌کنند.
از بین این 4 شیوه، شیوه‌های 1 و 2 شیوه‌های فعال و پویایی می‌باشند و در حل تعارض‌ها بسیار کارآمد هستند.

•    اصولی که هنگام بروز کشمکش باید در روابط بین فردی رعایت شود عبارت‌اند از:
1. سعی نکنید که همیشه برنده شوید. هر شخص در هر مباحثه‌ای هم حق دارد و هم حق ندارد. هم درست می‌گوید و هم نادرست می‌گوید.
2. زمان و مکانی را تعیین کنید تا بحث به وجود آمده را حل و فصل کنید. هیچ وقت در مورد مسائل مهم زمانی که خسته یا بسیار عجله دارید بحث نکنید.
3. خیلی واضح و خلاصه صحبت کنید. هر بار یک مسئله را عنوان کنید و روی همان تمرکز کنید. تا جایی که ممکن است نقطه نظرات خود را بی‌طرفانه بیان کنید.
4. سعی کنید پیشنهادهایی برای حل و فصل ارائه بدهید و یکی از راه‌حل‌هایی که هر دوی شما آن را بیشتر از بقیه می‌پسندید اعمال کنید. اگر آن راه‌حل کارساز نشد ناامید نشوید و راه‌حل دیگری را انتخاب کنید.
5. وقتی هر کدام از شما خیلی خسته و یا ناراحت شدید یک تنفس بدهید؛ چرا که ممکن است در این حالت چیزی بگویید که بعداً پشیمان شوید یا اینکه برای مدت کوتاهی خود را از آن موقعیت کنار بکشید. (شما می‌توانید در این موقعیت بگویید «احساس می‌کنم عصبانی هستم یا کنترل خود را از دست داده‌ام و می‌خواهم کمی استراحت کنم» و یا اینکه «می‌بینم که شما خیلی عصبانی هستید. بهتر است بعد از اینکه بچه‌ها به خواب رفتند بحث را ادامه دهیم». بعد زمان و مکان مشخصی برای ادامه بحث تعیین کنید و سپس اتاق را ترک نموده و یک کار فیزیکی مثل تمیز کردن خانه، پیاده‌روی یا هر کاری که انرژی عصبی شما را کاهش می‌دهد انجام دهید. وقتی آرام شدید از همسرتان بپرسید آیا آمادگی شروع مجدد بحث را دارد؟ اگر باز هم عصبانی بود به احساسات او احترام بگذارید و صبر کنید که او هم آرام شود.)
6. به یکدیگر قول بدهید که در بحث حرف‌های زننده و کنایه‌دار نزنید و یکدیگر را سرزنش نکنید.
7. روی حرف‌های خود زیاد پافشاری نکنید؛ زیرا باعث درگیری می‌شوید.