مهارت‌های زندگی ؛ زنان با نشاط در خانواده شاد (بخش اول)

با افزایش مهارت­ های زندگی در زنان، حس شادکامی و کامیابی در خانواده افزایش می‌یابد.
 

چکیده : هر یک از زوجین در شادکامی زندگی نقش برجسته‌ای دارند، ولی زنان به دلیل مدیریت و اداره فضای خانه در این زمینه مسئولیت سنیگن‌تری دارند. از آنجایی که همه اعضای خانواده با او ارتباط دارند، لذا زن شادکام، خانواده شادکام هم تربیت می‌کند.

تعداد کلمات  980  / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

زنان خانه‌دار محور خانواده هستند. بنابراین با یادگیری مهارت‌های زندگی توان و پتانسیل آنها در برخورد با مشکلات افزایش پیدا می‌کند. همین رشد توانمندی‌ها باعث می‌شود تا زن خانه‌دار تسلط و احساس کنترل اوضاع را بیشتر احساس کند. به همین دلیل در برخورد با پدیده‌های محیطی به صورت فعال‌تر و مؤثرتری عمل می‌کند. این چرخه موجب می‌شود تا تعامل منطقی و فعال زنان خانه‌دار در این ارتباط افزایش یابد. پس روحیه زنان دارای مهارت‌های زندگی به دلیل توانمندی‌های ادراکی، فنی و انسانی در خانواده بیشتر می‌شود. همین اصل حس شادکامی و کامیابی را در خانواده افزایش می‌دهد؛ زیرا مشکلات برای زنان خانه‌دار مهارت یافته پدیده‌های قابل حل و برطرف‌شونده‌ای هستند، علاوه بر اینکه اعضای خانواده نیز به دلیل مهارت مشارکت‌پذیری زنان خانه‌دار در برطرف‌سازی مشکلات همکاری و مشارکت می‌کنند. همین عامل موجب می‌شود که فضای روانی ـ عاطفی خانواده از نشاط و انبساط روحی خوبی برخوردار باشد، اعضا با حس روشن‌تر و شادتری با هم برخورد کنند و از این رهگذر زنان خانه‌دار نیز احساس اعتماد به نفس بیشتری به خود و خانواده پیدا می‌کنند.
 

ارسطو می‌گفت که منظور از هستی، شادی و شادکامی است و نه تجاوز و ستمکاری و مطمئن‌ترین راه نیل به آن داشتن زندگی عقلایی است و ایجاد خصیصه کف نفس و خویشتن‌داری در تمام اعمال و افکار یا به عبارت دیگر داشتن زندگی معقول و آرام. به راستی جایگاه و ارزش شادی چیست و چگونه باید آن را تأمین نمود؟ در پاسخ باید گفت که شادی و سرور مورد توجه اسلام بوده و در کتب اخلاقی نیز فصلی تحت عنوان «ایجاد سرور در دل‌های مؤمنین» دیده می‌شود که توجه کافی را به خود اختصاص داده و بر شاد کردن دل‌ها تأکید فراوانی دارد. در پاسخ به بخش دوم سؤال باید گفت که در ابتدا باید مادران تلاش کنند تا فرزندان شاد و با نشاطی را تربیت کنند. تنبیه‌های زیاد آنها فرزندان را دچار دل‌مردگی و گاه افسردگی می‌کند و با ضربه‌های سیلی، خنده از لب‌های آنان می‌پرد و به جای آن اشک بر چشم‌هایشان می‌نشیند و با خنده مادران و اظهار محبت آنها اشک‌ها فرو می‌نشیند و خنده بر لب‌های فرزندان خودنمایی می‌کند. پس هر جا که مادری شاد را دیدید می‌دانید که غالباً فرزندان او نیز می‌توانند متأثر از شادی باشند. هنر همسر باید این باشد که شادی همسر خود را که از خانواده خود به ارمغان آورده است حفظ کند.
 

شادکامی یک احساس درونی با منشأ باطنی است و آثار بیرونی هم دارد، اما تا قلباً خود را آماده خوش‌رفتاری و خوشرویی نکنیم در رفتارمان تجلی نخواهد کرد. هر یک از زوجین در شادکامی زندگی نقش برجسته‌ای دارند، ولی زن به دلیل مدیریت و اداره فضای خانه در این زمینه مسئولیت سنیگن‌تری دارد. همه اعضای خانواده با او ارتباط دارند. لذا زن شادکام، خانواده شادکام هم تربیت می‌کند. در چنین فضایی زن باید علیه بی‌حالی و بی‌حوصلگی قیام کند و سهم خود را در شادکامی ارتقا دهد. هرگز اجازه ندهد افکار منفی و یأس‌آلود چون موریانه ریشه‌های مسرت و شادکامی را در زندگی او از بین ببرد. زن بهتر است که معیارهای شخصی خود را درباره سود و ضرر از زندگی مورد بازبینی قرار دهد. شادکامی عمدتاً به ادراک صحیح واقعیت بستگی دارد. همیشه به دست آوردن چیزی سود و از دست دادن آن ضرر نخواهد بود. معیارهای سود و ضرر باید از زوایای مختلف نگریسته شوند. در چنین حالتی تعادل افراد به هم نمی‌خورد و در برابر مسائل و ناهمواری‌های زندگی مقاومت بیشتری احساس می‌نمایند.
 

جهت شاد کردن محیط منزل، لازم است که از احساس نفرت و انزجار نسبت به خود فاصله گرفت. اگر در گذشته زندگی مطابق میل‌تان نبود، آینده را فدای گذشته نکنید. می‌توان با نحوه بهتر زیستن، برخورد مثبت و عقلانی از رنج‌ها و ناملایمات کاست. اگر هر فردی با خود کمی مهربان‌تر باشد و واقع‌بینی را از یاد نبرد، یقیناً زندگی بهتری را احساس خواهد نمود. بهتر است جهت دستیابی به شادکامی و شادابی، خود را آماده کسب تجربه از دیگران نظیر اطرافیان موفق خود نمایید. تجارب تلخ و نامطبوع دیگران، شما را متوجه ارزش‌های موجود زندگی و قدردانی از آنها و در نتیجه شادکامی بیشتر خواهد نمود. همچنین تجارب مطبوع دیگران نیز قابل انتقال به زندگی شخصی هستند و بر نشاط و شادابی زندگی می‌افزایند. توجه به جهان بیرون از خویشتن راهی برای فرار از تلخ‌کامی و زانوی غم بغل گرفتن است. باید این واقعیت را بپذیریم که همه آنچه را که موجب نگرانی ما می‌شود هرگز رخ نمی‌دهد و آن بخشی که واقع می‌شود نیز غیرقابل اجتناب است.
 

1. یکی از راه­ های شاد کردن محیط منزل و دستیابی به شادکامی، رضایت خاطر همسر است
زیرا زن هنگامی احساس شادی می‌کند که رضایت همسر خود را فراهم آورده باشد. اما باید دانست که چه چیزهایی موجب دست یافتن به رضایت خاطر می‌شود. تأمین نیازهای اساسی روانی همسر می‌تواند به رضایت خاطر او بیانجامد؛ مثلا، همسر با دیدن صمیمیت زن به احساس امنیت می‌رسد و بالعکس توقعات فراوان زمینه ناامنی هر دو را فراهم می‌سازد. احترام گذاشتن به همسر نیز سبب شادی و مسرت زندگی می‌شود و از این مسیر است که افراد به خودشکوفایی می‌رسند و می‌توانند امکان بالندگی یکدیگر را فراهم سازند.

ادامه دارد.....

تهیه و تنظیم:  خانم حدیثه اسفندیار