گام به گام با بچه ها (هجده ماهگی)

 هجده ماهگی، شروع نواخته شدن آهنگ استقلالیت کودکان در استفاده از وسایل شان است.
 

چکیده: بچه ۱۸ ماهه، از راه رفتن و بالا و پایین رفتن از پله لذت می برد. می توانند اشیاء کوچک را با انگشت شست و سبابه بردارد و معمولاً برتری در استفاده از یک دست را نشان می دهد. برای دانستن مطالب بیشتر همراه ما باشید. 

 تعداد کلمات 998 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

به خوبی و با ایمنی تمام، با پاهایی که اندکی از یکدیگر جداست، راه می رود و می ایستد. دیگر به بالا گرفتن دست های خود برای حفظ تعادل نیازی ندارد.
با دقت و احتیاط می دود، سر را به موازات بدن و صاف نگاه می دارد. چشم را به یکی- دو متری روبه روی خود، به زمین می دوزد. هنوز در گذر از موانع مشکلاتی دارد.
اسباب بازی ها یا جعبه های بزرگ را روی زمین میکشد و هل میدهد.
هنگام راه رفتن، یکی از عروسک هایش را انتخاب می کند و همراه آن به این طرف و آن طرف می رود. برای ایمن تر و مطمئن تر نشستن، پشت خود را به دیوار یا اثاثیه تکیه می دهد و با سر خوردن به حالت نشسته در می آید. با تکیه بر دست و از پهلو هم بر زمین می نشیند.
از عمل «بالا رفتن» لذت می برد و دوست دارد از صندلی بزرگسالان بالا برود، سپس بچرخد و بنشیند. با کمک دست، ایستاده از پله ها بالا و برخی اوقات پایین می رود.
برای پایین آمدن از پله ها، از پشت به پایین می خزد. برخی اوقات نیز در حالی که رو به جلو دارد، با باسن چند پله را پایین می آید.
بدون کمک دیگران روی یک سطح صاف زانو می زند. برای برداشتن اسباب بازی ها از روی زمین، به حالت چمباتمه زانوها را خم می کند و می نشیند و سپس با کمک دست ها، برمی خیزد.
تذکر: کودکانی که خود را روی باسن به این سو و آن سو می کشند، معمولا با تأخیر راه می افتند.
 

اشیاء کوچکی را که در دیدرس او هستند، با درآوردن انگشت اشاره و شست خود به شکل گیرهای ظریف، بدون تأخیر بر می دارد.
مداد را با استفاده از همه قسمتهای دست و با نزدیک کردن ناپخته شست و انگشتان خود، از وسط یا بالای آن در دست می گیرد. به طور خود به خود کاغذ را خط خطی یا نقطه نقطه می کند. با یک دست و گهگاه با هر دو دست خود مداد را می چسبد.
پس از نشان دادن به او و برخی اوقات خود به خود، سه مکعب را روی هم می گذارد.
از تصاویر ساده کتاب ها لذت می برد و معمولا تصاویر رنگی برجسته هر صفحه را تشخیص می دهد و انگشت اشاره اش را روی آنها قرار می دهد. هر بار چند صفحه کتاب را با هم ورق میزند.
اندک اندک ترجیح خود به استفاده از یک دست را ابراز می کند. افراد آشنا را از فاصله ای دورتر تشخیص می دهد و در بیرون از خانه، به اشیاء مورد علاقه اش که در فاصله ای دورتر قرار دارند، اشاره می کند.
 

هنگام بازی به طور پیوسته اصواتی شبیه گفتگو، لحن های مکالمه ای و تعریف های احساسی را بر زبان می آورد.
به مکالماتی که ارجاع مستقیم به خود او دارند گوش می سپارد و در این مکالمات دخالت می کند. بین شش تا بیست واژه قابل تشخیص را به کار می برد و تعداد بیشتری را می فهمد. آخرین یا برجسته ترین واژه جملاتی را که به خود او ارجاع دارند، چندین بار تکرار میکند.
از شنیدن ریتم های کودکانه لذت می برد و تلاش میکند تا در تکرار آنها سیم شود. می کوشد تا ترانه ها را بخواند.
چنانچه از او خواسته شود، اشیاء آشنا را در دست بزرگسالان می گذارد. دستورات ساده نظیر: «کفشت را بپوش» یا «در را ببند» را انجام می دهد. معنای «نه» را می فهمد. به مو، کفش، بینی و پای خود یا عروسکش اشاره میکند.
 

قاشق را در دست میگیرد و به خوبی غذا را در دهان می گذارد. اگرچه امکان دارد با غذا بازی کند.
 فنجان را بین دو دست خود می گیرد و بدون آنکه مقدار زیادی از مایعات را بر لباس خود بریزد، مینوشد. به تنهایی فنجان را بلند می کند، اما معمولا فنجان خالی را به دست فرد بزرگسال می دهد.
اصرار زیادی به پوشیدن و درآوردن لباس های خود دارد. کفش، جوراب و کلاه خود را در می آورد، اما به ندرت می تواند بدون کمک دیگران آنها را بپوشد.
نیاز شدید خود به دستشویی را با ناراحتی و سر و صدای زیاد ابراز می کند. امکان دارد بتواند ادرار خود را کنترل کند اما نحوه ابراز این موضوع در کودکان بسیار متفاوت است. می تواند شلوار خیس را از شلوار خشک تشخیص بدهد. با تحرک فراوان و فهم روزافزون، محیط پیرامون خود را کشف می کند. نسبت به خطرات هیچ گونه درکی ندارد.
دیگر اسباب بازی ها و اشیاء را به سمت دهان خود نمی برد.
جای ویژه هر شیء را به خاطر می سپارد. هنوز به هنگام بازی یا عصبانیت، اسباب بازی ها را روی زمین پخش می کند، اما بسیار کمتر از قبل از نظر بینایی در محاسبه دقیق هدف، مشکل چندانی ندارد.
مجذوب اشیاء و لوازم منزل می شود و فعالیت های ساده و روزمره مثل: غذا دادن به عروسک، خواندن کتاب، جاروکردن و لباس شستن را تقلید می کند.
با رضایت تمام به تنهایی بازی می کند، اما دوست دارد به بزرگسالان آشنا یا افراد بزرگتر، نزدیک باشد. از نظر عاطفی، هنوز وابستگی زیادی به بزرگسالان آشنا دارد. پیوسته یا در حال چسباندن خود به آنهاست یا در حال مقاومت نشان دادن.
از قرار دادن و بیرون آوردن اشیاء کوچک از داخل ظروف لذت می برد و با حجم هر شیء آشنا می شود.
 
منبع: کتاب «از تولد تا پنج سالگی»

نویسنده: ماری، دی شریدان
مترجم: محمود مزینانی