گام به گام با بچه ها (چهار سالگی)

 یکی از شاخصه های کودک چهارساله فهم ضرورت به نوبت بازی کردن است.
 

چکیده: نسبت به بچه های کوچک تر از خود، احساس توجه و نگرانی و نسبت به همبازیان خود به هنگام اندوه و درماندگی، احساس همدردی نشان می دهد. این یکی از ویژگی های کودک چهارساله است. با ما همراه باشید تا با کودک چها ساله بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات 841 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه 

 

به تنهایی و مثل افراد بزرگسال، یک پا بر روی یک پله، از پله ها بالا و پایین می رود و یا می دود. خود حرکتی ماهرانه ای دارد، از زاویه های بسته دیوارها عبور می کند، می دود، اجسام را فشار و هل می دهد.
از نردبان یا درختان بالا می رود. می تواند روی پنجه های پا بایستد، راه برود و بدود.
در راندن سه چرخه مهارت یافته است و از پیچ های به شکل «U»، به سهولت عبور می کند.
به مدت چهار - پنج ثانیه، روی پای اصلی خود می ایستد. با پای اصلی خود لیلی می کند.
می تواند با زانوهایی صاف، از کمر خم شده و اشیاء را در روی زمین مرتب و جابه جا کند یا آنها را بردارد.
چهار زانو می نشیند.
در بازی با توپ، پرتاب کردن، گرفتن، پرش و لگدزدن به توپ و چیزهای دیگر، از جمله استفاده از چوب بیس بال، مهارت روزافزونی از خود نشان می دهد.
 

ده مکعب یا بیشتر را روی هم قرار می دهد و اگر از او خواسته شود یا خود به خود، چند ردیف متشکل از سه مکعب را از روی نمونه، کنار هم می چیند. پس از نشان دادن به او، با شش مکعب، سه پله می سازد. به تقلید از دیگران، باز کردن دست و قرار دادن انگشت شست بر روی انگشت های دیگر را با هر دو دست انجام می دهد.
مداد را به دست می گیرد و مثل افراد بزرگسال، به شیوه مطلوبی از آن استفاده می کند.
شکل «بعلاوه» و نیز حروف «V»، «H»، «T» و «O» را رونویسی می کند. آدمکی با سر و پا و تنه و معمولا دست و انگشت می کشد و چنانچه از او خواسته شود یا خود به خود، خانه ای قابل تشخیص را ترسیم می کند.
پیش از کشیدن اشکال، آنها را نامگذاری می کند. چهار رنگ اصلی را به درستی ترکیب می کند و نام می برد.
 

از نظر دستوری، کاملا آگاهانه و به درستی صحبت می کند. جایگزین های آوایی مبتدیانه او کم شده است و معمولا در گروه مصوت های «ر - ل - و -ی»، گروه «پ۔ ث - ف - س» یا گروه «ک-ت» اشکالاتی دارد. رویدادها و تجربه های جاری را به طور پیوسته گزارش می کند. نام کامل، نشانی منزل و معمولا سن خود را می داند و اگر از او خواسته شود، می گوید.
پیوسته سئوالاتی را مطرح می کند که با «چرا؟»،«کی؟» و «چطور؟» آغاز می شود. مدام معنای کلمات می پرسد.
به قصه های بلند گوش فرا می دهد و آنها را بازگویی می کند. گهگاه واقعیت و تخیل را با هم اشتباه می گیرد. اعداد را تا بیست و بالاتر می شمارد و شمارش اشیاء با واژه ها و دست زدن یک به یک آنها تا عدد چهار، پنج یا بالاتر را آغاز می کند.
از شوخی های کلامی و نیز عدم تجانس افعال در جملات، لذت می برد.
چندین ریتم کودکانه را از حفظ است و آنها را به درستی تکرار می کند یا به صورت ترانه، می خواند.
 

با استفاده از قاشق و چنگال، با مهارت غذا می خورد.
دست هایش را می شوید و خشک می کند. مسواک می زند. به جز بستن بند کفش و دکمه های پشت، سایر کارهای مربوط به پوشیدن و درآوردن لباسهایش را به تنهایی انجام می دهد.
رفتار کلی او مستقل تر شده و شدیدا با خودرأیی همراه است.
تمایل دارد در گفت وگوی بزرگسالان مداخله کند و با همبازی های خود در مواقعی که دوست دارد از آنها پیشی بگیرد، دعوا کند.
در حرف ها و کارهای خود، نوعی مزاح نشان می دهد.
بازی های باورپذیری دراماتیک و لباس پوشیدن تخیلی را دوست دارد. بازی های او بر روی زمین، بسیار پیچیده تر شده است، اما هنوز به نظم ترتیب کمتر توجه دارد.
با هر چیزی که به دست می آورد، ساختمان سازی می کند.
به همراهی سایر کودکان کودکانی که به تناوب با آنها سازگار یا پرخاشگر است، و نیز همکاری بزرگسالان، نیاز دارد. ضرورت حرف زدن با کلمات، بد جای داد و فریاد کردن را درک می کند. مفهوم بازگرداندن چیزها را همچون تقسیم آنها می فهمد.
ضرورت به نوبت بازی کردن را می فهمد.
نسبت به بچه های کوچک تر از خود، احساس توجه و نگرانی و نسبت به همبازیان خود به هنگام اندوه و درماندگی، احساس همدردی نشان می دهد. مفهوم زمان گذشته، حال و آینده را درک می کند..
 
منبع: کتاب «از تولد تا پنج سالگی»

نویسنده: ماری، دی شریدان
مترجم: محمود مزینانی