پیش نوازی همسر (بخش دوم)

 پیش نوازی همسر، مقدمه به یک آمیزش کامل و سالم است.
 

چکیده: یکی از سفارشاتی که در متون دینی و نیز متون روانشناسی به عنوان ویژگی های زنان در مسایل جنسی بیان می شود، نیاز به پیش نوازی (ملاعبه) است. بسیاری از زنان به خاطر عدم انجام این کار از سوی همسر به یک دلزدگی جنسی مبتلا شده اند. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

تعداد کلمات 1010 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

دو کوهنورد را به نظر آورید که می خواهند با هم تا اوج قله ای بالا برونند. یکی از آن دو توان و میل تند رفتن را دارد و دیگری کندروتر است؛ اگرچه رغبت و توان بالا رفتن را دارد. چاره کار چیست؟
یکی این که تندرو، کندرو را بر دوش خود بگیرد و با سرعت بالا رود. در این صورت به زودی خسته می شود و از رفتن باز می ماند و هیچ کدام به مقصد نمی رسند و نیز کندرو، از کوهنوردی بهره ای نمی برد. دیگر ان که تندرو، دوستش را رها کند و به تنهایی بالا برود. این خلاف مرون و رفاقت است. زیرا قرار بود با هم بالا روند و هر دو از کوهنوردی بهره ببرند. چاره سوم آن است که آن کس که توانمندتر و تندپاتر است، قدری از سرعت خود بکاهد و دست دوستش را بگیرد و او را یاری کند تا با هم بالا روند و هر دو از کوهنوردی بهره مند شوند و با هم به قله برسند. این راهکار، بهترین گزینه و تنها چاره مشکل است.
 

سهم زن و مرد از بهره های جنسی و لذت های عشقی، تقریبا برابر است؛ هر دو باید ارضا و اشباع شوند، هر دو به اوج لذت و ارگاسم برسند و هر دو از این موهبت بی بدیل که خدای مهرورز به آدمی عطا فرموده است بهره مند شوند و از آرامش لذیذی که از آن حاصل می شود، برخوردار شوند. اما تفاوتی ظریف در مسیر وصول به این شهد ناب، میان زن و مرد هست که شناخت آن و توجه به آن و مدیریت ماهرانه آن، ضرورتی حتمی است و کار دانایان و زیرکان است.
در مسیر رسیدن به قله ارگاسم و اوج لذت، زن، کندروتر است و مرد، تندروتر. از این رو، مرد باید زن را همراهی کند و او را در رسیدن به کامیابی، باری نماید. این یک مهارت است که مرد باید آن را بیاموزد.
در آموزه های اسلامی، به مرد سفارش شده که در آمیزش با همسر، مانند پرندگان عمل نکند. این سخن لطیف پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله) را بنگریم:
«إذا جامع أحدکم أهله فلا یأتیهن کما یأتی الطیر؛ لیمکث و لیلبیث»[1]؛ هرگاه کسی از شما مردان با همسرش هماغوشی کرد، مانند پرندگان، ]به شتاب] آمیزش نکند؛ بلکه باید درنگ نماید و حوصله ورزد. این یعنی درنگ برای پیش نوازی زنان و آماده سازی ایشان.
امیر مؤمنان (علیه السلام) نیز فرموده است:
إذا أراد أحدکم أن یأتی زوجته فلا یعجلها فإن للنساء حوائج.[2] هرگاه یکی از شما خواست با همسرش همبستر شود، او را به شتاب نیندازد؛ زیرا زنان نیازهایی دارند.
این نیز همان پیش نوازی زنان و آماده سازی ایشان است.
راز این که به پیش نوازی زنان سفارش شده، این است که زن دیرتر از مرد آماده آمیزش می شود، دیرتر اوج می گیرد و به ارگاسم می رسد، دیرتر انزال می شود و دیرتر کارش پایان می پذیرد. این «دیرترها» علت ها و حکمت هایی دارد که از تفاوت های جسمانی و روانی زن و مرد منشأ می گیرد.
 

این که حضرت امیر (علیه السلام) فرمود: «هنگام همبستری، زنان را به شتاب نیندازید، زیرا ایشان نیازهایی دارند»، به چه معنا است و آن نیازها کدام اند؟ زن نیازهای بسیاری دارد که مرد باید آنها را بشناسد و مراعات کند، تا کام دهی و کام یابی مطلوب، حاصل شود. آن نیازها چیست؟ پاره ای از این نیازها در پی می آید:

1. پیراستن و آراستن خویش
زن دوست ندارد که با بدن بدبو و ظاهر ژولیده در آغوش همسرش رود؛ اگر چه شوهر گله ای نداشته باشد. بنابراین باید به خانم فرصت داد و او را یاری کرد تا خود را بپیراید و بیاراید و با احساس خوش به آغوش همسرش درآید.

2. آسودگی خاطر
 اگر زن از بابت عوامل بیرونی، آسوده خاطر نباشد، در آمیزشگاه و هنگام آمیزش، مضطرب می شود. احتمال این که مبادا دیده شوند یا صدایشان شنیده شود یا کسی ناگهان نزدشان آید یا کسی که نزدیکشان خواب است بیدار شود و دیگر احتمال های این گونه زن را مضطرب می کند و مزاحمت های بیرون را برطرف کرد تا خاطر خانم آسوده شود.

3. آمادگی روانی
مسئله جنسی پیش و بیش از آن که جسمانی باشد، روانی است. این موضوع برای زن پررنگ تر است، زیرا او عاطفی تر است. مراعات این نکته، آمیزش را کامیابانه تر می کند. ایجاد آمادگی روانی، مقدمه ای است برای آمیزش موفق.

4 . برافروختگی شهوانی
 این مهم ترین پیش نیاز زن برای آمیزش کامیابانه است. این جا میدان هنرنمایی مرد است. برافروختن شهوانی زن برای یک عمل موفق جنسی، برجسته ترین و نیز دانه درشت ترین پیش نوازی است. آن تفاوت ساختاری جسمانی و روانی زن و مرد در مسئله آمیزش جنسی، اینجا بیش از هر جا خود را می نمایاند. مرد، خیلی زود، آماده آمیزش می شود و حریصانه به سوی پایان کار می شتابد. اما زن، آرام آرام بر می افروزد. مرد مانند باروت خشک، مهیای انفجار است و با یک جرقه، منفجر می شود، اما زن مانند گیاه نیم خشک، با افروختگی فاصله ای بلند دارد.
این جا است که «ملاعبه» معنا می یابد. اینجا است که مانند خروس و دخی دیگر از پرندگان عمل نکردن مرده بهتر فهمیده می شود. این جا است که آن تمثیل های «دو همسفر» و «دو کوهنورد» تفسیر می شوند. و اینجا است که واژه «پیش نوازی» کاملا معنا می شود.
 
منبع: کتاب «آداب عشق ورزی» (آموزه هایی درباره رفتارهای جنسی و عاطفی همسران)
نوشته: علی اکبر مظاهری