آموزش کار گروهی در خانواده به کودکان

با ایجاد یک تیم خانوادگی، می­ توان روحیۀ کار گروهی را در فرزندان گسترش داد.
 

چکیده: یکی از بهترین راه ­ها برای ساماندهی وظایف خانه، تقسیم آن به قسمت­ های کوچک‌تر است. شما به این وسیله به فرزندانتان یادمی­ دهید که مسئولیت­ های خانه را بپذیرند و به عنوان عضوی از «تیم خانوادگی» آنها را انجام دهند؛ درست مانند اینکه خانواده یک تیم فوتبال است که به دنبال هدفی است.

تعداد کلمات 1075/ تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

وقتی با بازیکنان یک تیم کار می‌کنیم، آنها را می‌شناسیم.
آنها همیشه مجبور نیستند امتیاز کسب کنند.
آنها روحیه دارند و به دیگران نیز نشاط می‌دهند.
آنها با دیگران می‌خندند، نه به دیگران.
آنها از دیگران پشتیبانی و فداکاری می‌کنند.
آنها مفید و سودمند هستند.
این نوشتار دربارۀ کمک به ایجاد روحیۀ کار با دیگران به عنوان بخشی از یک تیم است؛ تیمی که برای دستیابی به هدف مشترکی همکاری می‌کنند. کار گروهی تنها در زمین بازی ضروری نیست، بلکه در محل کار و در خانواده نیز لازم است.
امروزه در ترکیبات خانوادگی جدید مانند خانواده‌های مرکب و خانواده‌های ناتنی­ ها، مهم‌ترین عامل مورد نیاز کار گروهی است. هیچ کس نمی‌تواند بگوید که زندگی خانواده‌های هسته‌ای راحت‌تر است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی دو خانواده متفاوت زیر یک سقف زندگی می‌کنند، کار گروهی بیشتری مورد نیاز است.
 

  بررسی مهارت ها
  ایجاد ارتباط بین تحصیل و اهداف شغلی
دربارۀ کارهایی که باید در خانه انجام شود با فرزندانتان صحبت کنید. از آنها بپرسید که فکر می‌کنند چه کارهایی را می‌توانند انجام دهند. از اشتیاق و تمایل آنها برای به عهده گرفتن کارها، وقتی که هنوز خیلی کوچکند و شما توقع ندارید از کار کردن لذت ببرند، متحیر می‌شوید.
اهداف قابل دستیابی را با فرزندتان تعیین کنید. ابتدا با کارهای ساده شروع کنید و کم‌کم به طرف کارهای سخت‌تر پیش بروید. مثلاً یک کودک چهار ساله می‌تواند هر روز دستمالی بیاورد و میز آشپزخانه را تمیز کند.
کارها را تبدیل به بازی کنید. یک کار مشترک را برای هر دویتان در نظر بگیرید. با همدیگر مسابقه بگذارید و ببینید چه کسی میز را سریع‌تر پاک می‌کند، یا روزنامه‌ها را سر جایشان می‌گذارد. هر چه پیش‌تر می‌روید، کودکتان شانس بیشتری برای برنده شدن دارد.
به یاد داشته باشید که به بچه‌ها نشان بدهید، چگونه کاری را انجام دهند (اما کارشان را مجدداً انجام ندهید)؛ مثلاً اولین باری که کودکی می‌خواهد جاروبرقی بکشد، به او نشان بدهید که چگونه این کار را انجام دهد و ابتدا چه چیزهایی را از روی زمین بردارد. مادری، بدون آموزش دادن به کودکِ شش ساله‌اش، او را آزاد گذاشت تا جاروبرقی بکشد. پس از 30 ثانیه پیش‌بند نوی نوزاد در کیسۀ جاروبرقی بود. این درسی برای هر دوی آنها بود.
 

  بررسی مهارت­ ها
  ایجاد عادت ­های کاری از طریق تقسیم وظایف
یکی از بهترین راهها برای ساماندهی وظایف خانه، تقسیم آن به قسمت های کوچک‌تر است. به فرزندانتان یاد بدهید که مسئولیت­ های خانه را بپذیرند و به عنوان عضوی از «تیم خانوادگی» آنها را انجام دهند. برای این کار به کاغذ و مداد احتیاج دارید.
کاری را انتخاب کنید که چندین قسمت دارد؛ مثل آماده کردن غذا. ابتدا چه کاری انجام می‌دهید؟ بعد چه کاری انجام می‌دهید؟ لیست کارهایتان ممکن است به این صورت باشد:
  در مورد غذا تصمیم بگیرید.
  خرید کنید.
  غذا را آماده کنید.
  میز را بچینید.
  ظرفها را بشویید و آشپزخانه را تمیز کنید.
از هر کسی بخواهید که یکی از کارهای لیست را انتخاب کند. برای این کار باید همکاری کرد؛ درست مانند اینکه خانواده یک تیم فوتبال است که به دنبال هدفی است. وقتی هر کسی بخشی از یک کار بزرگ‌تر را به عهده بگیرد، روحیۀ کار گروهی ایجاد می‌شود. فراموش نکنید با تحسین کردن، همدیگر را کمک کنید!
 

  نوشتن
  دسته‌بندی اطلاعات
در اینجا فعالیتی نوشتاری انجام می‌دهیم که به اعضای خانواده با روشی مثبت، در انجام کارهای مورد نیاز کمک می‌کند. احتیاج به کاغذ و مداد دارید.
با کمک هم لیستی از تمام کارهایی که باید در خانه انجام شوند تهیه کنید. می‌توانید آنها را به کارهای روزانه و هفتگی تقسیم کنید.
کارهای هفتگی: شستن لباس ها، جاروبرقی کشیدن، خرید کردن، آب دادن گلدان ها، چیدن چمن ها.
کارهای روزانه: پختن غذا، مرتب کردن رختخوابها، بیرون بردن آشغال ها، غذا دادن به حیوانات خانگی.
با هم تصمیم بگیرید که هر کاری چه موقع انجام شود و چه کسی آن را انجام دهد. در کنار کارها نام افراد را بنویسید. بعداً افراد خانواده می‌توانند کارها را با یکدیگر عوض کنند. سعی کنید کارها را با عنوان «مخصوص دختر» یا «مخصوص پسر» نخوانید. دربارۀ کاری که معمولاً بچه‌ها انجام می‌دهند، مانند چیدن شام یا پاک کردن میز و کاری که معمولاً بزرگ‌ترها انجام می‌دهند، مانند شستن لباسها صحبت کنید. در صورت امکان جاهایتان را عوض کنید و کار همدیگر را دست کم یک بار انجام دهید. آیا شما این کارها را به صورتی متفاوت انجام داده‌اید و یا به همان صورت؟
وقتی بچه‌ها به خواهر یا برادرشان می‌گویند: «بگذار من کمکت کنم»، این حرف در گوش والدین مثل یک موسیقی است؛ اما بعضی از ما اغلب این صدا را نمی‌شنویم.
برای تشویق به این رفتارها سخاوتمندانه، دربارۀ کارهایی فکر کنید که می‌توانید با یکدیگر انجام دهید. برای آنکه در مورد کمک به یکدیگر ایده بگیرید، داستان بخوانید. در بین داستانهای کلاسیک، برای بچه‌های کوچک «سیندرلا»  نمونۀ خوبی است. سیندرلا قلبی مهربان دارد و به دیگران کمک می‌کند. خواهرهای ناتنیِ خسیسی دارد و عاقبت با شاهزاده ازدواج می‌کند. زندگی واقعی یک افسانه نیست؛ اما ما می‌دانیم که در ورزش و در محل کار، کارِ گروهی بسیار باارزش است. به نمونه‌هایی که در رسانه‌ها وجود دارد اشاره کنید. به فرزندان بزرگ‌ترتان، داستانها یا فیلمهای مناسب را نشان بدهید. مثلاً در فیلم «یک زندگی ایده‌آل»  قهرمان داستان خود را برای خانواده‌اش فدا می‌کند.  او دانشگاه را رها می‌کند و در خانه می‌ماند و سعی می‌کند بانک کوچکی را برای کمک به فقرا برای داشتن خانه تأسیس کند. آن گاه با کمک یک فرشته متوجه می‌شود که زندگی شگفت‌انگیزی دارد.

منبع: دروتی، ریچ؛ (1393)، کلیدهای پرورش مهارت­ های اساسی زندگی در کودکان و نوجوانان، مترجم اکرم قیطاسی، انتشارات صابرین.