لباس به گونه ای معرف شخصیت آدمی است.
 
چکیده : در متون دینی سفارش هایی از اهل بیت (علیهم السلام) در نوع پوشش برای آقایان و خانم ها بیان شده است که به ارتباط اجتماعی امنیت و چارچوب نیز می دهد. با ما باشید تا با برخی از این توصیه ها آشنا شوید.

تعداد کلمات 802 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه
 

پوشش های پسندیده 

رسول خداوند (صلی الله علیه و آله) می فرماید: برای حضور در میان برادران دینی، لباستان را آراسته و لوازم خود را به اصلاح آرید به گونه ای که در میان مردم مانند خالی نمودار و برجسته باشید؛ زیرا خدا زشتی و زشت نمایی را دوست ندارد؛[1] همچنین می فرماید: لباس سفید از هر لباسی برای شما بهتر است، پس آن را بپوشید و مردگان را در آن کفن کنید؛[2] نیز می فرماید: تا پایان عمر پوشیدن لباس پشمین را ترک نمی کنم تا پس از من سنت شود.[3]
امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: لباس پنبه ای بپوشید، چرا که آن لباس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و لباس ما [اهل بیت] است و آن حضرت لباس پشمین و مویین را جز هنگام بیماری نمی پوشید.[4] البته این بدان معناست که هر یک از لباس پشمی و پنبه ای در مورد مناسب خود سزاوار پوشیدن است.
راوی گوید: هرگاه امام حسن (علیه السلام) برای اقامه نماز برمی خاست بهترین لباس را می پوشید. پرسیدند: چرا بهترین لباس خود را می پوشید؟ فرمود: خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد، پس خود را برای پروردگارم زیبا می کنم و او می فرماید: «در هر مسجدی خود را بیارایید»، از این رو، دوست دارم بهترین لباسم را بپوشم.[5]
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: کتان از [جمله] لباس پیامبران است؛[6] همچنین می فرماید: روز جمعه خود را بیارایید و پاکیزه ترین لباستان را بپوشید.[7]
راوی می گوید: امام رضا (علیه السلام) در تابستان بر حصیری می نشست و در زمستان بر زیراندازی مویین و لباسش خشن بود؛ اما چون در میان مردم حاضر می شد لباس آراسته بر تن می کرد.[8]
امام رضا (علیه السلام) می فرماید: روز جمعه مستحب است که مرد عمامه بر سر نهد و بهترین و پاکیزه ترین لباسش را بپوشد و با بهترین عطر خود را خوشبو کند.[9]
 

 پوشش های ناپسند

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: هلاکت زنان امت من در دو چیز سرخ فام است: طلا و لباس نازک[10] و نیز می فرماید: ای علی! هر مردی از همسرش اطاعت کند خدا او را به رو در جهنم افکند. علی (علیه السلام) پرسید: این چه اطاعتی است؟ فرمود: در پوشیدن لباس نازک به وی اجازه دهد؛[11] همان گرامی به على (علیه السلام) فرمود: ای برادر! به تو سفارشی می کنم آن را رعایت کن که شاید خدا سودی به تو برساند: لباس خشن و مناسب اندام بپوش تا غرور و تکبر تو را نگیرد؛[12] همچنین فرمود: از خصلتهایی که موجب هلاکت قوم لوط شد پوشیدن حریر (ابریشم) بود.[13]
امیر مؤمنان (علیه السلام) می فرماید: شش چیز از اخلاق قوم لوط در این امت است: پوشیدن روپوش بلند از روی تکبر که بر زمین کشیده می شود، گشودن و باز گذاشتن دکمه های پیراهن و قبا و...؛[14] همچنین می فرماید: لباس سیاه نپوشید، چرا که آن لباس فرعون است؛[15] نیز می فرماید: هرکس لباس فاخر بپوشد به تکبر گراید و متکبر در آتش دوزخ است.[16]
امام باقر (علیه السلام) می فرماید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) امتش را از به دست کردن انگشتر طلا و پوشیدن انواع لباس زرباف و ابریشمی و ارغوانی نهی فرمود.[17]
امیر مؤمنان (علیه السلام) پیوسته می فرمود: امور این امت همواره به خیر و صلاح خواهد بود مادامی که به سان عجمها [بیگانگان] غذا نخورند و لباس نپوشند، پس هرگاه چنین کردند خدا خوارشان می کند.[18]
امام صادق (علیه السلام) می فرماید: کفش باریک و نوک دراز نپوشید، چرا که آن،کفش فرعون است و نخستین بار او آن را پوشید.[19]
به فرموده امام صادق (علیه السلام): رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مردان را از پوشیدن لباس زنان و زنان را از پوشیدن لباس مرد نهی می فرمود.[20]

منبع: کتاب «مفاتیح الحیات»
نویسنده: آیت الله العظمی جوادی آملی (حفظه الله)

بیشتر بخوانید :
پوشش و آرایش در اسلام؛ بایدها و نبایدها
انواع پوشش های نامناسب
چگونگی پوشش زنان در اسلام؛ بایدها و نبایدها
چگونگی پوشش مردان در اسلام؛ بایدها و نبایدها

پی نوشت :
[1] . الجامع الصغیر، ج 1، ص 388.
[2] . دعاوئم الاسلام، ج 2، ص 161.
[3] .علل الشرایع، ص 130.
[4] . مکارم الاخلاق، ص 103.
[5] . تفسیر العیاشی، ج 2، ص 14.
[6] . مکارم الاخلاق، ص 104.
[7] . الفقیه، ج 1، ص 116.
[8] . عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، ج 2، ص 178.
[9] .الفقیه، ج 1، ص 425-426.
[10] . تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، ج 1، ص 3.
[11] . مکارم الاخلاق، ص 438.
[12] .الجامع الصغیر، ج 1، ص 468.
[13] . همان، ج2، ص 155.
[14] . الخصال، ص 331.
[15] . علل الشرایع، ص 347.
[16] .ارشاد القلوب، ص 195.
[17] . قرب الاسناد، ص 34.
[18] . المحاسن، ص 410.
[19] . تحف العقول، ص 105.
[20] . مکارم الاخلاق، ص 118.