راه کاری برای شب زنده داری کودکان

خواب خوب لازمه رشد کودک است.
 

چکیده: بسیاری از والدین از این که کودک شان شب ها به راحتی نمی خوابد، شاکی هستند. هر مشاور کودکی را که می بینند با او در این مورد صحبت می کنند. راه کار این مشکل ساده هست. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.

 تعداد کلمات 983 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

همه ی مادرها این سوال را تا به حال شنیده اند و از جواب دادن به آن می ترسند. عده ای عقیده دارند که بچه ها وقتی چهل روزشان تمام می شود و یا وقتی به سن سه ماهگی می رسند، باید شب ها آرام بخوابند. بعضی از پدر و مادرها هم که می بینند فرزندشان به این سن رسیده ولی هنوز شب زنده دار است، نگران می شوند. کنار آمدن با بی خوابی های شبانه، یکی از مهم ترین مشکلاتی است که امروزه والدین با آن روبه رو هستند.
البته ناگفته نماند که عده ی کمی از بچه ها شب تا صبح می خوابند و بیدار نمی شوند. عده ای از آن ها تا ده سالگی شب زنده دارند و بعد از این سن شب ها می خوابند ولی عده ای دیگر تا سن دو یا سه سالگی نیز شب ها متفاوت است و دلایل مختلفی بستگی دارد.

یک نوزاد ممکن است شب ها وقتی خودش را خیس کرده باشد، یا وقتی گرسنه است، از خواب بیدار شود. گاهی هم نوزادان غلت می خورند و از خواب بیدار می شوند. گاهی کودک می خواهد دندان دربیاورد و احساس خوبی ندارد، به همین دلیل شب ها از خواب بیدار می شود، گاهی نیز کودک مرحله ی رشدش را در دورانی قرار دارد که احساس می کند اگر اطرافیانش را نبیند، آنها در این دنیا وجود ندارند، بنابراین شب ها از خواب بیدار می شود تا مطمئن بشود که پدر و مادرش هنوز در کنار او وجود دارند. در این حالت وقتی پدر و مادر کنار فرزندشان می روند، او آرام می گیرد و می خوابد. بنابراین آنها احساس می کنند که فرزندشان خودش را برای آنها لوس می کند ولی هدف او این است که والدینش را ببیند و خیالش جمع شود که آنها هنوز در کنار او هستند.
علت اصلی بیدار شدن های شبانه ی بچه ها این است که آنها دوست دارند محبت والدین شان را ببینند و والدینشان از آنها مراقبت کنند. آنها نمی دانند که پدر و مادرشان دوست دارند که شب ها بخوابند و روزها از آنها مراقبت کنند. کودک به محبت پدر یا مادر خودش چه روز و چه شب نیاز دارد.

کنار آمدن با بچه های شب زنده دار به خصوص برای مادران مشکل است. اگر آنها مجبور باشند شب ها پابه پای فرزندشان بیدار بمانند، روزها خسته و ناتوان هستند. تازه دیگران نیز ممکن است از آنها انتقاد کنند و بگویند: «اگه بذاری بچه یه کم گریه کنه، خودش خوابش می گیره». نباید به این مادران این چنین گفت آنها خودشان شبها بیدار و خسته هستند و به حمایت دیگران نیاز دارند. عده ای از والدین حتی شب زنده داری های خودشان و کودکشان را از دیگران مخفی می کنند، چون نمی خواهند طعنه و کنایه ی دیگران را بشنوند. گاهی اوقات هم والدین این دسته از بچه ها به کسانی که شب ها کودکشان می خوابد، حسادت می کنند، و می گویند که کودک آنها چه مشکلی دارد که شبها نمی خوابد. گاهی نیز والدین خودشان را به خاطر توجه بیش از حد به گریه های کودک مقصر می دانند و فکر می کنند که این کار آنها باعث بیداری های کودک شان شده است. آنها با خودشان می گویند که کاش اجازه می دادند کودکشان گریه کند تا خوابش ببرد تا به شب زنده داری عادت نکرده بود.
 

پدر و مادرها نباید خودشان را سرزنش کنند. والدینی که شب ها کنار فرزندشان هستند، به او احساس امنیت می دهند و به او نشان می دهند که به نیازهایش توجه دارند. اگر والدین شب ها کودک را تنها بگذارند تا گریه کند که بخوابد، کودک احساس می کند هیچ کس به او توجه ندارد و او مجبور است که تسلیم شود.
والدین این قبیل بچه ها باید بدانند که بچه های زیادی شب زنده دارند و این مشکل فقط مخصوص آنها نیست. مادری که خودش هر شب در کنار کودکش بیدار بود وقتی به خانه ی همسایه نگاه کرد و دید چراغ خانه ی آنها نیز روشن است، کمی آرام گرفت و متوجه شد که آنها نیز نوزادی دارند و در کنار او بیدار نشسته اند. این مادر وقتی متوجه شد که مادران دیگر نیز مشکل او را دارند، خیالش آسوده شد. وقتی مادرها می بینند که تنها خودشان با این مشکل روبه رو نیستند، انتظاراتشان در مورد کودکشان کمتر می شود و دیگر از دست کودک شان عصبانی نمی شوند.
 

اگر کودک شما نیز شب زنده دار است، باید به او کمک کنید که هرچه زودتر این عادتش را ترک کند و شب ها بخوابد. اولا سعی کنید که نیازهای کودک را برآورده کنید. اگر جای او خیس است، پوشکش را عوض کنید و اگر گرسنه است، به او غذا دهید تا احساس بهتری داشته باشد. اگر باز نخوابید، برایش لالایی بخوانید. گاهی اوقات کودک با شنیدن لالایی خوابش می برد. شما حتی می توانید صدای لالایی را روی نوار ضبط کنید و برای کودک پخش کنید تا خوابش بگیردیا می توانید پشت او را بمالید تا خوابش بگیرد. گاهی نیز می توانید کنار او بخوابید تا او نیزبخوابد. این کار بهتر از این است که شب ها مجبور باشید چندبار از خواب بیدار شوید و به کودک شیر بدهید. اگر در طول شب خواب کافی ندارید، روزها چرت بزنید و یا شب ها زودتر به رختخواب بروید. به خاطر داشته باشید که به مرور زمان وقتی کودکتان بزرگتر می شود از بی خوابی هایش او هم کم خواهد شد و شما نیز می توانید شب ها راحت تر بخوابید.
 
منبع: کتاب «راهنمای کامل تربیت کودک»
نویسنده: رابین گلدستاین
مترجم: شیرین یزدانی