برخورد با کودک عصبانی

راه برخورد با یک کودک عصبانی، عصبانیت نیست.
 

چکیده: برخی از والدین در هنگام عصبانیت کودک در حین بازی با کودک دیگر، خود شروع به پرخاشگری و توهین به کودک خود می کنند. این راه کار درست نیست. با ما همراه باشید تا راه درست را بیابید.

تعداد کلمات 632 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه 

معمولا وقتی بچه ها با هم بازی می کنند، بر سر مسایل مختلف دعوا می کنند. مثلا کودکی می خواهد نقش یک مادر را بازی کند ولی دوستش اصرار دارد که خودش مادر باشد و او نقش یک بچه را بازی کند. گاهی اوقات بچه ها خوب با هم بازی می کنند ولی یکدفعه سر و صدای آنها در می آید و با یکدیگر دعوا می کنند. بچه های حساس بیشتر به خواسته ها و نیازهای خودشان توجه دارند. آنها خود محور هستند و نمی توانند احساسات کودکان دیگر را درک کنند.
وقتی دو کودک با هم دعوا می کنند، گاهی یکی از آنها دست از دعوا بر می دارد و یا این که با طرف مقابل به دعوا ادامه می دهد تا به چیزی که میخواهد برسد. اگر والدین میانجی گری نکنند، دعوای این دو کودک ممکن است ادامه پیدا کند.
 

والدین نمی دانند که وقتی دو کودک با هم دعوا می کنند بایدچه کار کنند. بچه ها فقط به فکر خودشان هستند و والدین باید به آنها یاد بدهند که دیگران را نیز در نظر بگیرند. ولی نباید پدر یا مادر بیش از حد به کودکش سخت گیری کند و به او اجازه ی ابراز احساساتش را ندهد. چنین کودکی نمی تواند خشم خودش را به طور طبیعی بروز دهد و آن را به روش های دیگری ابراز می کند. این قبیل بچه ها یا وقتی مشغول بازی هستند، اسباب بازی هایشان را خراب می کنند یا برایرسیدن به خواسته هایشان دوستان و پدر و مادرشان را گول می زنند. بچه ها باید خشم خودشان را نشان دهند، هرچند والدین آنها این مسئله را دوست نداشته باشند. هر چند کودکان نمی توانند به خوبی افکار و احساسات خودشان را ابراز کنند، گاهی اوقات نیز برای تخلیهی خشم و احساسات منفی خود حرف های بدی به زبان می آورند.

بهتر است والدین تا جایی که امکان دارد به فرزندانشان اجازه دهند خودشان مشکلاتشان را حل کنند و به دعواهایشان خاتمه دهند. جالب توجه است که بچه ها گاهی می توانند خودشان با هم کنار بیایند و دعوا و مشاجره با یکدیگر راکنار بگذارند. اگر به کودک این فرصت را ندهید، حتی برای حل کوچک ترین مشکلاتش به شما تکیه خواهد کرد.
اگر دیدید که کودکتان خودش نمی تواند مشکلاتش را با دوستانش حل کند، او را راهنمایی کنید. مثلا به کودک بگویید: «چرا هر دوتاتون مامان نمی شید و عروسک هاتون بچه هاتون باشند؟» اگر بچه ها به هم حرف بدی بزنند والدین نباید آنها را دعوا کنند. بلکه باید بگویند که وقتی کودک عصبانی است باید خودش را کنترل کندو خوب حرف بزند. حتی اگر کودک به حرف مادرش گوش نکند، وقتی می بیند مادرش در کنار اوست و مراقب رفتارش است، بیشتر خودش را کنترل می کند.
شما می توانید برای جلوگیری از دعوا و مشاجره میان کودکان تان، از قرار گرفتن آنها در موقعیت هایی خاص جلوگیری کنید. مثلا وقتی کودک تان با یکی از دوستانش خوب بازی می کند ولی اگر دوست دیگری به جمع آنها برود، شروع می کند به دعوا کردن با او، به کودک تان بگویید که باید با هم کنار بیایند. ولی اگر کودک با کودک خاصی همیشه مشکل دارد، نگذارید آن دو خیلی باهم بازی کنند. همیشه به کودک تان اجازه دهید احساساتش را با شما در میان بگذارد ولی باید به او یاد بدهید که در صورت لزوم خشم خودش را نیز کنترل کند. 
 
منبع: کتاب «راهنمای کامل تربیت کودک»
نوشته: رابین گلدستاین
مترجم: شیرین یزدانی