صبر والدین در برابر رفتار فرزند

والدین باید بتوانند در مقابل رفتارهای فرزند خود صبور باشند.
 

چکیده: صبر و تحمل والدین در مقابل رفتار فرزندان یکی از مهارت های زندگی است. اگر والدین برای فرزند خود بیشتر وقت بگذارند و به او بیشتر توجه کنند رابطه شان با فرزند بهتر می شود و در زندگی با فرزند خود کمتر دچار مشکل می شوند. با ما همراه باشید تا بدانید در مقابل چطور می توانید صبور باشید.

 تعداد کلمات 815 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

گاهی والدین نمی توانند در مقابل رفتارهای بد فرزندشان صبور باشند و آنها را به خاطر بدرفتاری های شان کتک می زنند. گاهی برخی والدین نیز نمی توانند همیشه در مقابل رفتارهای مختلف فرزندشان صبر و شکیبایی داشته باشند. آنها به طور کلی علاقه ای به شنیدن حرف های فرزندشان ندارند و نمی توانند در انجام کارهای فرزندشان با او همراه شوند. این گونه والدین همیشه با فرزندانشان مشکل خواهند داشت و رفتارهای آنها تأثیرات بسیار بدی بر فرزندشان می گذارد و خود آنها نیز همیشه احساس عذاب وجدان می کنند.
همه ی پدر و مادرها گاهی از دست فرزندان شان عصبانی و ناراحت می شوند ، به خصوص زمانی که خود آنها کار و مشغله ی زیادی دارند و فرزندشان به آنها امر و نهی می کند . معمولا پدر و مادرها در این شرایط زیاد حوصله ی فرزندشان را ندارند و در عین حال با او بد رفتاری نیز نمی کنند. پدر و مادرانی که آستانه ی تحمل پایینی دارند، معمولا زیاد سر فرزندانشان داد می زنند ، آنها را مسخره می کنند و به آنها فحش می دهند و حرف بد می زنند.
والدینی که زیاد از فرزندانشان انتظار زیادی دارند و دوست دارند همیشه بر کارهای آنها نظارت داشته باشند و به فرزندان شان امر و نهی می کنند، وقتی همه چیز مطابق میل آنها پیش نمی رود عصبانی می شوند. آنها انتظار دارند همه چیز عالی و خوب باشد. اگر فرزندشان به حرف های آنها گوش نکند آنها از کوره در می روند. چنین والدینی احساسات فرزندشان را جریحه دار می کنند و اعتماد به نفس او را پایین می آورند. چنین فرزندی نیز به جای این که رفتار بهتری داشته باشد، از والدینش الگو می گیرد و مثل آنها بدرفتاری می کند.
 

گاهی اوقات نیز والدین برای فرزندشان وقت نمی گذارند. البته والدین برای این کار باید اولویت های خودشان را تغییر دهند تا فرصت کافی برای فرزندشان داشته باشند. پدرو مادر باید به حرف های فرزندشان گوش کنند و با او مشغول انجام فعالیت های مورد علاقه اش شوند تا بتوانند ارتباط بهتری با فرزندشان داشته باشند. حتی والدینی که خیلی مشغله و کار دارند نیز می توانند بعضی از کارهای شان را انجام ندهند و مدت بیشتری در کنار فرزندشان باشند. با این وجود عده ای از پدر و مادرها باز برای فرزندشان وقت نمی گذارند و به او و علایقش توجه ندارند.
ما برای این که یک پدر یا مادر خوب برای فرزندمان باشیم باید تلاش کنیم و نگرش، اولویت ها و حتی رفتارمان را تغییر دهیم. اگرزود از دست فرزندتان ناراحت می شوید سعی کنید زندگی را بر خودتان آسان تر بگیرید و انتظارات زیادی از فرزندتان نداشته باشید. بهتر است به جای این که مدام به فکر تمیز کردن خانه باشید، اوقات بیشتری را با فرزندتان سپری کنید. بهتر است به جای این که غذاهای متنوعی برای اعضای خانواده درست کنید، غذای ساده تدارک ببینید و بیشتر در کنار اعضای خانواده تان باشید. اگر کار شما زیاد است و یا با فرزندانتان زیاد مشکل دارید، بهتر است از روشی مؤثر برای کم کردن استرس خودتان استفاده کنید. شما می توانید با استفاده از کتاب ها، مجله ها، فیلم ها و کلاس های مختلف مطالب زیادی در این باره بیاموزید.
وقتی با فرزندتان حرف می زنید مراقب لحن کلام خودتان باشید. با فرزندتان طوری حرف بزنید که دوست دارید او با شما حرف بزند. سر او فریاد نزنید و با او مؤدبانه حرف بزنید. هرقدر بیشتر به احساسات فرزندتان توجه کنید، او بیشتر به حرف های شما گوش میدهد و در دراز مدت بیشتر به خواسته های شما عمل خواهد کرد.

سعی کنید بیشتر در کنار فرزندتان باشید. گاهی کارهای خودتان را کنار بگذارید و برنامه های خودتان را تغییر دهید. زیاد با تلفن حرف نزنید و بیشتر در کنار فرزندتان باشید و با او حرف بزنید. اما این کار، چندان هم ساده نیست. شما با این کار، خودتان و خواسته های تان را نادیده می گیرید تا بیشتر به فکر فرزندتان باشید و ممکن است در عوض چیزی عایدتان نشود. در هر صورت این کار مزایای خاص خودش را دارد. وقتی فرزندتان متوجه علاقه ی شما نسبت به خودش می شود، احساس بهتری نسبت به خودش پیدا می کند. سعی کنید صبور باشید و الگوی خوبی از صبر و استقامت برای فرزندتان باشید. کم کم رابطه ی میان شما و فرزندتان بهتر می شود و شما بهتر می توانید نسبت به رفتارهای او عکس العمل نشان دهید.
 
 
منبع: کتاب «راهنمای کامل تربیت کودک (از تولد تا نوجوانی)»
نویسنده: رابین گلدستاین
مترجم: شیرین یزدانی