نیاز های کودکان را بشناسیم

همواره با کودکان حتی در دوران نوزادی صحبت کنید. صدای ملایم شما سبب می شود او احساس آرامش نماید.
 

 چکیده : هیچکس نمی داند که آیا محیط و طبع انسان سبب تفاوت در رفتار او نسبت به پسران و دختران می گردد  و یا روش تربیت او. اما تحقیقات نشان داده‌اند که والدین می توانند نقش بسیار مهمی را در کمک و حمایت کودکان شان در جهت یافتن روش هایی سالم و مفید برای مقابله و روبه رو شدن با تعصبات مربوط به جنسیت ایفا نمایند. اولین قدم برای دستیابی به این امر مهم آگاهی از نیازهای کودکان می باشد.

تعداد کلمات 946 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

آنچه دختـر کوچکتـان نیاز دارد

 سعی کنید همواره کودک تان را تشویق و ترغیب نمایید تا خصوصیاتی را که شما از او انتظار دارید، در خود پرورش دهد. برای مثال ممکن است به او بگویید : من مطمئنم تو آنقدر شجاع هستی که بتوانی پله‌ها را یکی یکی بالا بروی. بگذارید او خود را بشناسد و بداند که شما کاملا به توانایی هایش اعتماد دارید. به او اعتماد دهید که با نشاط ، سرشار از انرژی و همچنین با لیاقت است.
 

بگذارید فرزندتان احساس نماید که فردی با لیاقت و قابل است و آنچه را که قادر است اجرا نماید. برای مثال لیوان آب میوه را در دستانش بگیرد و بنوشد. موهای خود را شانه کند و بدون کمک شما یا‌‌دیگران خانه ای بسازد. می توانید در مواردی او را راهنمایی کنید. می توانید به او بگویید: برای نگه داشتن قطعات خانه سازی بر روی یکدیگر و ساختن خانه، بهتر است این کار را انجام دهی... و یا به او یادآوری کنید که برای آن که قدش به شیر آب برسد می تواند صندلی کوچکی را زیر پاهایش بگذارد، اما بگذارید که او شخصاً امور خود را انجام دهد.
 

 برای او اسباب بازی‌های گوناگونی نظیر انواع ماشین‌های بازی و اتومبیل‌های متفاوت ، قطعات خانه سازی، وسایل گل بازی، انواع توپ ها و وسایلی که بتواند براند و یا از آنها بالا برود، تهیه نمایید.
 

 با او بازی کنید و او را به فعالیت وا دارید. همراه با او مسیری را به صورت سینه خیز طی کنید، به دنبال هم بدوید و یا کشتی بگیرید. حتی دختر بچه هایی که برای اجرای ورزش های سازمان یافته کوچک هستند از انجام دادن کارهایی نظیر بالا رفتن از سطحی شیب دار و سر خوردن از آن، دویدن و پشتک زدن روی سطحی نرم، احساس هیجان و لذت فراوان می نمایند.
 

 فرصت‌های گوناگونی را در انجام‌کاری خاص به دختر کوچک تان پیشنهاد دهید و او را ترغیب نمایید تا خود تصمیم گیری نماید. اگر هنوز فرزندتان نوپاست، بگذارید او لیوان یا بشقابی را که می خواهد در آن آب یا غذا بخورد، خودش انتخاب کند و یا اگر کودک تان می خواهد با یکی از دوستانش بازی کند، بگذارید او خود از میان دوستانش یک نفر را انتخاب کند.
 

فرصت‌هایی را برای او مهیا کنید تا بتواند در محیط اطراف خود سیاحت و کاوش نماید. زمانی که فرزندتان هنوز نوزاد یا نوپاست منزل تان را برای او کاملاً ایمن نمایید به طوری که او بتواند آزادانه بدون آن که خطری تهدیدش کند در آن حرکت کند. او را به کتابخانه، پارک یا باغ وحش ببرید. هم چنین بهتر است به نقاط مختلف کشور‌سفر کنید و او را با مکان‌های جدید آشنا کنید.
 
آنچه پســر کـوچک تان نیـاز دارد

 پسر کوچولوی شما بیش از دخترتان نیاز دارد که او را در آغوش بگیرید. بنابراین اگر او در حال گریه کردن است، این کار شما او را بسیار آرام و ساکت می نماید. زمانی را به بازی کردن با او به ویژه اجرای بازی های آرام و بی سر و صدا اختصاص دهید. همچنان که پسر کوچک تان بزرگ تر می شود، به او اجازه دهید تا بازهم به آغوش تان پناه آورد.
 

 همواره با کودکان حتی در دوران نوزادی صحبت کنید. صدای ملایم شما سبب می شود او احساس آرامش نماید. هم چنین حرف زدن با کودک‌تان، سبب پرورش مهارت های کلامی او می شود.
 

 برای فرزند خود توضیح دهید که چگونه اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان می دهند که هنگامیکه دختر بچه ای رفتار بدی از خود نشان می دهد اغلب به او گفته میشود که این کار او شخصی را آزرده است. برای مثال ممکن است گفته شود:" الهام تو با این کارت نسرین را آزار داده ای." اما بسیار مشاهده شده که پسر بچه‌ها تنبیه می شوند زمانیکه آنان به خاطر انجام کار یا رفتار نادرستی تنبیه می شوند. ناراحتی و عصبانیت خود را بر دانستن اثرات رفتار بد خود بر والدین و هم بازی هایشان ترجیح می دهند.  
 

پسر کوچک تان را با روش هایی سودمند در جهت رفع کشمکش ها و درگیری هایش آشنا کیند. ممکن است او در شرایط ناآرامی قرار گرفته باشد، برای مثال همسن و سالانش به او حمله کرده و یا او را کتک زده و در این حال او نیز مقابله به مثل کرده باشد. برایش شرح دهید که آزردن و آسیب رساندن به دیگران، ‌کاری نادرست است. بهتر است روش های دیگری را به او آموزش دهید تا بتواند عصبانیت و ناراحتی خود را از طریق آنها ابراز نماید.
 

 پسر کوچولوی خود را تشویق کنید تا احساساتش را بیان نماید. حتی از او بخواهید گریه خود را بروز دهد. اگرکودک‌تان این پیام رادریافت‌ کند که احساساتی نظیر ناراحتی، اندوه و ... مجاز نمی باشند قطعاً می‌آموزد که چنین احساساتی را حتی در زمان بزرگسالی نیز در خود سرکوب نماید.

منبع : سایت بیتوته