علل بیماری های پروستات

چکیده: عضوی از دستگاه تناسلی مردانه است و به اندازه و شکل یک گردوی کوچک، در ابتدا مجرای ادراری در لگن خاصره قرار دارد. و نقش آن در بارورسازی موفق تخمک کاملاً مهم باشد. از این روی هر آنچه عامل بیماری آن می شود باید شناخت. در این نوشتار به بیان علل بیماری های پروستات می پردازیم.

تعداد کلمات 685 / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه

در روایات تعبیری آمده است به نام «حسات». کلمه حسات به معنای «سنگ» است، بدین مفهوم که ممکن است مراد از آن، «سنگ کلیه، یا سنگ مثانه» باشد؛ ولی قرائن و شواهد موجود در روایات دال بر این است که مراد از حسات، همان «پروستات» است؛ مثلا حسات مانند پروستات وقتی بزرگ می شود و ورم می کند، مانند سنگی که در راه مجرای ادرار قرار گرفته است، مانع از خروج ادرار می شود، به همین دلیل در اینجا فرض شده است که حسات، همان پروستات است.
بیماری پروستات یک بیماری شایع است و درمانش قدری سخت است، بنابراین پیشگیری از بروز آن به مراتب ساده تر و بهتر از درمان آن است. در روایات چند علت برای بیماری پروستات بیان شده است:
 

 همبستر شدن در حال سیری و پری معده، سبب بیماری های گوناگون و صعب العلاج از جمله قولنج (ورم و التهاب روده بزرگ)، فلج، انحراف صورت، نقرس (درد و ورم مفاصل) و حسات (به سختی ادرار کردن) می شود.
در رساله ذهبیه، امام رضا (علیه السلام) می فرماید: «در اول شب نزدیک زنها نشو، نه در تابستان و نه در زمستان؛ زیرا همبستر شدن با شکم پر، سبب انواع بیماری ها از جمله قولنج، فلج، انحراف صورت، نقرس و حسات می شود.»
 

 جلوگیری از خروج منی و نگه داشتن آن، هنگامی که می خواهد خارج شود، سبب ابتلا به پروستات می شود. ما نباید جلو خروج منی را بگیریم؛ مثلا شخص می خواهد این عمل طولانی تر شود، برای اینکه ضعیف نشود، جلو خروج منی را می گیرد؛ ولی نمی داند که این کار ضررش خیلی بیشتر از حالتی است که منی خارج می شود.
در رساله ذهبیه، امام رضا (علیه السلام) می فرماید: «کسی که می خواهد مبتلا به پروستات نشود، جلو خروج منی را نگیرد».
 

همبستر شدن بدون انزال و بدون خروج منی، سبب پروستات می شود. امام رضا (علیه السلام)، در رساله ذهبیه می فرماید: «همبستر شدن بدون انزال و بدون خارج شدن منی، سبب ابتلا به پروستات می شود».

 طولانی کردن عمل جماع، سبب ابتلا به پروستات می شود؛ البته مستحب است که مقدمات را طولانی کند؛ ولی خود عمل را نباید طولانی کرد.
امام رضا (علیه السلام)، در رساله ذهبیه می فرماید: «کسی که می خواهد مبتلا به پروستات نشود، جلو خروج منی را نگیرد و روی همسرش زیاد مکث نکند.»
 

ادرار نکردن و ترک ادرار بعد از جنابت، سبب ابتلا به پروستات می شود. امام رضا (علیهم السلام)، در رساله ذهبیه می فرماید: «همان لحظه ای که عمل تمام شد، بلند شو، برو و ادرار کن، البته اندکی مکث کن».
 بعد از اینکه انزال محقق شد، قانونش این است که به سمت راست بخوابی، اندکی مکث و استراحت کنی و سپس بلند شوی و بروی ادرار کنی. در روایت آمده است: «زمانی که عمل تمام شد، اندکی مکث کن و سپس برو و ادرار کن تا از بیماری پروستات ایمن شوی.»
از مجموعه روایات استفاده می شود که بیماری پروستات، مربوط به آب منی است؛ بخشی از آب منی در بیضه ها و بخشی در غده پروستات که مایعات پروستات به آن می گویند، تولید می شود. اگر این مایعات در پروستات بماند و خارج نشود، به پروستات آسیب می زند و سبب ورم پروستات می شود، ولی اگر شخص بعد از انزال برود و ادرار کند، باقیمانده منی از بدن خارج می شود، بنابراین به پروستات مبتلا نمی شود.
نکته دیگر درباره منی این است که چون منی حالت لیزی دارد و سریع حرکت می کند، اگر بخشی از منی در بدن بماند، این مقدار منی به پروستات می رود و به داخل بدن برمی گردد و دوباره این عمل تکرار می شود و این تکرارها موجب می شود که پروستات باز و بسته شود و این باز و بسته شدن، سبب بیماری و ورم پروستات می شود.
و نکته آخر اینکه، پروستات بیماری سختی است و درمانش هم سخت است. درمان پروستات در طب کلاسیک دارو ندارد و مجبورند، عمل جراحی انجام دهند. البته در طب اسلامی درمان دارد؛ ولی درمانش مقداری سخت و مدتش طولانی است.