می خواهم مادری نمونه باشم (بخش دوم)

چکیده: آرزوی همه مادرها موفقیت و سربلندی فرزندانشان است و برای رسیدن به این هدف از هیچ کوششی دریغ نمی ورزند، اما برخی اوقات اشتباهات ریز و درشت در مسائل تربیتی ممکن است عواقب جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. در بخش اول این مقاله به برخی مهارت های فرزند پروریِ مختص مادران اشاره کردیم، در این مقاله نیز نکات دیگری را ذکر خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

تعداد کلمات 865 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 

1. برای تمام فرزندان به صورت مجزا وقت بگذارید. وقت گذاشتنِ با کیفیت برای برقراری ارتباط با فرزندان امری ضروری است و اینکه همه اعضای خانواده دور هم باشند، نمی تواند کارکرد با هم بودن های دو نفره را داشته باشد. پس سعی کنید اوقاتی هر چند کوتاه را به هر کدام از فرزندانتان اختصاص دهید[1].
وقتی یک زمان مشخصی را با هر یک از فرزندانتان سپری می کنید، می توانید از موضوعات و مسائل منحصر به فردِ هر کدام از آن ها مطلع شده و نسبت به استعدادها و علائق آن ها آگاهی یابید.
در اوقاتی که با فرزندانتان هستید، باید متناسب با سن و شرایطشان با آن ها رفتار کنید. مثلاً اگر فرزند خردسالی دارید، این وقت را به بازی کردن با او بپردازید و اگر فرزندتان نوجوان است، احتمالاً بیشتر مایل باشد با شما صحبت کند.
از سویی می توانید فعالیت هایی را انجام دهید که برای فرزندتان جذابیت داشته باشد. مثلاً با هم آشپزی کنید، قدم بزنید و یا حتی یک کار هنری انجام دهید. این قبیل فعالیت ها به شدت بر تحکیم و تقویت روابط تأثیر گذار خواهد بود.
 
2. حامی فرزندان خود باشید. مادر یکی از مهمترین عناصر موجود در زندگی فرزندان است، پس، از این فرصت به نحوی استفاده کنید که آن ها احساس ارزشمند بودن کرده و استعدادهایشان شکوفا شود[2].
اگر فرزند نوجوانی دارید که به کلاس خوشنویسی، نقاشی و یا ورزش می رود، می توانید درباره فعالیت هایش بازخورد مثبت داده و او را تشویق کنید.
ممکن است کودک دبستانی تان به نجوم علاقه داشته باشد، می توانید با خرید کتاب های نجوم، ثبت نامش در کلاس های تخصصی و یا رفتن به یک رصد خانه، به او کمک کنید تا در این حوزه رشد کند.
به این نکته توجه داشته باشید که حتی ممکن است این علائق مقطعی بوده و پس از مدتی از بین بروند. حتی اگر مطمئن هستید که چنین خواهد بود، باز هم باید حمایت های خود را از آن ها دریغ نکنید، چرا که این خاطرات برای همیشه در ذهنشان باقی مانده و شما را به عنوان یک حامی مطمئن خواهند دید. آن ها در می یابند که شما بدون هیچ قضاوتی به علائق آن ها توجه نموده و در مسیر رسیدن به اهدافشان از آن ها حمایت خواهید کرد.
اگر عملکرد فرزندتان به نحوی بود که موجب خوشنودی و غرور شما شد، حتماً این احساس خود را به او اطلاع دهید. این کار رفتارهای مثبت او را تقویت خواهد کرد.

3. هر کدام از فرزندان را همانطور که هستند، دوست بدارید. سعی کنید برای تمام فرزندان خود متناسب با سن و شرایطشان، وقت بگذارید. همچنین سعی کنید به هیچ عنوان فرزندان را با یکدیگر مقایسه نکنید تا بدینوسیله روابطشان با یکدیگر تقویت شود[3].
مادر خوب مادری است که بین فرزندان تبعیض قائل نشود. تبعیض بین بچه ها تأثیراتی همچون پرخاشگری، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات تحصیلی را به همراه خواهد داشت. از سویی تفاوت قائل شدن بین بچه ها و طرفداری از یک یا برخی از آن ها، به روابط فرزندان با یکدیگر، آسیب می رساند.
 
4. در تربیت فرزندان، با همسر خود هماهنگ باشید. پایداری و ثبات در روش تربیتی، یکی از نکات مهم در تربیت فرزندان است. پس سعی کنید تا می توانید در این مسیر با همسر خود هماهنگ بوده و تفاهم داشته باشید. قوانین را با یکدیگر وضع کرده و هر دو به صورت کامل آن ها را رعایت نمایید.
اگر یکی از والدین با قوانین موافق نباشند، ممکن است به آن ها عمل نکرده و در نتیجه فرزندان دچار دوگانگی شوند. در مواردی که با هم مخالفید، با یکدیگر صحبت کرده و هر طور که شده به تفاهم برسید.
 
5. در روش تربیتی خود قاطع باشید. سعی کنید بعد از اینکه با مشورت با همسرتان در مورد قوانین به توافق رسیدید و آن ها را با فرزندان خود در میان گذاشتید و اصطلاحاً قوانین را به تصویب نهایی رساندید، حالا زمان اجرای قوانین است. مهمترین نکته در این مرحله قاطعیت است.
به این نکته توجه کنید که قاطعیت و سخت گیری با خشونت متفاوت است. سختگیری با کودک ارتباط پیدا می کند. در حالی که قاطع بودن با رفتار و احساس شما مرتبط است. سختگیری به کنترل غلط کودک مربوط می شود و قاطع بودن، طرزتلقی خاص یک فرد نسبت به تصمیماتش است[4]. لازم است با استواری و بیان روشن به فرزندانتان بفهمانید که چه انتظاری از آنان دارید تا آنان هم بتواننداعمالشان را متناسب با انتظارات شما شکل دهند.