جلوگیری از دعواهای زناشویی پس از تولد نوزاد (بخش اول)

نوزادان در دل شب از خواب بیدار می‌شوند و گریه می‌کنند. این اتفاق شاید درروزهای اول تولد نوزادتان آزاردهنده نباشد، ولی به مرور باعث بی‌خوابی و در نتیجه احساس خستگی شما خواهد شد. درخواست همسرتان از شما برای آرام کردن کودک، اتفاقی است که ممکن است هر تازه‌مادری را عصبانی کند، اما این یک واکنش غلط است. برای حل مشکل خواب و پرهیز از بحث در این مورد، راه‌هایی وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
تعیین نوبت بیداری: با به دنیا آمدن یک کودک، خواب به یک اتفاق مشترک تبدیل می‌شود که باید با حفظ آرامش در موردش صحبت کنید و برای آن نوبت تعیین شود و بدانید که انجامش هم کار ساده‌ای نیست. نباید خیلی حساس شوید یا به این فکر کنید که کدام شما حتماً لیاقت خواب شب را دارید یا سعی نکنید در مسابقۀ چه کسی خسته‌تر است، برنده شوید. هر دوی شما خسته‌اید و نیاز به خواب دارید، پس برای اینکه از بحث دربارۀ نوبت خواب و بیداری جلوگیری کنید، با همسرتان یک برنامۀ تبادل خواب بگذارید، مثلاً شب‌ها شیفت‌های چهار ساعته بگذارید یا اگر فرزندتان شیر خشک می‌خورد، یک شب در میان برای شیر دادن نوبت تعیین کنید.

کمک گرفتن از اطرافیان: از اعضای خانواده یا دوستان صمیمی کمک بگیرید. کمک گرفتن از دیگران برای اینکه هر دوی شما کمی استراحت کنید، اصلاً خجالت‌آور نیست. شاید خیلی از اطرافیان شما دلشان بخواهد در این تولد، شریک کوچکی برای شما باشند و کاری کنند.

برنامۀ خواب والدین شاغل: اگر یکی از شما سر کار می‌رود و دیگری با نوزاد در خانه می‌ماند، شاید بهتر باشد طوری برنامه‌ریزی کنید که کسی که سر کار می‌رود، بعد از آمدن به خانه از سر کار، خواب کوتاهی داشته باشد و در عوض در آخر هفته جبران کند و کسی که کار نمی‌کند در تعطیلات آخر هفته بتواند بیشتر بخوابد.

پرهیز از نظارت: اگر نوبت استراحت شماست، بروید استراحت کنید و وقت تان را با راهنمایی همسرتان دربارۀ مراقبت از بچه تلف نکنید. یادتان باشد که راه‌های مختلفی برای آرام و سرگرم کردن بچه‌ها وجود دارد و بد نیست اگر شیوۀ همسرتان با شما متفاوت است، زیرا این اتفاق برای انعطاف‌پذیری فرزندتان بهتر است.
یادتان باشد که کمبود خواب باعث افسردگی، بدخلقی و بحث و دعوا می‌شود و مطمئتن باشید که چند ساعت استراحت کردن، تفاوت شگفت‌آوری در حال و برخوردتان ایجاد خواهد کرد.
 

اگر همسرتان بعد از تنها چند دقیقه نگه داشتن کودک، از شما خواست که نوزاد گریان را از او بگیرید، شاید خودتان هم بخواهید گریه کنید و جیغ بکشید. راهکارهایی برای این موضوع شایع وجود دارد که مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر است:
تقسیم وظایف‌: گاهی به محض این که فرزندتان به چیزی نیاز دارد یا شروع به گریه می‌کند، همسرتان او را به شما می‌دهد. این لحظه‌ای است که شما با خودتان فکر می‌کنید شاید فقط وقتی کودک تان خوشحال است، همسرتان با او وقت می‌گذراند. بهتر است با همکاری همسرتان برای نگهداری از بچه، یک برنامۀ مشخص برای کارهای کودک بگذارید. به این ترتیب جلوی این باور اشتباه گرفته می‌شود که کودک گریان فقط مادرش را می‌خواهد. برای مثال اگر حمام کردن کودک پسرتان به عهدۀ پدر است، به مرور این کار برای او تبدیل به یک وظیفۀ معمول خواهد شد و دیگر درباره‌اش بحثی نخواهید داشت. پدر کم‌کم می‌داند چه کار باید بکند و همیشه این کار را انجام می‌دهد و کودکتان هم عادت می‌کند تا زمان لازم با پدرش حمام کند.

زمان‌بندی برای سپردن کودک به همسرتان: اگر کودک را به محض این که همسرتان از در وارد شد به او بدهید احتمالاً با شکست روبه‌رو می‌شوید، زیرا این تغییر خیلی ناگهانی است. به جای این کار، مدتی وقت بگذارید تا به آرامی و در زمان مشخصی پس از رفع خستگی‌اش این کار را انجام دهید. تکرار این کار در یک زمان مشخص کم‌کم به شکل یک عادت درخواهد آمد. اگر مرتب یک کار را انجام دهید، همسرتان یاد می‌گیرد که چه موقع باید انتظار چه چیزی را داشته باشد و کمتر احتمال دارد اعتراض کند. بغل کردن کودک توسط پدران و نگه داشتن آنها نزدیک به بدن شان، می‌تواند نوزادان را عادت به آرام گرفتن هنگام گریه در آغوش پدرش کند. گاهی هم هر کاری برای آرام کردن نوزاد بکنید، باز هم او گریه می‌کند. در چنین مواقعی همسرتان را تشویق کنید که با وجود جیغ‌های نوزاد طاقت بیاورد و او را به شکلی آرام کند. این تمرین خوبی است و در بلندمدت به نوزاد کمک می‌کند تا پدرش را که همیشه سر کار است، بالاخره بپذیرد و در آغوشش آرام بگیرد.
فرزند شما در سال‌های بعدی رشد خود، حتماً باید بتواند حضور پدرش را در زندگی خود به عنوان یک حامی احساس کند. پس بهتر است از همین حالا شروع کنید و این مسئله را جدی بگیرید.

ادامه دارد...

منبع : مادر شو