جلوگیری از دعواهای زناشویی پس از تولد نوزاد (بخش دوم)

نوزادان فقط چند نیاز اساسی دارند، اما برآورده کردن این نیاز‌ها کل روز را پر می‌کند. ظرف‌ها در سینک ظرفشویی تلنبار می‌شود، لباس‌های کثیف نشسته می‌ماند و کار‌های خانه پیش نمی‌رود. این واقعیت که یک نوزاد کوچک می‌تواند تا این حد در برنامۀ زندگی بزرگسالان آشفتگی ایجاد کند، یکی از بزرگ‌ترین شگفتی‌های والدین است و شاید درکش برای پدر یا مادری که کل روز را سر کار بوده است، سخت باشد. شاید وقتی همسرتان از سر کار برمی‌گردد، بلافاصله شروع می‌کند به ایراد گرفتن و بعد از شما می‌پرسد که تمام روز را در خانه چه کار کرده‌اید. برای این مشکل هم راهکارهایی وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
صبر برای آرام کردن شرایط: گرفتن حالت تدافعی یک واکنش طبیعی است، اما فقط وضع را بدتر می‌کند. ممکن است شما بلافاصله موجی از بهانه‌ها را برای نامرتب بودن خانه یا آماده نبودن غذا بازگو کنید و بعد به اینجا برسید که چرا او هیچ کمکی برای مراقبت از نوزاد نمی‌کند و در آخر هم با یکدیگر دعوا کنید. بهتر است به جای این کار تکراری و تاریخ مصرف گذشته، ابتدا کمی صبور باشید تا او هم آرام بگیرد.

در میان گذاشتن احساسات: بعد از آرام شدن، به همسرتان بگویید که چه احساس بدی دارید وقتی او از شما می‌پرسد که تمام روز را چه کار کرده‌اید. به این ترتیب، شرایط کمی آرام‌تر می‌شود تا زمانی که بتوانید در این مورد صحبت کنید. بهتر است منتظر بمانید تا کودک بخوابد و بعد بتوانید گفت‌وگویی آرام برای راه‌حلی جدید داشته باشید.

پذیرفتن شرایط: شما می‌توانید قبول کنید غیر از مراقبت از کودک، در طول روز به کار‌های خانه کمی بیشتر توجه داشته باشید و همسرتان هم بپذیرد که وقتی از در وارد می‌شود و خانه در مرتب‌ترین حالت ممکن نیست یا غذا آماده نبود، این واقعیت را بپذیرد که شرایط دیگر مثل قبل نیست و حالا شما والدین یک کودک یا یک انسان جدید هستید.

قدردانی از یکدیگر: یک تشکر کوچک تأثیر بزرگی دارد. از همسرتان بابت کار‌هایی که انجام می‌دهد مثل بیرون بردن زباله‌ها، خنداندن بچه یا نان‌آور خانه بودن تشکر کنید. این کار شما حس خوبی به او می‌دهد و احتمالاً اثر متقابلی خواهد داشت.
البته ممکن است بعد از حدود یک ماه دوباره بر‌گردید به همان مشکل و روش قدیمی، اما یاد بگیرید که دوباره بنشینید و برای حل مشکل با هم صحبت کنید، تا به مرور و قبل از بزرگ شدن کودک تان و دیگر دیر شدن، این وضعیت را سر و سامان بدهید تا کودک سالم و شادی تربیت کنید.
 

کودک جدید یعنی کار‌های جدیدی مثل پوشک عوض کردن و شیر دادن که به کار‌های قبلی مثل پخت‌و پز، خرید و نظافت خانه اضافه خواهد شد. پس عجیب نیست که پدر و مادر‌ها احساس ‌کنند فشار زیادی بر دوش شان است و مطمئن نیستند چطور کارها را تقسیم کنند که برای هر دو نفر منصفانه باشد. برخی نکات برای حل این مشکل شامل موارد زیر است:
گفتن احساسات: مراقب باشید در این دام نیفتید که انتظار داشته باشید همسرتان فکرتان را بخواند و بعد وقتی این اتفاق نیفتاد دلخور شوید. در عوض، برای او توضیح دهید که چه احساسی دارید تا کم‌کم این کار برایتان به یک عادت خوب تبدیل شود.

توضیح جزئیات: پس از این که گفتید به کمک نیاز دارید، به جای گفتن این جملۀ مبهم که او باید بیشتر در کارهای خانه به شما کمک کند، کار مشخصی را از همسرتان بخواهید، مثلاً وقتی مشغول شستن ظرف‌ها هستید، از او بخواهید که لباس‌ها را در ماشین لباسشویی بگذارد و آن را روشن کند.

داشتن برنامۀ منظم: این که برنامۀ منظمی برای کار‌های خانه داشته باشید، خیلی مؤثر است. یکی از شما می‌تواند وظیفۀ جارو کردن، گردگیری و شستن ظرف‌ها را به عهده بگیرد و دیگری مسئول آشپزی و شستن سرویس‌های بهداشتی و لباس‌ها باشد.
 

این اتفاق برای شما نیز ممکن است افتاده باشد که گاهی همسرتان با شتاب به اتاق خواب می‌رود و می‌گوید می‌خواهد چیزی را در کامپیوترش بررسی کند و ۴۵ دقیقۀ بعد برمی‌گردد و نمی‌تواند بفهمد چرا شما عصبانی هستید یا شاید بیرون می‌رود تا یک کار سریع انجام دهد و این تبدیل می‌شود به یک سری کار‌های خیلی بزرگ. والدین خواسته یا ناخواسته، به شدت نیازمند چند دقیقه یا چند ساعت وقت‌گذرانی برای خودشان هستند، اما این زمان کوتاه برای کسی که با بچه تنها می‌ماند بسیار طولانی است که برای این مشکل هم راه‌حل‌هایی به شرح زیر وجود دارد:
احساسات قابل ‌حل: احساس ناراحتی خود را از چنین موضوعاتی به صورت مشکلی قابل حل مطرح کنید، نه به شکل اشتباهی که همسرتان مرتکب شده است و حالا باید به خاطر آن عذاب وجدان بگیرد.

برنامه‌ریزی: بعد از صحبت کردن اولیه‌، با هم برنامه‌ریزی کنید تا هر دو وقت داشته باشید به علایق و کار‌های شخصی‌تان برسید. برای حل این مشکل یک تقویم جلوی خودتان بگذارید و زمان‌هایی را که سر کار هستید، زمان‌های با هم بودن تان، زمان رسیدگی به کودک و زمان‌های شخصی خود را در آن مشخص کنید و به آن پایبند بمانید.

وقت برای قرارهای عاشقانه: درست است که فرزندتان را دوست دارید و او همه چیز شماست، اما این هم بسیار مهم است که برای همسرتان و در واقع پدر کودک تان نیز وقت بگذارید. شک نکنید که نتیجۀ این وقت گذاشتن سالم را بعد از بزرگ شدن کودک در زندگی خود احساس خواهید کرد.
برنامه‌ریزی برای کار‌های شخصی و خانوادگی شاید ابتدا احمقانه به نظر برسد، اما کم‌کم مفهوم مشارکت و کنار هم بودن را برای تان قابل درک می‌کند. مطمئن باشید بعد از گذشت چند هفته، روی کارهای فرزندان تان تمرکز دارید و دیگر از انجام غیرممکن کارها به صورت خسته‌کننده و همزمان دور هستید.

منبع : مادر شو