ویژگی های اخلاقی کودک نه ساله (بخش چهارم)

9 سالگی قبل از هر چیز سنی است که در آن شخصیت به دنبال برقراری تعادل و سازماندهی مجدد خود می باشد. یک کودک ۹ ساله فعال ، به اهمیت تعارفات زیاد توجه نمی کند و حتی می تواند به هنگام تعجب، حالت خود را آشکار کند، موافقت های دیگران را می پذیرد و از آن سود می برد، در حقیقت ستایش و تعریف را در حد اعتدال دوست دارد و در ۷ سالگی قادر است که کلمات مشابه تعارفات را به کار ببرد. اگر دارای طبیعتی درون گراست و در دنیای خود سیر می کند، طبیعتا نیاز خواهد داشت که با هوشیاری خاص و گاهی با گذشت با وی رفتار شود. در شرایط دودلی ، عاقلانه و با احتیاط عمل می کند و خصوصیاتی را که ناشی از جهش های رشد وی هستند رعایت می کند. کودک باید خود را بشناسد.
 

با وجود تنوع اختلافات فردی ، ما هنوز می توانیم ویژگی های کلی رشد را بشناسیم که این ویژگی ها خاص محدوده سن بلوغ یعنی ۹ سالگی هستند. کودک ۸ ساله را به خاطر بیاورید، سه علامت پویایی رفتار، سرعت، نیاز به راز داری و قدردانی او را مشخص می کند. این علائم تا ۹ سالگی وجود خواهند داشت، اما با تغییرات مهم و با درجه بالایی از جایگزینی اجتماعی.
 به نظر می رسد که کودک ۸ ساله بسیار سریع عمل می کند زیرا با عملی ناگهانی و سریع، واکنش و عکس العمل نشان می دهد. کودک ۹ ساله همیشه چابک است و سرعتش را به خوبی کنترل می کند، این سرعت در کارها کمتر نمودار می شود.
هنگامی که یک وظیفه خانوادگی را مورد توجه قرار می دهد، برای به پایان رساندن آن، وسائل لازمه آن را پیدا می کند و رفتار سریعش در طول مدت زمانی طولانی حفظ می شود. اما سرعت حرکت گروهی اش در محیط، چه در ابتدا و چه در پایان کار، به طور وضوح در سال بعد بسیار سریع تر خواهد شد.
او به رفتارها و مهارت ها دقت بیشتری می کند، به خوبی می تواند حرکات خود را قبل و بعد از عمل مورد مطالعه قرار دهد و نیز بسیار علاقمند و بسیار مجذوب بازی های مهارتی است و سرسختی اش را در این بازی ها به خوبی ثابت می کند. این مزیت و این پشتکار بر اساس بلوغ کامل سیستم عصبی - ماهیچه ای اش قرار گرفته است.

کودک ۹ ساله گاهی خوشرو و آرام است و اغلب، هنگامی که از چیزی خوشش بیاید آن را با افراط انجام می دهد. او غالبأ کاری را از نو انجام می دهد. گاهی اوقات میل دارد که یک فیلم را چند بار تماشا کند. احتمالا کارها را با تغییرات کمتری دوباره انجام می دهد و این عمل به او کمک می کند تا از یک تجربه جدید برای تمامی جزئیات، شبیه سازی نماید. قوه حسی او در ۹ سالگی با وسعت و عمقی بسیار مؤثر، نمودار می شود. «دید» وی به میزان کمتری سطحی و ناپایدار است. او بسیار درستکار و بالاخره بسیار سازمان یافته است، و این اختلاف در سن بلوغ است که به خاطر تجربه های اندوخته شده توسعه می یابد.
حس راز داری کودک ۹ ساله بدون واسطه، تحت تأثیر حوادث امکان پذیر و تصادفی زندگی اطرافیانش قرار می گیرد. احساس کشش کودک ۹ ساله بیشتر از وجود خودش ناشی می شود.
او دلایل عکس العملش را در خود می یابد، نیازی نیست که کسی به او بگوید که لیست برداری کرده و فهرست های طولانی تهیه کند و یا به او بگوید که تولیدات شیمیایی جدید را به کلکسیونش اضافه کند و برای شغل آینده اش طرح ریزی نماید، همین نیروهای درونی به او فشار می آورند تا در قلمروهای بسیار دور تاریخ و زندگینامه ها کشیده شود. این یک رازگویی روانی و روند سازماندهی رشد می باشد.
 

همانطور که می بایست انتظار داشت، قضاوت ها و ارزیابی های کودک ۹ ساله نسبت به کودک ۸ ساله بسیار عمیق و محتاطانه می باشد. تأثیر پذیری او در به کار بردن یک واژه دانشگاهی، بسیار حساس و دقیق است. از آنجا که چشمش ظرفیت بسیار زیادی برای نزدیک آوردن فواصل دور دارد، مجموعه ارگانیسم بدنش، یک ظرفیت قابل ملاحظه ای به دست آورده است که این ظرفیت فهم تنوعات و تناسب های هوشهای مختلف را افزایش می دهد. ما قبلا توانائی های جدیدش را در قضاوت شخصی و اجتماعی به بهره رسانده ایم. آنها در ارتباط با رشد تأثیر پذیری از محیط قرار دارند که به کودک ۹ ساله امکان می دهد تا تنوعات بسیار ظریف احساسات را درک کرده و بیان نماید. آهنگ صدایش ملایم شده و تنفرها و بی میلی هایش بسیار لطیف می شوند. بدون هیچ مشکلی، هیجانات روحی جدید، تغییرات جدید و هیجانات قدیمی را احساس می کند، زیرا هیجانات افزایش می یابند و ساختار آنها در هر سنی تغییر می کند.
فلاسفه راز ضمیر انسان را هنوز کشف نکرده اند، اما کودک ۹ ساله می تواند اصول بعضی از چیزها را به آنها یاد بدهد. تأثیر پذیری اش اکنون به حد کافی بجا و مناسب است و برای او این امکان را فراهم می آورد که کمترین اثر جزئی عمل بد دیگری را خاطر نشان سازد و حس کند که تا چه حد اعمال بد او قابل سرزنش هستند. او میل دارد که بر اساس قوانین دنیا عمل کند.
بنابراین بی عدالتی یک فرد بزرگسال را تفسیر می کند: «درست نیست» و اخلاق او بسیار واقع گراست، صریحا به مادرش می گوید: «می دانم که این حرف خوشایند تو نیست، اما با وجود این من آن را خواهم گفت».
در نزد کودکانی که افکارشان را صریحا بیان می کنند، ما همان مکانیسم ضمیر وجدان را مشاهده می کنیم، هنگامی که متوجه می شود که تمییز خوب و بد اخلاقی در این سن از جوانی گسترش یافته است، هم دلگرم و هم ناراحت می شود. چندین حس منطقی و عاقلانه در روانشناسی کودک ۹ ساله وجود دارد. برای تعلیم یافتن حاضر است منطقی و بدون واسطه عمل کند. به سحر و جادو زیاد علاقه نداشته و دارای بعضی از دیر باوری های بسیار معقول است. به افسانه قدیمی «بابانوئل» اعتقاد ندارد، اما در این مسأله زیاد سختگیر نیست.[1] و اعتقادات برادر کوچکش را نیز در این مورد مسخره نمی کند. به شانس و اتفاقات اعتقاد داشته و قانون را قبول دارد حتی اگر آنقدر مشتاق نباشد که کشف کند اشیاء چگونه به وجود می آیند و چرا همانی هستند که هستند. او در پی اصلاح و توضیح اشتباهات خود است. همواره کمتر از خداوند، بهشت، سرنوشت ، دعا نگرانی دارد. در کمک خواستن از اصول «تقریبا نظری» به خودش روی می آورد و این همان چیزی است که به عنوان یک پدیده رشدی قابل توجه است.

در شرح رفتار کودک ۹ ساله ، آزادانه بر روی رفتار مناسب مثبت و سازنده او تأکید و اصرار می ورزیم، زیرا این رفتار، توانائی هایش را در روابط آینده و دانش و تجربه او را نسبت به توسعه در آینده نزدیک بهتر نشان می دهد. به طور طبیعی، این امر گاهی مربوط به کودکان ۸ ساله می شود، اما به طور یقین بهترین رفتار آنها گرایشات واقعی رشدشان را مشخص می کند. این رفتارها عبارت است از «رئالیسم» و واقعیت گرائی، عقل سلیم و امکان عمل نمودن بدون جستجوی علت و انگیزه دیگری جز خود و عمل نمودن در یک میزان مناسب در مقیاسی که خاص دوران جوانی است. او یک فرد فعال ، پا برجا، استوار و منطقی است و دیگر یک کودک ساده نیست. او در حال ادغام گذشته طولانی خود می باشد، البته نه به گونه ای قطعی، بلکه به شیوه ای بینابین که به سوی جوانی پیش می رود.