مشاهده فیلم های مستهجن می تواند زمینه ساز سردی روابط جنسی همسران شود. 
 

1.عشق ورزی ها و بازی های جنسی مستمر

 برای خیلی از همسران، داشتن عشق ورزی ها، پیش نوازی ها و بازی های جنسی، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است؛ حتی گاهی خلق این صحنه های دلبرانه و دل انگیز بر خود آمیزش جنسی ترجیح دارد. از این رو پرداختن به این امر در زمان هایی که امکان رابطه جنسی وجود ندارد، از اهمیت زیادی در روابط زناشویی همسران برخوردار است و به زندگی آنها گرمی، لطافت و لذت خاصی می بخشد.
 
پس این گونه رفتارهای پیش مقدماتی جنسی، گاهی خود یک برنامه اصلی در روابط همسران است و حتی توصیه می شود که هر از گاهی بدون اینکه آنان قصد آمیزش داشته باشند، به روابط جنسی و عاشقانه بدون دخول جنسی بپردازند. انجام این عمل، به ویژه در تأمین نیازهای همسر در ایام خاص، قابل توجه است. برای نمونه، وقتی خانم در دوره عادت ماهیانه به سر می برد[1] یا از نظر بهداشتی و پزشکی منعی برای آمیزش است، از نظر شرعی هیچ منعی ندارد که همسران به سایر کامیابی ها و لذت جویی های جنسی از همدیگر بپردازند. [2]
 

۲. پرهیز از ممانعت های وسواس گونه

 برخی از زن و شوهرها همسرشان را از اینکه بخواهد شوخی های شهوانی روزانه با آنها داشته باشد، منع می کنند و این خود عاملی برای سردی های زناشویی و حتی جنسی است.
 
برخی از آن ها در ملاحظات محیطی خانواده و حضور فرزندان یا ملاحظات بهداشتی و شرعی، وسواس به خرج می دهند و همین مانع بزرگی بر سر راه روابط خوشایند عشق ورزانه، دلبرانه و جنسی آن ا می گردد. برای نمونه، برخی از آنه ا ترشحات و رطوبت های اعضای جنسی را بهانه قرار می دهند و تصور می کنند که این گونه مایعات و رطوبت ها نجس و ناپاک اند؛ در حالی که از نظر شرعی، ترشحات مزبور پاک اند و غسل ندارند[3] و حتی لباس زیر، شست و شو هم نمی خواهد؛ مگر آنکه یقین کنند که آن مایع، منی است.[4]
 

٣. استفاده نکردن از تحریک های غیر مجاز

 برخی افراد برای تحریک خود و همسر، به برخی راه های غیرسالم دست می زنند؛ غافل از اینکه در بلند مدت به ضرر آنان تمام می شود و به روابط زناشویی آن ها آسیب می رساند؛ افزون بر اینکه استفاده از آن ها، در بیشتر موارد از لحاظ دینی و شرعی جایز نیست.
 
 استفاده از شیء خارجی (چیزی غیر از عضو بدن)[5] و وسایل مصنوعی[6] یا تماشای تصاویر و فیلم های مبتذل، پرنو (هرزه) و جنسی، از این قبیل موارد است که فرقی نمی کند فرد مجرد باشد یا متأهل؛ پیش همسرش باشد یا از او دور باشد.[7]
نویسنده: مسعود نورعلیزاده 

پی نوشت: 
[1] . ر.ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۵، ص539.
 [2] . اگر فرد روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با همسرش ملاعبه کند چنانچه اطمینان دارد منی از او خارج نمی شود. اشکال ندارد و روزه هر دو صحیح است؛ هرچند اتفاقا از او منی بیرون آید (سید مجتبی حسینی، احکام روابط زن و شوهر، ص۱۱۳).
[3] . غسل زمانی واجب می شود که شخص پس از ملاعبه انزال کند و از او منی خارج شود یا به اندازه ختنه گاه یا بیشتر دخول داشته باشد، گرچه منی هم بیرون نیاید؛ که در این صورت. هر دو باید غسل کنند.
[4] . مایعی که همراه ملاعبه از زن ترشح می شود، معمولا و در اکثر قریب به اتفاق موارد، پاک است؛ مگر اینکه به اوج لذت جنسی (ارگاسمی که شبیه حالت آمیزش است) برسد و در آن حالت از او مایعی بیرون آید، که حکم منی را دارد و غسل بر او واجب می شود (سیدمجتبی حسینی، احکام روابط زن و شوهر، ص۱۲۲).
 [5] . محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 5، ص4۹۷.
[6] . استفاده از برخی ابزارها و وسایل مصنوعی، از قبیل دستگاه لرزنده (ویبره) در روابط جنسی، از نظر مشهور علما و مراجع تقلید جایز نیست. البته از نظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی، در صورتی که ضرر خاصی نداشته باشد، حرام نیست؛ هرچند بهتر ترک آن است (سیدمحمدحسن بنی هاشمی خمینی، پورتال انهار (جامع ترین وب سایت احکام و مسائل شرعی)، به نظر می رسد این گونه ابزارها، برای غیر مصارف درمانی، چون وابستگی می آورند و مانع تحریک پذیری طبیعی از طریق اعضای بدن همسر می شوند، به کار نبردن آن ها شایسته تر باشد.
[7]. سیدمجتبی حسینی، احکام روابط زن و شوهر، ص۱۱۵؛ همو، احکام نگاه و پوشش، ص60-61.
 
منبع: کتاب «سلامت و اختلال جنسی همسران (رویکردی اسلامی و روان شناختی)»