زوج های خوشبخت، همسرشان را به عنوان مهمترین محبوب می‌دانند و از ابراز علاقه نسبت به او خجالت نمی‌کشند. 
 

مقدمه 

زندگی های دنیای نمونه ای از زندگی آخرت هستند. وقتی به زندگی های موفق نگاه می‌کنیم و رفتارهای عاشقانه ی آنها را می‌بینیم اینها نمونه ای از یک زندگی بهشتی هستند. جایگاهی که هر کسی آرزو دارد به آن برسد اما فقط کسانی موفق می‌شوند که تلاش کرده و آداب زندگی مشترک را بیاموزند. همسران بهشتی که در جلوی چشمان ما زندگی می‌کنند، لطیف ترین واژگان را برای سخن گفتن با هم انتخاب می‌کنند، رفتارهایشان مملو از عشق و محبت نسبت به یکدیگر است، لحن صدایشان همیشه آغشته ای به عشق است و عاشقانه هم را می‌خوانند و از این لحن، لذت می‌برند. 

نکته: درست زندگی کردم و لذت بردن از زندگی یک هنر است که افراد کمی به این هنر آراسته اند. وقتی همیشه از خاطرات گذشته لذت می‌بریم و برای بودن در روزهای که گذشت حسرت می خوریم، یعنی در حال حاضر هم در روزهایی زندگی می‌کنیم که بسیار دوست داشتنی و قشنگ اند اما از آنها غافلیم. [1] اما زوج های بهشتی از تمام زندگی شان لذت می‌برند، حتی سختی ها را با یکدیگر تبدیل به راحتی می‌کنند و حسرت روزهای که گذشت را نمی خورند، چون می‌توانند حال را به شکل زیباتری زندگی کنند. اغلب افراد دوست دارند تا زندگی مشترک شان را خوب اداره کنند و آن را تبدیل به زندگی بهشتی کنند اما بلد نیستند که چه رفتارهای را باید داشته باشند تا آنها هم تبدیل به زوج موفق گردند. 

چنین زندگی هایی با نکاتی همراه است که یادگیری و به کار بستن آن در زندگی، سبب خوشبختی و آرامش شما می‌شود:
 

1.عشق و محبت

محبت، مانند سیم برقی است که از وجود محبوب به محب وصل می گردد و صفات محبوب را به وی منتقل می سازد و این جاست که انتخاب محبوب، اهمیت می یابد. به نظر می رسد که همسر هر فرد، می تواند مهم ترین محبوب و همراه او باشد. [2]

از مهمترین ویژگی های زندگی بهشتی، عشق ورزیدن همسران به یکدیگر است. آنها که سر تا سر وجودشان را عشق فرار گرفته و بی اختیار، مهر و محبت را نثار هم می‌کنند.  زوج های خوشبخت، همسرشان را به عنوان مهمترین محبوب می‌دانند و از ابراز علاقه نسبت به او خجالت نمی‌کشند.  شاید برای شما سوال پیش بیاید که آیا این افراد در زندگی خودشان مشکلی ندارند؟ باید بگوییم که آنها هم در زندگی خودشان مشکلاتی دارند، اما با هنر عشق و محبتی که نثار هم می‌کنند در مقابل مشکلات ایستادگی می‌کنند. آنها سدی می‌سازند از عشق و محبت که در مقابل سونامی مشکلات ایستادگی کند و آنها را از خطر در امان نگه دارد. 
 

2. زوج بهشتی، زوج خندان و شاد هستند

تبسم، یک لحظه بیشتر پایداری ندارد؛ ولی گاهی خاطره اش تا ابد باقی می ماند. تبسم، خستگی را برطرف و افراد مایوس را امیدوار می سازد. بنابراین، یک زن یا شوهر می توانند به وسیله این راه و با داشتن تبسمی مهربانانه، به استقبال همسر خود بروند و خستگی یک روز کار و فعالیت را از جان او بیرون کنند. پیامبر اکرم ص  فرمود: مؤمن، شوخ و شنگ است و منافق، ترش رو و خشمگین. [3] یک تفاوتی که بین زندگی بهشتی و زندگی افراد معمولی وجود دارد همین شاد بودن و متبسم بودن زن و شوهر نسبت به هم است. از همین امروز، سعی کنید در زندگی خودتان این روش ساده را بکار بندید تا لذت آن را بچشید. 
 

3. از با هم بودن لذت می‌برند 

این زوج ها سعی می‌کنند تا مطابق خصوصیات طرف مقابل شان رفتار کنند و صحبت یا کاری که بر خلاف میل دیگری باشد را انجام نمی‌دهند و با همین روش ساده، از اینکه وقت خود را با دیگری بگذارد، لذت برده و دوری از او برایش اندوهگین و رنج آور خواهد بود. اما در زندگی افراد معمولی، دائما حرف های بیهوده زده می‌شود و یک حس انزجار در طرف مقابل بوجود می‌آورد که نمی تواند یک صحبت معمولی را با همسرش انجام دهد. 

یادآوری: هنر خودتان است که بتوانید هم صحبت خوبی باشید یا یک فرد کلافه کننده. 

توصیه به افراد معمولی برای تبدیل کردن زندگی خود به زندگی بهشتی؛ به جنبه های مشترک فکری و روحی خود و همسرتان توجه کنید و سعی کنید، خصایص مثبت، سازنده هر دو به تدریج بیشتر شود و از طریق خودآگاهی، خودسنجی به خودسازی برسید و صفات برجسته انسانی را در وجود خود و همسرتان تقویت نمائید.
 

4. مصلحت زندگی را بر منفعت شخصی ترجیح می دهند

زندگی آنها سرشار از گذشت و عفو است، اگر اشتباهی از طرف مقابل صورت بگیرد آنها آن اشتباه را مانند پُتک بر سر یکدیگر نمی‌ زنند و زندگی خودشان را نابود نمی‌سازند، آنها سعی می‌کنند اشتباهات هم را نبینند و اولویت آنها بر حفظ و دوام زندگی است، بر خلاف افراد معمولی که از کاه کوه می‌سازند و به کوچکترین اشتباهات هم نمی‌گذرند. 

پی نوشت :
[1] احمد لقمانی، سبک زندگی آرام و آسان، قم: انتشارات بهشت بینش، چاپ ولیعصر، چاپ دوم 1393،صفحه 161.
[2] احمد مطهری، رابطه دوستی و محبت، قم: بوستان کتاب،  چاپ 4، 1375،صفحه 54.
[3] شیخ حرانی، ابومحمد، ترجمه صادق حسن زاده، تحف العقول، قم: انتشارات آل علی، صفحه  49.