اگر صبر در زندگی نباشد، بسیاری از زندگی ها از هم گسسته می‌شود و از هم می پاشد.
 

مقدمه 

زندگی مشترک، یک قراردادی است که دو نفر با هم امضا می‌کنند و سعی می کنند تا به این قرارداد، متعهد باشند. زندگی مشترک شوخی نیست، یک مسئولیت بزرگی است که بر گردن ما نهاده شده است. برای حفظ آن باید هر روز زحمت کشید و خود یک شغل بزرگ محسوب می شود که خداوند برای ما قرار داده است. برای موفقیت در محیط خانه و منزل به کیمیای صبر و تحمل نیاز می‌باشد تا در برابر سختی ها و ناملایمتی های زندگی کمر خم نکنیم. در هر خانواده‌ای که عنصر صبر آسیب ببیند، بنای محبت و استحکام نیز آفت خواهد پذیرفت و بنای زندگی ویران خواهد شد. 
 

آموزش صبر

لازم است بدانید که، صبوری کردن یک مهارت است که از دوران کودکی قابل آموزش است. خانواده باید به فرزندان خودش آموزش صبر بدهند، نه اینکه هر درخواستی که داشته را سریعا اجابت کنند و با همین روش غلط، یک فرزند عجولی تربیت می کنند. باید در همان ابتدای زندگی به فرزند خودتان آموزش دهید که زندگی دارای سختی های است که باید با صبر و شکیبائی آن را پشت سر بگذاریم. 
 

دو گام مهم در زندگی مشترک

 آن دسته از افرادی که آینده زندگی‌شان برای آنها مهم است، در قدم اول: باید بکوشند تا مشکل و مانعی در سرِ مسیر زندگی شان ظاهر نشود. یعنی؛ از یکدیگر شناخت کاملی پیدا کنند، ضعف های هم را بدانند، نقاط حساس زندگی را بدانند و طبق آن، کارهای که بر خلاف میل آنهاست و زمینه ساز مشکلات است را انجام ندهند. در گام دوم: اگر مشکلات به سراغ آنها آمده و زندگی آنها را در محاصره خودش قرار داده و آنها از تصمیم گیری و راه چاره در ماندند، تنها یک عمل است که می‌تواند قفل گشا باشد و آن صبر است که با وجود آن می‌توان بر تمام ناملایمتی های زندگی پیروز شد. وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ و صبر کنید که خداوند با شکیبایان است .[1] 
 

صبر زن و شوهر نسبت به هم

زن و شوهر، وظیفه دارند تا یکدیگر را در مقابل آفت های دنیا حفظ کنند و در قبال آن اگر رفتار نامتعارف از طرف مقابل شان دیدند صبر پیشه کنند و از کار خوب خودشان پشیمان نشوند. "در واقع اگر خانم می بیند شوهرش دچار یک انحراف می شود، فرضاً در یک جریان غلطی می افتد، اول کسی که باید او را حفظ کند زن است و یا متقابلاً اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن با محبت و زبان خوش و منطق و برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می شود؛ نه با بداخلاقی و قهر و این چیزها"[2] زن و شوهر باید به جایگاه صبر پی ببرند و آن را در زندگی شخصی خودشان پیاده کنند تا در زندگی مشترک شان، ثمره آن را ببیند. امام علی (علیه‌السلام) می فرماید: صبر در کارها همانند سر برای بدن انسان است؛ اگر سر در بدن نباشد، بدن فاسد گردد و اگر صبر هم از امور زندگی جدا شود، کارها به فساد کشیده می‌شوند. [3]

یادآوری: اگر صبر در زندگی نباشد، بسیاری از زندگی ها از هم گسسته می‌شود و از هم می پاشد. اما آنهای که دوست دارند تا بنای زندگی آنها تا ثریا برود و بیدی نباشد که از این بادها بلرزد، در زندگی خودشان صبر را سرلوحه کارشان قرار می‌دهند و به زندگی بهشتی دست پیدا خواهند کرد. زندگی مشترک یک شوخی نیست که چند هفته با هم باشید و آن را بر هم بزنید باید در برابر مشکلات مقاوم باشید و از دست هم ناله نکنید و با یک مشکل کوچک زندگی را خراب نکنید. 
 

صبر زن در برابر بد اخلاقی شوهر

پیامبر اکرم فرمودند: زنی که در مقابل بداخلاقی شوهرش شکیبایی نماید، عذاب قبر از او برداشته می‌شود و با حضرت زهرا (سلام الله علیها) محشور می‌شود. [4]  پیامبر اکرم در حدیث دیگری فرمودند: کسی که بر بداخلاقی شوهرش صبر نماید، خدای متعال پاداش آسیه همسر فرعون را به او عنایت می‌فرماید. [5]  درست است که تحمل کردن رفتارهای نامناسب سخت است اما شما با صبر کردن می توانید تلخی های آن را به شیرینی تبدیل کنید. 
اگر دوست دارید که خانه شما مملو از مهر و محبت باشد در مقابل رفتارهای بد هم صبور باشید. هر انسانی دارای ضعف و کاستی های در زندگی خودش است و اگر در مقابل این کاستی ها صبر نکنیم، رنگ خوشبختی را نخواهیم دید. 
 

پاداش صبر مرد در مقابل بداخلاقی زن

رسول اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: هر مردی که برای خدا در برابر بداخلاقی همسرش صبر کند، خدای متعال برای هر روز و شبی که شکیبایی می ورزد، پاداش و ثوابی مانند ایوب به او می‌دهد. [6]

پی نوشت :
[1] قرآن کریم، سوره مبارکه انفال، آیه 46. 
[2] محمد جواد حاج علی اکبری، مطلع عشق، گزیده ای از رهنمودهای مقام معظم رهبری به زوج های جوان، تهران: دفتر نشر فرهنگ انقلاب اسلامی چاپ سی و یکم، 1391، صفحه 61. 
[3] محمدبن یعقوب کلینی، اصول کافی، تهران: اسلامی، 1407 ق، جلد 2، صفحه 90. 
[4] ارشاد القلوب، صفحه 284.
[5] طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق ، ترجمه میر باقری، ابراهیم ، تهران : ناشر فرهانی، 1365، جلد 1،صفحه 462.
[6] ثواب الاعمال، صفحه 339.