12 مهارت مهم فرزند پروری (بخش سوم)

محققان بیش تر از هفتصد و پنجاه کودک را در یک دوره سیزده تا نوزده ساله زیر نظر گرفتند. آن ها دریافتند میان مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی و موفقیت و اعتماد به نفس آن ها در سنین بزرگسالی رابطه معناداری وجود دارد. این پژوهش ها اهمیت آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان را اثبات می کنند. در ادامه به برخی مهارت های اجتماعی ضروری برای کودکان می پردازیم:
 
- بازخورد دادن
- پذیرش تفاوت ها
- پذیرش حقوق دیگران
- تشخیص و درک احساسات و هیجانات دیگران
- نگاه کردن به مسائل از دیدگاه و چشم انداز دیگران
- برقراری تماس چشمی
- مدیریت هیجانات منفی
- مهارت گوش دادن
- قطع نکردن حرف طرف مقابل
- مهارت حل تعارض
- مهارت نه گفتن به صورت محترمانه
- همکاری و مشارکت در کارهای گروهی
- کمک کردن به دیگران
- تعریف و تمجید کردن از دیگران
- مؤدب بودن
- کمک خواستن و ...

اینها تنها برخی از مهارت های اجتماعی ضروری برای کودکان است که با مراجعه به کتاب های مفصل تر می توانید از تمام این مهارت ها آگاهی یافته و نحوه آموزش دادن آن ها به کودکان را نیز بیاموزید.
 

دیانا بامریند سالیان سال در مورد تأثیرات سبک های مختلف فرزند پروری بر کودکان، تحقیق و پژوهش نموده است. او نتیجه گرفته در مجموع سه نوع سبک فرزند پروری وجود دارد:

فرزند پروری سهل گیر: در این سبک فرزند پروری معمولاً والدین بسیار آسان گیر بوده و اغلب خواسته های غیر منطقی کودکان را برآورده می کنند. این قبیل والدین معمولاً قوانین مشخصی برای کودکان خود وضع نمی کنند. کودکانی که چنین والدینی دارند ومعمولاً "لوس" بار می آیند و در آینده در برابر کوچکترین مشکلی تاب نخواهند آورد.

فرزند پروری مستبدانه: این گونه والدین بسیار سخت گیر، خشک، خشن و انعطاف ناپذیرند. در این سبک فرزند پروری معمولاً والدین کودک را به انجام کارها مجبور می کند. معمولاً کودکانی که والدین مستبدی دارند در دراز مدت دچار سوء رفتار خواهند شد و به عبارتی بر علیه این استبداد دست به شورش می زنند.

فرزند پروری مقتدرانه: این نوع فرزند پروری در حقیقت بهترین و سالم ترین سبک فرزند پروری محسوب می شود. در این سبک فرزند پروری والدین علیرغم محبت و گرمی در روابط با فرزندان، از دلسوزی های مخرب و بی جا اجتناب می کنند. والدین برای کودکان مرزها و قوانینی تعیین می کنند اما برخی اوقات برای وضع قوانین با کودکان مشورت کرده و حتی پس از وضع قوانین ممکن است با مشورت آن ها تغییرات و اصلاحاتی را در آن ها صورت دهند. احتمال خوشحالی و موفقیت بچه هایی که چنین والدینی دارند، بسیار بیشتر از دیگر کودکان است.

همچنین پژوهش های وندی گرولنیک نشان می دهد کودکانی که توسط والدین کنترل گر پرورش داده می شوند، کمتر از دیگر کودکان احساس استقلال نموده واحتمال یاد گیری مهارت های حل مسأله در آن ها بسیار کمتر خواهد بود.

تحقیقات نشان داده مؤثرترین و کارآمدترین سبک تربیتی، شیوه اقتدارگرایانه است. بنابراین شما نیز سعی کنید با کاستن از کنترل کردن های بی مورد و سهل گیری های افراطی، روشی متعادل در تربیت فرزندان خود اتخاذ کنید.
 

تحقیقات لی رابی نشان می دهد کودکانی که در سال های اولیه زندگی احساس امنیت بیشتری داشته باشند، در سال های مدرسه عملکرد مطلوب تری از خود نشان خواهند داد. همچنین این کودکان در سنین بزگسالی ارتباطات سالم تری را با دیگران برقرار خواهند کرد.

برای اینکه کودکان در سنین پایین احساس امنیت کنند لازم است موارد زیر را رعایت کنید:

- نسبت به کودکان ابراز محبت کنید.
- تا می توانید کودکان خود را تحسین کنید.
- با فرزندان خود با احترام رفتار کنید.
- آن ها را نسبت به هیجانات و احساساتشان آگاه کنید.
- مرزها و قوانین مشخصی تعیین کرده و نسبت به اجرای آن ها پایبند بمانید.
- وقتی با کودکان هستید، سعی کنید تمام توجه خود را به آن ها مبذول دارید.
- همیشه در دسترس فرزندان خود باشید.
- به فرزندان خود یادآور شوید که آن ها را به صورت غیر مشروط دوست دارید.
- اگر به کودکان قولی می دهید، روی حرف خود بمانید.
- برای فرزندان خود قابل اتکا و اعتماد باشید.

آنجلا داکورث دریافت که پشتکار و اشتیاق، مهمترین عوامل موفقیت در دستیابی به اهداف بلند مدت محسوب می شوند. محققان دریافته اند ارزش و اهمیت این دو عامل حتی از عواملی همچون هوش شناختی نیز بالاتر است.
اما سؤالی که مطرح می شود این است که چگونه می توان پشتکار و انعطاف پذیری کودکان را افزایش داد؟ در ادامه برخی پیشنهادات در این زمینه را به شما خواننده عزیز راسخون ارائه می دهیم:

- به جای کامل بودن بر پیشرفت تأکید کنید.
- آن ها را تشویق کنید تا با یک چالش و مشکل قابل مدیریت مواجه شده و آن را حل کنند.
- به جای نتیجه بر تلاش تمرکز کنید و صرف تلاش کردن را تحسین کنید.
- در این زمینه برای کودکان خود الگو باشید.
- به آن ها بگویید که شما نیز در زندگی با مشکلات زیادی مواجه شده اید و چگونه با آن ها کنار آمده اید.
- گاهی اوقات به فرزندان خود اجازه دهید اشتباه کنند.
 

مطالعه ای که توسط ماریلین اسکس انجام شد، نشان داد استرس والدین می تواند تا سالیان سال بر ژن های کودکان تأثیرات جدی داشته باشد. این مطالعه نشان می دهد مدیریت استرس والدین تا چه حد ضروری و حیاتی است.
استرس نه تنها بر خود شما، بلکه بر کودکان شما نیز تأثیر گذار خواهد بود. حتماً شنیده اید که استرس، واقعیتی از زندگی است، اما نبایدبه گونه ای رفتار کنید که استرس تبدیل به روش زندگی شما شود.

برخی از روش های مدیریت استرس عبارتند از:

- تنفس عمیق
- مدیتیشن
- برنامه ریزی برای انجام کارها
- تن آرامی
- کاستن از انتظارات
- تغذیه مناسب
- تفریح به اندازه
- صحبت کردن با دوستان و افراد مورد اعتماد
- ورزش
- خواب کافی
 
مدیریت استرس موضوعی وسیع است و در این مقاله قصد نداریم بدان بپردازیم. برای اطلاع از روش های مختلف مدیریت استرس می توانید به مقالات و کتاب های مفصل مراجعه کرده و انواع روش های رهایی از این احساس ناخوشایند را بیاموزید.
 
منبع: سایت daniel-wong