ده ویژگی همسران شایسته

محیط منزل باید به گونه ای باشد که اعضای خانواده احساس آرامش داشته باشند و خستگی های روزانه نتواند در مقابل این آرامش قد علم کند.
 

صحبت از همسر شایسته که می‌شود، ما در ذهن خودمان یک خصوصیت های را مدنظر قرار می دهیم و طبق آن خصوصیات  همسرمان را سنجش می کنیم، اگر همسرمان آن خصوصیات را داشته باشد می‌گوییم شایسته است و اگر نداشته باشد، به نظر ما شایسته نیست. می‌خواهم هر چه در ذهن دارید را کنار بگذارید و طبق این نوشته که برگرفته از روایات معصومین است همسرتان را مورد سنجش قرار دهید. در فرهنگ دینی ما ویژگی های همسر مناسب، بسیار فراوان بیان شده است؛ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در حدیث جامعی، ده ویژگی برای زن شایسته بیان فرموده است و ما باید طبق این ملاک ها، ارزش گذاری کنیم نه با تصورات ذهنی خودمان چون تصورات ذهنی ما برگرفته از هوی و هوس است و کاربرد عقل خیلی کم است. 

جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید : خدمت رسول خدا بودم که ایشان درباره ویژگی های زن شایسته ازدواج چنین فرمود :بهترین همسران شما کسانی هستند که دارای این ده ویژگی باشند:
 

ازدواج تنها برای لذت جویی و ارضای غریزه جنسی نیست، بلکه وسیله ای برای تولید مثل و ادامه زندگی بشری است. به گونه ای که ازدواج را می توان قانون تکثیر دانست; امری که در سایه آن، نه تنها انسان، بلکه حیوانات و گیاهان نیز به حیات خود ادامه می دهند. در واقع، همسران باید به این نکته توجه داشته باشند که هدف از تشکیل خانواده و زندگی مشترک، وظیفه حیاتی تولید نسل پاک آدمی است که بر دوش آنان قرار گرفته; چنان که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) به این امر اشاره می فرماید: با هم ازدواج کنید تا نسل شما زیاد شود; زیرا روز قیامت، من به وجود شما نزد امت های دیگر مباهات می کنم، اگر چه بچه ای سقط شده باشد. [1] یا در جای دیگر، بهترین زنان را زنانی می داند که بچه آور و دوشیزگان پر خیر و برکت باشند: « بهترین زنان، کسی است که فرزندآور، مهربان، عفیفه و در میان خویشان خود عزیز باشد.[2] 

نکته: لازم است این نکته را بدانیم که خانم ها و آقایانی که توانایی تولید فرزند را ندارند یک بحث جداگانه ای دارد. موضوع مطلب نویسنده مقاله در مورد کسانی است که توانایی تولید فرزند را دارند. 
 

محیط منزل باید به گونه ای باشد که اعضای خانواده احساس آرامش داشته باشند و خستگی های روزانه نتواند در مقابل این آرامش قد علم کند. اگر مرد وارد خانه شود و با همسری که شباهت زیادی با برج زهرمار دارد رو به رو شود در واقع هنگام وارد شدن به خانه برای او مانند ویران شدن منزل بر سر او است. و این عدم مهربانی شما به خودتان هم ضربه می‌زند؛ چون شوهر شما هم خستگی روزانه را دارد و هم رفتار بد شما را دیده و خستگی او چند برابر شده و با کوچکترین تلنگری به هم می‌خورد. 

مهربان بودن تاثیر بسیار مثبتی روی سطح رضایت مندی افراد دارد. بنابراین اگر مهربانی را برای خود به یک عادت تبدیل کنید، باقی عمر خود، انسانِ به مراتب شادتر و رضایتمند تری خواهید بود. هیچ مردی دوست ندارد وقتی به خانه می آید زن بداخلاق و عبوس را ببیند که باید تا آخر شب با او سر و کله بزند، پس مهربان باشید. 
 

شما با این روش می توانید هم قلب و هم مال همسرتان را تصاحب کنید و تبدیل به ملکه زندگی او شوید. اگر زن به دنبال هرزگی باشد در واقع آتش به زندگی خود در دنیا و آخرت، زده است. خوب است با تعریف عفاف هم آشنا شویم. متفکر شهید استاد مطهری در کتاب «تعلیم و تربیت در اسلام» می نویسد: عفاف، یعنی آن حالت نفسانی، یعنی رام بودن قوه شهوانی تحت حکومت عقل و ایمان، عفاف و پاکدامنی، یعنی تحت تأثیر قوه شهوانی نبودن، شره نداشتن. یعنی جزو آن افرادی که تا در مقابل یک شهوتی قرار می گیرند، بی اختیار می شوند و محکوم این غریزه خود هستند، نبودن. این، معنای عفاف است. [3]
 

 در حسن معاشرت زن با شوهر، عامل تواضع، عنصری چشمگیر و اساسی است. زن از عطوفت شوهرش لذت بیشتری می‌برد و مرد از محبت احترام آمیز زن، بیشتر محظوظ می‌شود. لیکن تواضع مناسب، از مواردی است که می‌تواند مرد را در زندگی خانوادگی، سرشار از رضایت خاطر و خشنودی نماید. امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «سه چیز محبت را بر جای می‌گذارد: خوش اخلاقی، خوب مدارا کردن و تواضع.»[4]
 

 با این ده ویژگی همسرتان را سنجش کنید و اگر در وجود او این خصوصیات را یافتید، قدر او را بدانید که او گوهر کمیابی است. 

پی نوشت : 
[1] سیدکاظم ارفع، خانواده در مکتب اهل بیت (علیهم السلام)، تهران: سلمان، 1369، صفحه 8.
[2] محمّد صفرى، زن و شوهر از نظر اسلام، مشهد: زرافشان، 1397ق، صفحه 36.
[3] شهید مرتضی مطهری، تعلیم و تربیت در اسلام، قم: انتشارات الزهراء، صفحه 106.
[4] محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1407 ق، جلد 2 ، صفحه 205.
[5] حرعاملی، محمدبن حسن، وسائل الشیعه، نشر: موسسه آل البیت، جلد 14، صفحه 14.