آنچه که از نقص‌های مادرزادی قلب کودکان باید بدانید (بخش دوم)

پزشکان نقص‌های مادرزادی قلب را با کارگذاری کاتتر یا جراحی‌ها درمان می‌کنند. درمانی که روی کودک شما انجام می‌شود با نوع و شدت نقص قلبی او، سن،‌ قد و وزن‌ و سلامت عمومی کودک در ارتباط است.
 

نقص‌های مادرزادی قلب جنین معمولاً در دورۀ بارداری یا پس از تولد نوزاد فوراً تشخیص داده می‌شود. در طول سونوگرافی هفته‌های ۱۶ تا ۱۸ بارداری نیز،‌ اگر پزشک تان مشکوک به نقص قلبی مادرزادی در جنین شود،‌ درخواست یک اکوی جنین یقابل انجام است. اگر فرزندتان قبل از تولدش مبتلا به نقص قلبی مادرزادی تشخیص داده شود،‌ پزشک می‌تواند قبل از تولد کودک‌،‌ برای درمان او برنامه‌ ریزی کند.

اما نقص‌هایی که خیلی شدید نیست تا زمانی که کودکان بزرگ‌تر می‌شوند معمولاً تشخیص داده نمی‌شود. نقص‌های جزئی اغلب هیچ علامت و نشانه‌ای ندارد و بر اساس نتایج معاینات و آزمایش‌هایی که به دلیل دیگری انجام شده است،‌ تشخیص داده می‌شود. پزشکانی که تخصص مراقبت از نوزادان و کودکانی با مشکلات قلب دارند،‌ متخصص قلب کودکان نامیده می‌شوند و جراحان قلب دیگر متخصصانی هستند که به نقص‌های قلب می‌پردازند و برخی از آنها را با جراحی درمان می‌کنند. تشخیص این نقص‌ها به شکل زیر است:

در طول یک معاینۀ فیزیکی،‌ پزشک با گوشی پزشکی به قلب و ریه‌های فرزندتان گوش خواهد کرد و وجود علائم یک نقص قلبی، مثل سیانوز یا همان کبودی یا ته‌رنگ آبی در پوست،‌ لب‌ها و ناخن‌ها، تنگی نفس،‌ تنفس سریع،‌ تأخیر رشد یا علائم نارسایی قلب را بررسی می‌کند.

اکوی قلب یک آزمایش بدون درد است که از امواج صوتی برای ایجاد یک تصویر متحرک از قلب استفاده می‌کند. اکوی قلب،‌ آزمایشی مهم برای تشخیص یک مشکل قلب و همچنین دنبال کردن مشکل در طول زمان است. در کودکانی که نقص‌های قلبی مادرزادی دارند،‌ اکو می‌تواند مشکلات ساختار قلب را نشان دهد و مشخص کند که قلب چگونه به این مشکلات واکنش نشان می‌دهد. اکو به متخصص قلب کمک خواهد کرد که در مورد ضرورت درمان و زمان آن تصمیم بگیرد.

الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب،‌ یک آزمایش بدون درد است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می‌کند. این آزمایش،‌ سرعت ضربان قلب و ریتم آن یعنی پایداری یا نامنظمی آن را نشان می‌دهد. این آزمایش همچنین قدرت و زمان‌بندی سیگنال‌های الکتریکی قلب را در حین عبور از هر بخش قلب ثبت می‌کند. یک نوار قلب می‌تواند بزرگ شدن یکی از دهلیزهای قلب را که ممکن است به تشخیص یک مشکل قلب کمک کند، ‌نشان دهد.

عکس‌برداری با اشعۀ ایکس از قفسۀسینه یک آزمایش بدون درد است که در آن تصاویری از قلب و ریه‌ها گرفته می‌شود. این آزمایش می‌تواند برخی مشکلات مثل بزرگ شدن قلب کودک، جریان خون بیشتر از حد طبیعی یا مایع اضافی در ریه‌ها را که نشانۀ نارسایی قلبی است، نشان دهد.

پالس اکسیمتری نشان می دهد که چقدر اکسیژن در خون وجود دارد. برای این آزمایش،‌ یک سنسور کوچک مثل یک چسب زخم به انگشت دست یا پا وصل میشود. این سنسور تخمینی از میزان اکسیژن موجود در خون به دست می دهد.

در طول آنژیوی گردنی که کاتتریزاسیون یا سونداژ قلبی هم نامیده می‌شود،‌ یک لولۀ باریک و انعطاف‌پذیر به نام کاتتر به داخل رگی در بازو،‌ بالای کشالۀ ران یا گردن وارد می‌شود و به قلب هدایت می‌شود. طی آنژیوی گردنی، مادۀ ویژه‌ای از طریق کاتتر به داخل یک شریان خون یا یکی از دریچه‌های قلب تزریق می‌شود که به پزشک امکان می‌دهد جریان خون در قلب و شریان‌های خونی را روی تصویری که با اشعۀ ایکس گرفته شده است مشاهده کند. پزشک همچنین ممکن است از کاتتریزاسیون برای اصلاح برخی نقص‌های قلبی استفاده کند.
 

اگرچه بسیاری از کودکانی که نقص‌های قلبی مادرزادی دارند نیازی به درمان نخواهند داشت، اما برخی از آنها هم نیازمند درمان هستند. پزشکان نقص‌های مادرزادی قلب را با کارگذاری کاتتر یا جراحی‌ها درمان می‌کنند. درمانی که روی کودک شما انجام می‌شود با نوع و شدت نقص قلبی او، سن،‌ قد و وزن‌ و سلامت عمومی کودک در ارتباط است. برخی کودکانی که نقص‌های قلبی مادرزادی پیچیده دارند، ممکن است در طول سال‌ها به دفعات متعدد کارگذاری کاتتر یا جراحی نیاز داشته باشند یا ممکن است نیاز باشد فقط سال‌ها دارو بخورند. برخی از موارد درمانی مشکلات قلبی کودکان شامل موراد زیر است:

این روش برای اصلاح بسیاری از نقص‌های سادۀ قلب استفاده می‌شود که بسیار راحت‌ تر از جراحی است، زیرا این کار تنها شامل یک برش سوزن در پوست برای وارد کردن کاتتر خواهد بود. کاتتر، یک لولۀ باریک و انعطاف‌پذیر‌ در یک سیاهرگ یا سرخرگ است و پزشک مجبور نیست با جراحی، قفسۀ سینه را باز کند یا برای اصلاح نقص، مستقیماً روی قلب جراحی کند و دوران نقاهت هم می‌تواند ساده‌ تر و سریع‌تر باشد. برای اصلاح بسیاری از نقص‌های سادۀ قلب‌ مثل نقص دیوارۀ بین دهلیزی و تنگی دریچۀ پولمونری، روش‌های شامل تعبیۀ کاتتر ترجیح داده می‌شود. برای کمک به هدایت کاتتر،‌ پزشکان اغلب از اکوی قلب یا اکوی قلب از راه مِری که اکوی مری هم نامیده می‌شود و آنژیوگرافی ‌استفاده می‌کنند. اکوی مری نوع خاصی از اکوست که تصاویری از پشت قلب را از طریق مری می‌گیرد. اکوی مری اغلب برای بررسی نقص‌های پیچیدۀ قلب استفاده می‌شود. پزشکان همچنین گاهی اوقات از ترکیبی از کاتتر و جراحی در کنار یکدیگر برای اصلاح نقص‌های پیچیدۀ قلب‌ استفاده می‌کنند.

اگر نقص قلب کودک تان با تعبیۀ کاتتر قابل اصلاح نباشد،‌ ممکن است جراحی قلب باز لازم باشد. گاهی یک جراحی می‌تواند ‌نقص را به طور کامل اصلاح کند. در مواردی نیز که اصلاح کامل امکان‌پذیر نیست، کودک ممکن است در طول سال‌ها یا ماه‌های بعد به جراحی‌های بیشتری برای حل مشکل نیاز داشته باشد. جراحی قلب باز می‌تواند با اهداف زیر انجام شود:
- بستن سوراخ‌های قلب
- اصلاح یا جایگزینی دریچه‌های قلب
- اصلاح نقص‌های پیچیده مثل مشکلات مربوط به محل قرار گرفتن عروق خونی در نزدیکی قلب یا چگونگی شکل‌گیری آنها

نوزادان به ندرت با نقص‌های در قلب به دنیا می‌آیند که خیلی پیچیده است و قابل اصلاح نیست اما در صورت وجود این موارد، ممکن است نیازمند پیوند قلب باشند. در این صورت برای درمان، ‌قلب کودک با قلب کودک سالمی که فوت شده است و قلبش توسط خانواده‌اش اهدا شده،‌ جایگزین می‌شود.

ادامه دارد...

منبع: سایت مادرشو