مدیریت مشاجرات همسران (بخش اول)
مدیریت مشاجرات همسران، می تواند زمینه ساز تحکیم روابط ایشان باشد. از همین روی لازم است مشاوران پیش از ازدواج این مدیریت را به زوجین آموزش دهند. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.
مدیریت تعارضات همسران، راه برون رفت از مشکلات است.
چگونه به مراجعین بیاموزیم که محترمانه مشاجره کنند
حین کار با مراجعین قبل از ازدواج، همیشه مفید است که روش های متفاوت مطرح کردن مؤثرتر تعارض را مورد بحث قرار دهیم. در بخش های زیر، ما روش های زیادی که می تواند مراجعین را برای مطرح کردن تعارض به شکل محترمانه تر و مهربان تر کمک کند ارائه می کنیم. یک روش کامل برای حل تعارض وجود ندارد. هرچند این مهارت ها روش هایی را مطرح می کنند که زوجین می توانند مسائل را مؤثرتر مدیریت کنند.
وقفه های مؤثر
در نمایش تلویزیونی معروف «چگونه مادرت را ملاقات کرد»، (فرایمن ، 2014)، لیلی و مارشال زوج متأهل نمایش، هفته ها یکدیگر را به خاطر مسافرت مارشال برای دیدن خانواده اش، ندیده بودند. طی این زمان دوری، مارشال به جایگاه قضاوت دست یافت که رویای کل عمرش بود. او بدون مشورت با همسرش لیلی این سمت را پذیرفت. وقتی مارشال به شهر بازگشت، می دانست او و همسرش درباره این تصمیم، دعوایی خواهند داشت. هر چند وقتی به خانه رسید هردوی آنها از کلمه «توقف» برای وقفه در دعوا و سپری کردن چند لحفله خوب باهم استفاده کردند. این مثال کاملی از چگونگی کاربرد وقفه توسط زوجین می باشد.
در زندگی زوجین، زمان های زیادی وجود دارد که آنها نزاع هایی دارند که حل یکباره آنها بسیار دشوار و چالش برانگیز است. به جای تلاش برای حل یکباره همه چیز، گاهی اوقات بهتر است مخالفت را متوقف کرده تا زوج آماده رفع همکارانه معضل شوند.
«وقفه» مهارت مفیدی است که زوجین می توانند برای ممانعت از بحث ها با توقف آن در زمان آسیب و آزار یکدیگر استفاده نمایند. در برخی موارد، می تواند تنها کاری باشد که مانع از فیزیکی شدن مشاجره کلامی شود (برنوف، ۲۰۱۲، ص. ۱). وقتی دلیل استفاده از وقفه به زوجین توضیح داده می شود، من اغلب این گونه مطرح می کنم: «من تو را بیشتر از این بحث دوست دارم».
شما می توانید مراجعین خود را راهنمایی کنید که از وقفه این گونه استفاده کنند که شخصا تشخیص دهند چه زمان فکر می کنند بهتر است وقفه ایجاد نمایند. سؤالات مقیاس بندی در درمان راه حل محور (نیکولز و شوارتز، ۲۰۰۵) می تواند برای کمک به افراد در توسعه آگاهی از سطوح خشم شخصی استفاده شود. برای مثال، درمانگری ممکن است بپرسد: «اگر درباره خشمتان در مقیاس 1 تا۱۰ نمره ای فکر می کردید، به طوری که ۱ یعنی کمی بی قرار و ۱۰ یعنی کاملا خارج از کنترل، فکر می کنید در چه عددی باید وقفه ایجاد کنید؟» ممکن است از آنها بخواهید که بگویند در اعداد مختلف خشمشان چگونه به نظر می رسد. (عدد 6 چگونه است؟ تفاوت بین 6 و ۱۰ برای شما چیست؟». من عموما به زوجین توصیه می کنم که در مقدار 5 یا 6 یا پایین تر در مقیاس خشم در حین بحث درباره تعارض باقی بمانند. نمرات بیشتر در این مقیاس موجب می شود که فرد در حین تعارض رفتارهای غیر سازنده از خود نشان دهد.
در زندگی زوجین، زمان های زیادی وجود دارد که آنها نزاع هایی دارند که حل یکباره آنها بسیار دشوار و چالش برانگیز است. به جای تلاش برای حل یکباره همه چیز، گاهی اوقات بهتر است مخالفت را متوقف کرده تا زوج آماده رفع همکارانه معضل شوند.
«وقفه» مهارت مفیدی است که زوجین می توانند برای ممانعت از بحث ها با توقف آن در زمان آسیب و آزار یکدیگر استفاده نمایند. در برخی موارد، می تواند تنها کاری باشد که مانع از فیزیکی شدن مشاجره کلامی شود (برنوف، ۲۰۱۲، ص. ۱). وقتی دلیل استفاده از وقفه به زوجین توضیح داده می شود، من اغلب این گونه مطرح می کنم: «من تو را بیشتر از این بحث دوست دارم».
شما می توانید مراجعین خود را راهنمایی کنید که از وقفه این گونه استفاده کنند که شخصا تشخیص دهند چه زمان فکر می کنند بهتر است وقفه ایجاد نمایند. سؤالات مقیاس بندی در درمان راه حل محور (نیکولز و شوارتز، ۲۰۰۵) می تواند برای کمک به افراد در توسعه آگاهی از سطوح خشم شخصی استفاده شود. برای مثال، درمانگری ممکن است بپرسد: «اگر درباره خشمتان در مقیاس 1 تا۱۰ نمره ای فکر می کردید، به طوری که ۱ یعنی کمی بی قرار و ۱۰ یعنی کاملا خارج از کنترل، فکر می کنید در چه عددی باید وقفه ایجاد کنید؟» ممکن است از آنها بخواهید که بگویند در اعداد مختلف خشمشان چگونه به نظر می رسد. (عدد 6 چگونه است؟ تفاوت بین 6 و ۱۰ برای شما چیست؟». من عموما به زوجین توصیه می کنم که در مقدار 5 یا 6 یا پایین تر در مقیاس خشم در حین بحث درباره تعارض باقی بمانند. نمرات بیشتر در این مقیاس موجب می شود که فرد در حین تعارض رفتارهای غیر سازنده از خود نشان دهد.
چهار گام مهم
وقتی آنها به این نتیجه رسیدند که وقفه مفید است، درمانگران می توانند به مراجعین بیاموزند که چگونه وقفه مؤثری ایجاد کنند. زوجین باید از چهار گام مهم استفاده کنند:
- استفاده از کلمه یا عبارتی که هر دو طرف با آن موافق باشند،
- مشخص کردن دوره زمانی مورد توافق،
- استفاده از آن زمان برای آرام شدن،
- برگشت به موضوع وقتی که آماده گوش دادن به همسر و بحث محترمانه تر درباره اختلافات هستند.
گام اول
در گام اول درمانگران می توانند از زوجین بخواهند که کلمه یا عبارتی را شناسایی کنند که برایشان معنا دارد. عبارات وقفه زمانی خیلی مؤثرند که زوجین با آنچه گفته می شود و معنای آن موافق باشند. برای مثال، زوجی که با آنها کار می کردم از کلمه «بروس» برای وقفه استفاده می کردند. بروس دوستشان بود که گاهی چیزهایی می گفت که بسیار بی معنی بود. گفتن این اسم با صدای بلند نوعی شوخی بود که به آنها کمک می کرد تا در آن لحظه بخندند و یک گام به عقب بردارند. بعد از شنیدن این کلمه آنها هر دو می فهمیدند که زمانی برای توقف خواسته اند تا اوضاع آرام شود. عبارات دیگر می تواند شامل «ایست» و یا «نیاز به وقفه دارم» باشد، یا می توان از حرکات دست مورد توافق استفاده کنند.
بعد از مشخص کردن کلمه، درمانگران می توانند به مراجع کمک کنند که تصمیم بگیرند چه زمان و کجا وقفه بخواهند. من معمولا به زوجین توصیه می کنم که فقط ۳۰ دقیقه تا دو ساعت وقفه ایجاد کنند و اگر بحث در زمان نامناسبی شروع شد کمی انعطاف نشان دهند. برای مثال اگر بحث درست قبل از خواب شروع شود، خوب است که بخوابند و صبح درباره آن حرف بزنند. به عنوان مثالی دیگر، اگر بعد از دو ساعت فرد هنوز آرام نشده می توانند زمان وقفه را یک ساعت دیگر تمدید کنند. زوجین باید تصمیم بگیرند که کجا وقفه رخ دهد. برای مثال برخی زوجین اتاق های مجزایی دارند در حالی که برخی دیگر توافق می کنند که یک نفر به پیاده روی برود و فرد دیگر در خانه بماند.
طی زمان وقفه، افراد باید آرام شوند. هر فرد با چیزهای متفاوتی آرام می شود. این می تواند موضوع بالقوه مهمی برای بررسی توسط درمانگران باشد. ممکن است بپرسید: «چه چیزی شخصأ به شما کمک می کند که در زمان عصبانیت آرام شوید؟». برخی مثال های آرام شدن افراد شامل تنفس عمیق، بازی ویدئویی، دوش گرفتن، قدم زدن یا ورزش، انجام امورات روزانه یا منزل و غیره است. از مراجعین بخواهید که یک یا دو برنامه برای آرام شدن شخصی تعیین کنند.
ادامه دارد...
بعد از مشخص کردن کلمه، درمانگران می توانند به مراجع کمک کنند که تصمیم بگیرند چه زمان و کجا وقفه بخواهند. من معمولا به زوجین توصیه می کنم که فقط ۳۰ دقیقه تا دو ساعت وقفه ایجاد کنند و اگر بحث در زمان نامناسبی شروع شد کمی انعطاف نشان دهند. برای مثال اگر بحث درست قبل از خواب شروع شود، خوب است که بخوابند و صبح درباره آن حرف بزنند. به عنوان مثالی دیگر، اگر بعد از دو ساعت فرد هنوز آرام نشده می توانند زمان وقفه را یک ساعت دیگر تمدید کنند. زوجین باید تصمیم بگیرند که کجا وقفه رخ دهد. برای مثال برخی زوجین اتاق های مجزایی دارند در حالی که برخی دیگر توافق می کنند که یک نفر به پیاده روی برود و فرد دیگر در خانه بماند.
طی زمان وقفه، افراد باید آرام شوند. هر فرد با چیزهای متفاوتی آرام می شود. این می تواند موضوع بالقوه مهمی برای بررسی توسط درمانگران باشد. ممکن است بپرسید: «چه چیزی شخصأ به شما کمک می کند که در زمان عصبانیت آرام شوید؟». برخی مثال های آرام شدن افراد شامل تنفس عمیق، بازی ویدئویی، دوش گرفتن، قدم زدن یا ورزش، انجام امورات روزانه یا منزل و غیره است. از مراجعین بخواهید که یک یا دو برنامه برای آرام شدن شخصی تعیین کنند.
ادامه دارد...
نویسنده: آنجلا اسکورتو
منبع: کتاب «مشاوره قبل از ازدواج» (راهنما برای درمانگران)
سبک زندگی مرتبط
تازه های سبک زندگی
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}