نسبت به سایر محرک‌های خشم آگاه باشید

خیلی از پدر و مادر‌ها تصور می‌کنند خشم و عصیان فرزند نوجوان آن‌ها فقط به شیوه‌های ضعیف فرزند پروری آن‌ها و مسائل خانه مربوط است و فراموش می‌کنند که فرزندشان زمان زیادی را با دوستان و سایر همسالان خود می‌گذراند. هر چند باید خشم فرزندتان را جدی بگیرید، اما آن‌ها را به خود نگیرید و خودتان را سرزنش نکنید. خیلی از پدر و مادر‌هایی که به مهارت‌های فرزند پروری مجهز هستند نیز با فرزند نوجوان خود مشکل دارند.
 

قانون بگذارید و پاداش در نظر بگیرید

شما چه از همسرتان جدا شده باشید و چه در کنار همسرتان زندگی کنید، در هر دو صورت می‌توانید قوانینی برای خانه‌تان وضع کنید و مزایای پایبند ماندن به این اصول را به فرزندتان یادآوری نمایید و برایش مشخص کنید سرپیچی از این قوانین چه عواقبی خواهد داشت. عواقبی که در نظر می‌گیرید باید منصفانه و متناسب باشند (مثلا اگر ریخت و پاش‌هایش را جمع نکند اجازه‌ی بیرون رفتن با دوستانش را نخواهد داشت). بیشتر از ده قانون وضع نکنید، اما می‌توانید گهگاه آن‌ها را تغییر دهید.

وقتی فرزندتان به اصول عمل می‌کند، تشویقش کنید و نشان بدهید که برای کار خوبش ارزش قائل هستید. وقتی هم که فرزندتان با پیامد‌های نافرمانی‌اش روبرو می‌شود، غُر نزنید و موعظه و سرزنش نکنید، طبیعی رفتار کنید.
 

درک کنید که فرزند شما به عنوان یک نوجوان تحت چه فشار‌هایی است

بیشتر نوجوانان تحت فشار تحصیل، مسئولیت‌های فردی، روابط پُرچالش اجتماعی و دوستانه و از همه مهمتر، تغییرات هورمونی هستند که واقعا پریشان کننده است. فرزند نوجوان شما ممکن است در لحظه‌ای احساسی بسیار خوب داشته باشد و لحظه‌ای دیگر دچار بدترین احساسات ممکن شود. ضمنا فرزند شما هنوز آنقدر عاقل و بالغ نشده که بلد باشد با مشکلاتش چطور کنار بیاید و این مسئله نیز به اندازه کافی گیج کننده است.
 

برای گفتگو با فرزندتان و گوش دادن به حرف‌هایش وقت صرف کنید

هر روز برای فرزند نوجوان‌تان وقت بگذارید و با او حرف بزنید. وقتی از فرزندتان در مورد روزی که گذرانده و احساساتش حرف می‌زنید به او حس ارزشمند بودن می‌دهید. اگر فرصت دارید خیلی خوب است که با هم بیرون بروید و در جایی بنشینید و با هم گپ بزنید. داشتن اوقات شاد خانوادگی نیز برای پرورش روح و روان فرزندتان بسیار عالیست.

آمار نشان می‌دهد نوجوانای که وقت بیشتری با خانواده صرف می‌کنند خیلی کمتر سراغ مواد مخدر می‌روند. در صحبت های‌تان به جای اینکه دستور بدهید، توضیح بدهید، به جای اینکه سرزنش کنید، احساس‌تان را بگویید و به جای اینکه ساعت‌ها وعظ کنید، بسیار مختصر و مفید اصل مطلب را ادا کنید.
 

در‌های مذاکره را باز بگذارید

اگر نوجوان‌تان نسبت به قانون یا محدودیتی که گذاشته‌اید اعتراضی دارد مانع او نشوید. بهترین کار این است که اهل سازش و مدارا باشید. مثلا اگر قرار گذاشته‌اید که فرزندتان هر شب تا قبل از ساعت ده خانه باشد و او معترض است، با هم توافق کنید که دو شب در هفته می‌تواند یک ساعت دیرتر به خانه بیاید، اما اگر دو شب به سه شب تبدیل شد یا دیرتر از ساعت یازده به خانه رسید به همان قانون قبلی برگردید.
 

سعی کنید خودتان را جای فرزند نوجوان‌تان بگذارید

نوجوانان نیاز دارند که از پدر و مادر فاصله بگیرند و مستقل شوند. آن‌ها باید بتوانند اشتباه کنند و شما نمی‌توانید جلوی اشتباه کردن آن‌ها را بگیرید. شما باید به فرزندتان این اطمینان را بدهید که هر وقت به کمک نیاز داشت شما در دسترس او هستید و می‌توانید از او حمایت کنید.

اگر فرزندتان خطایی مرتکب شد نگویید: «من که به تو گفته بودم ...»، و اجازه دهید خودش از آنچه تجربه کرده درس بگیرد. حتما خود شما هم دوست ندارید قضاوت شوید پس خودتان هم این کار را نکنید. نکته‌ی مهم دیگر اینکه اشتباهات گذشته فرزندتان را به رُخش نکشید. گذشته‌ها را در گذشته رها کنید.
 

به رفتار بد فرزندتان بی‌اعتنایی کنید

رفتار خوب فرزندتان را ببینید و به رُخش بکشید، اما سعی کنید رفتار اشتباهش را نادیده بگیرید. باور کنید توجه کردن به موفقیت‌ها و دست آورد‌های و رفتار‌های مثبت فرزندتان خیلی بیشتر از آنچه فکرش را بکنید به شخصیت و طرز رفتار او جهت می‌دهد تا توجه به اشتباهات او.
 

به ازای هر نظر منفی که می‌دهید باید پنج نظر مثبت هم ارائه بدهید

نوجوان‌تان را مدام سرزنش نکنید. برخی از نوجوانان در محیط خانه با غُر زدن‌های مداوم و ایراد گرفتن‌های جورواجور دست و پنجه نرم می‌کنند. همه‌ی ما انسان‌ها اگر مدام تحقیر شویم، مورد انتقاد قرار بگیریم و تهدید شویم، زندگی برای‌مان غیرقابل تحمل خواهد شد. می‌توانید تصور کنید برای یک نوجوان با تمام نوسانات روحی و احساس ناامنی و اضطراب و پریشانی که دارد، شنیدن جریان مثبتی از نظرات چقدر می‌تواند ارزشمند و تاثیر گذار باشد؟ پس لطفا به ازای هر یک ایرادی که از نوجوان‌تان می‌گیرید، پنج تشویق یا نظر مثبت هم به او ارائه بدهید و این شیوه را برای خود تبدیل به یک عادت کنید.
 

نسبت به علائم افسردگی فرزندتان هوشیار باشید

حدود بیست درصد از نوجوانان پیش از اینکه وارد دوره‌ی بزرگسالی شوند دچار افسردگی می‌شوند. افسردگی درمان نشده می‌تواند در تحصیل و کار اختلال ایجاد نماید و سبب رفتار‌های پُرخطر بشود. پس اگر تردید دارید فرزندتان ممکن است دچار افسردگی باشد، از یک متخصص کمک بخواهید.
 

حس شوخ طبعی‌تان را حفظ کنید

وقتی فرزندتان عصیان می‌کند و پریشان است کار سختی است که شما پریشان نشوید، اما یک کار سخت‌تر هم هست که باید انجامش دهید! قدم دیگری بردارید و سعی کنید از حس شوخ طبعی تان به وقت و مناسب کمک بگیرید. شما برای اینکه اول خودتان آرام باشید و بتوانید شرایط را کنترل کنید باید به مراقبت از روح و روان خودتان هم اهمیت بدهید.
 

عشق و محبت خود را نشان بدهید

گاهی یک رفتار کوچک مهرآمیز تاثیری شگفت انگیز دارد. درست کردن غذای مورد علاقه‌ی فرزندتان، نشستن کنار تختخوابش و با عشق بیدار کردن او، در آغوش کشیدنش و حتی یک لبخند گرم وقتی که به شما نگاه می‌کند، می‌تواند تمام احساس‌تان را به او منتقل نماید و او را آرام کند. به هر حال همیشه پیشگیری بهتر از درمان است و شما به عنوان یک پدر یا مادر وظیفه دارید هر آنچه لازم است انجام دهید تا زمینه‌ی خشم و شورش فرزندتان فراهم نشود، اما گاهی واقعا طبیعی است که نوجوان‌تان این هیجانات را تجربه کند و چیزی که در این زمان اهمیت دارد، واکنش شماست.

مدیریت خشم چیزی نیست جز دسترسی داشتن به منابع درستی که کمک‌تان کنند پروسه‌ی خشم را راحت‌تر پشت سر بگذارید و هیجانات خود را قابل کنترل‌تر کنید. علاوه بر شیوه‌های خانگی و فردی کنترل خشم، شیوه‌ی مفید دیگری که در موارد شدیدتر موثرتر است گروه درمانی است. فرزند نوجوان شما با قرار گرفتن در میان افراد دیگری که شرایط مشابهی مثل خودش دارند بهتر می‌تواند به درک مناسبی از احساسات خود برسد و راه حل‌های ممکن دیگر را نیز فرا بگیرد.

در برخی از موارد ممکن است خشم به این راحتی‌ها قابل کنترل نباشد و نوجوان با طیفی از مشکلات دیگر روبرو باشد که او را پریشان و مضطرب کرده‌اند و مانع درک درستی از احساسات واقعی‌اش هستند. ضمنا ضعف ارتباطی میان والدین و فرزند نیز مسئله‌ی بزرگ دیگری است که به خودی خود موانع جدی ایجاد می‌کند و بار فشار وارد بر نوجوان را افزایش می‌دهد. در چنین شرایطی حتما به کمک یک مشاور و درمانگر حرفه‌ای نیاز است تا مشکلات یکی یکی بررسی شوند. پس اگر فکر می‌کنید مشکل نوجوان شما از این نوع است، تردید نکنید و از همین امروز اقدام نمایید.

منبع: سایت برترین ها