نقش محبت در پایداری خانواده

برای شکوفایی استعداد فرزند و خودتان، سعی کنید محبت خود را نسبت به افراد خانواده بیشتر کنید. 
 

با آشنا شدن دختر و پسر و خواندن خطبه عقد، خانواده تشکیل می‌شود. اما این اول راه است چون ایجاد محرمیت و تشکیل خانواده اگر در آن مهر و محبت نباشد دوامی نخواهد داشت. در واقع آن چیزی که سبب استحکام خانواده و اعضای آن می‌شود داشتن پیوند عمیق عاطفی و روحی است. اگر بتوانید بذر محبت را در بین اعضای خانواده بکارید قطعا ثمره پایداری و رضایتمندی را در زندگی خود خواهید دید. انسان ها از داشتن رابطه مثبت و خوشایند با دیگران، هم احساس رضایت می‌کنند و هم مایل به تداوم آن هستند و بسته به میزان عاطفه مثبت و خوشایند، پایداری و رضایت‌مندی از رابطه نیز متفاوت خواهد بود. [1] 
 

شما وقتی می توانید از شیرینی زندگی لذت ببرید که محبت در بین شما موج بزند، با وجود محبت، ماشین زندگی شما به مسیر خودش ادامه میدهد. ای‌کاش هر خانواده‌ای ارزش مهرومحبت را می‌دانست تا هر زندگی زناشویی به همین نحو با موفقیت پیش می‌رفت. مهر و محبت به اعضای خانواده و خصوصا به همسر، دارویی است برای تسکین تمامی دردها و مشکلات و سوختی برای بکار انداختن ماشین وجود انسان در تمامی جاده‌ها وسنگلاخ‌هاست.

توجه: شما اگر برای ماشین خود بنزین و گاز به اندازه کافی نزنید و به یک مسیری سفر کنید که پمپ بنزین نداشته باشد نمی‌توانید مسیر خود را به صورت کامل طی کنید و در بین راه گرفتار میشوید. برای زندگی مشترک هم اگر سوخت مهر و محبت را نداشته باید نمی‌توانید به مقصد بروید و در بین راه طلاق خواهید گرفت و به بی‌راهه کشیده میشوید. از این رو مهمترین عامل پیوند یک زن و شوهر، علاقه آنها نسبت به یکدیگر است. خداوند منان نیز وعده داده است که بعد از ازدواج در بین زوجین محبت را برقرار سازد. وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ. و باز یکی از آیات (لطف) او آن است که برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید که در کنار او آرامش یافته و با هم انس گیرید و میان شما رأفت و مهربانی برقرار فرمود. در این امر نیز برای مردم با فکرت ادله‌ای (از علم و حکمت حق) آشکار است.[2] 
 

 بتون ریزی محبت برای داشتن یک خانواده خوب باید در همان ابتدای راه شروع شود و با تلاش و کوشش زن و شوهر تا آخر ادامه داشته باشد. چون محبت می‌تواند زندگی شما را با صفا سازد. حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند: همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود. [3]
 

برای اینکه اعضای خانواده از محبت شما سیراب شوند، لازم است ابراز محبت کنید و محبت خودتان را از آنها دریغ نکنید. اگر آنها محبت شما را نبینند و درک نکنند، برای رفع نیازهای خود به کارهای دیگری پناه خواهند برد.بدون تردید غالب کشاکش های خانوادگی، سردی ها، بی اعتنایی ها، بی رغبتی ها، خانه گریزی ها، ستیزها، جدایی ها و طلاق های بین زن و شوهرها به دلیل فقدان آرامش روانی در کانون خانواده و عدم تأمین نیازهای عاطفی و روانی به وجود می آید.[4] 


 شما با بیان کردن دوست داشتن خود نسبت به همسر و فرزندان یک امنیت روانی برای آنها ایجاد می کنید که از بودن در کنار شما احساس لذت می‌کنند. پس ابراز علاقه خود را از همسر و فرزندان دریغ نکنید. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: زن در روابط میان خود و شوهر همدلش، از سه خصلت بی نیاز نیست که عبارت اند از.. اظهار عشق به شوهر با دلربایی. [5]

ابراز عشق و علاقه در محیط خانواده، میان دو همسر،یا میان پدر و مادر نسبت به فرزندانشان خانه را به بهشت تبدیل می‌کند و اثرات مثبتی را بر جای خواهد گذاشت که عبارت اند از.. 

اگر محبت در خانه و بین افراد خانواده، حکم‌فرما باشد، خانه و خانواده، سالم و رو به پیشرفت مادی و معنوی هستند، وگرنه افراد آن خانه عقده‌ای و مضر برای خود و اجتماع خواهند شد. وقتی انسان از لحاظ روحی تامین باشد می‌تواند به راحتی در اجتماع قدم بردارد و مسیر شکوفایی خودش را پیدا کند. اما افرادی که از لحاظ روحی تامین نباشند و محبت نبینند، در اجتماع حرفی برای گفتن نخواهند داشت و عاقبت تلخی هم در انتظار آنهاست. برای شکوفایی استعداد فرزند و خودتان، سعی کنید محبت خود را نسبت به افراد خانواده بیشتر کنید. 

سخت است که انسان در یک خانواده ای باشد که دائما در حال دعوا و نزاع هستند و هر لحظه استرس و اضطراب آن را دارند که زندگی آنها از هم بپاشد. اما آن خانواده ای که محبت و عشق را در زندگی خود جریان داده، همچین استرسی برای اعضای آن بوجود نمی آید، بلکه همه آنها امیدوار به زندگی هستند و با شور و شوق به زندگی خود ادامه می‌دهند. 

آیا انسانها نمی‌دانند که زندگی آنها محدود است؟ آیا نمی‌خواهند که از زندگی لذت ببرند؟ بیشترین و بهترین لذت را از زندگی، آن افرادی می‌برند که در خانواده خود طعم محبت را چشیده باشند. افرادی که در خانواده خود محبت نبینند، احساس پوچی از زندگی دارند و دائما استرس ها و نگرانی ها به سراغ او می آیند و نمی‌گذارند که از این مدت محدود زندگی خود لذت ببرد. 

خانواده، اولین محیط برای تعلیم و تربیت کودک است. فضایل اخلاقی در این محیط رشد می‌کند و سنگ بنای اخلاق انسان در خانواده نهاده می‌شود. کودک بسیاری از صفات و رفتارهای اخلاقی را از پدر، مادر، خواهر، برادر و کسانی که با آنها در یک خانواده زندگی می‌کند، می‌آموزد. اگر فرزند ببیند که اعضای خانواده با یکدیگر مهربان هستند و ابراز محبت می‌کنند و شیرینی آن را بچشد در آینده یک فرد با محبتی خواهد شد، چون در خانواده خوبی تربیت یافته است. 

پی نوشت :
[1] پسندیده، سبب شناسی آسیب های خانواده با تکیه بر منابع اسلامی، مجموعه مقالات سومین نشست اندیشه های راهبردی، جلد 2، صفحه 571
[2] قرآن کریم، سوره مبارکه روم،آیه 21 
[3] مکارم الاخلاق، صفحه 218
[4] پل تورنیر، راز تفاهم در زندگی زناشویی، ترجمه‌ محمدناصر فرجی، تهران‌: نشر جوان‌، 1379، صفحه ۷۸
[5] علامه مجلسی، بحارالانوار، جلد 5، صفحه 237
[6] اسدالله طوسی، همسران شایسته، تهران: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ اول 16 اسفند، 1391، صفحه 250