وقتی بین شما و همسرتان و بین اعضای خانواده شما، اعتماد وجود نداشته باشد یک نعمت بزرگی به نام آرامش در زندگی شما گم خواهد بود. 
 

مقدمه 

خانواده، جایگاه عشق و محبت و انرژی مثبت برای جامعه است. اگر این کانون را با گرمای محبت و عشق، گرم نگه بداریم هم خودمان و هم جامعه ما پیشرفت خواهد کرد. برخی از رفتارها هستند که با انجام دادن  آنها، این کانون تخریب و تضعیف می‌شود. 

این نوشتار به بررسی رفتارهای که گرمای زندگی را کم می‌کند و باعث دور شدن اعضای خانواده از یکدیگر می‌شود، می‌پردازد. 

1. بد صحبت کردن زوجین
اعضای خانواده نیاز دارند از کلام و صحبت های نیکوی یکدیگر بهرمند شوند. با صحبت کردن است که انسان‌ها از حالات و روحیات هم با خبر می‌شوند. وقتی این قدرت را نداشته باشید و نتوانید به خوبی صحبت کنید و نتوانید ارتباط کلامی خوبی برقرار کنید، اختلافات در بین شما آشکار و بیشتر می‌شود. برخی اختلافات زن و مرد به چگونگی ارتباط کلامی آنها باز می‌گردد. برخی افراد برای بیان قدر شناسی، کمتر از الفاظ استفاده می‌کنند؛ در حالی که در انتقاد و ایراد گرفتن، صراحت بیشتری دارند و کم رویی نشان نمی‌دهند.[1] 

نکته: در هنگام صحبت کردن با همسرتان این نکات را توجه کنید: خوب به چشمانش نگاه کنید و حواستان را پرت کارهای چون موبایل و تلویزیون نکنید و در هنگام صحبت کردن، داد و بیداد نکنید و آرامش داشته باشید و سعی کنید بی احترامی نکنید. چون با صحبت کردن منطقی می توانید تمام مشکلات حل شدنی را حل کنید. 

2. سوءظن بی‌مورد
قرآن می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید که پاره‌ای از گمان‌ها گناه است و جاسوسی مکنید.» [2]  وقتی بین شما و همسرتان و بین اعضای خانواده شما، اعتماد وجود نداشته باشد یک نعمت بزرگی به نام آرامش در زندگی شما گم خواهد بود. برخی از سوء ظن های بی مورد هم آرامش شما و هم اعتماد طرف مقابل را می‌برد و بنیان خانواده شما را سُست خواهد کرد. با این رفتار زشت، زندگی را به کام خودتان تلخ می کنید و برای این زندگی نمی‌توان دوام آنچنانی متصور بود. 

3. کاهش ارتباط کلامی
وارد منزل برخی از افراد که می‌شوید احساس سرمای آنها به شما هم صراحت می‌کند، آنها آنقدر سرد هستند که صحبتی با هم ندارند. مرد مشغول موبایل خودش و زن مشغول کارهای خودش، مانند دو تا غریبه در کنار هم هستند و صحبتی بین آنها رد و بدل نمی‌شود، در شماره یک گفتیم بد کلامی عامل تضعیف خانواده می‌شود.اما آن خانواده های که ارتباط کلامی ندارند، بیشتر در خطر هستند. کم شدن ارتباط های کلامی در خانواده ها، زن و مرد را در برقراری ارتباط سازنده ناتوان کرده است. [3]

4. دخالت کردن دیگران در زندگی شما
وقتی به دیگران اجازه دهید تا در مورد زندگی شما اظهار نظر و دخالت بیجا داشته باشند، باید منتظر بمانید تا اختلافات در زندگی شما دامن بزند. بسیاری از طلاق های که در ایران صورت گرفته نشات گرفته از دخالت های نابجای دیگران است. اگر آرامش می‌خواهید، اگر زندگی آرام می‌خواهید، سعی کنید تا اجازه دخالت کردن بی مورد را به دیگران ندهید. 

5. عدم‌توجه به خواسته های همسر
وقتی شما از همسرتان خواسته ای داشته باشید و آن خواسته را برآورده کند، حس اعتماد و آرامش پیدا می‌کنید. خانواده موفق کسانی هستند که به تمام خواسته های یکدیگر توجه داشته باشند و آنها را برآورده سازند. اما عدم توجه به این خواسته ها سبب سردی در زندگی می‌شود و کانون خانواده را تضعیف می‌کند. 

6. تکبر و خودمحوری
برای پیشرفت و تقویت کانون زندگی، لازم است زن و شوهر با یکدیگر تفاهم داشته و به نظرهای هم احترام بگذارند. خودمحوری و عدم پذیرش ویژگی های فردی دیگران، مانع مهمی برای تفاهم و همکاری در زندگی خانوادگی است. عدم شناخت نیازهای فردی و تلاش های بیهوده در جهت یکسان سازی آمرانه فضای خانواده، هزینه های عاطفی سنگینی را بر اعضای آن تحمیل می‌کند که خود بیگانگی اعضا، کمترین و فروپاشی خانواده بزرگترین آنهاست.[4] 

7. سخت گیری و سهل انگاری بیجا
سخت‌گیری در زندگی و سهل گیری‌های بیجا نیز از عوامل مخربی است که باید به شدت از آن پرهیز کرد گاهی زوجین در مقابل کوچک ترین موضوع سخت گیری بی جایی دارند و یا از کنار یک موضوع مهم و اساسی بی‌توجه می گذرند و سهل گیری بی‌جایی از خود نشان می دهند که هر دوی این عوامل می‌تواند مخرب باشد. 

8. عدم توجه به نیازهای جنسی
اگر زن و شوهر به نیازهای جنسی هم توجه نداشته باشند، رابطه آنها تباه و تضعیف می‌شود. عدم ارضای جنسی باعث عصبانیت و دلسردی نسبت به همسر می‌شود. اگر دوست دارید که شوهر یا همسرتان از مسیر حق منحرف نشود، ارتباط جنسی را قطع نکنید. 

نکته پایانی : برای داشتن یک خانواده خوب و دور کردن آن از ضعف ، نیاز است به رفتارهای هم شناخت داشته باشید و از کارهای که سبب ضعف میشود دوری کنید. 

پی نوشت :
[1] ویرجینیا ستیر، مترجم بهروز بیرشک، آدم سازی در روانشناسی خانواده،تهران: رشد (جوانه رشد)، صفحه 69 و 70
[2] قرآن کریم ، سوره مبارکه حجرات ،آیه 12
[3] محمدرضا زیبایی نژاد، آسیب شناسی خانواده، تهران: دفتر مطالعات و تحقیقات زنان | مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، سال نشر : 1394، صفحه 33
[4] محمدرضا سالاری فر، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، تهران : سمت ، 1393چاپ دهم، صفحه 135