آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای اسهال مسافرتی ناشی از باکتری‌ها اثربخش هستند.


فراموش نکنید، این داروها نمی‌توانند بیماری را درمان کنند. آن‌ها فقط علائم بیماری از قبیل دل درد را متوقف می‌کنند. بهتر است این داروها را فورا، درست بعد از احساس دل درد و اولین دفع مدفوع آبکی مصرف کنید. در این حالت، اثربخشی این داروها سریع‌تر خواهد بود.

بعضی آدم‌ها فکر می‌کنند استفاده از این قبیل داروها برای توقف اسهال ایده‌ی خوبی نیست، زیرا بهتر است تمام “‌آلودگی‌” با مدفوع از بدن خارج شوند. ولی نتایج برخی مطالعات نشان می‌دهند مصرف دارویی مانند ایمودیوم باعث طولانی شدن بیماری نمی‌شود. با وجود این، آن دسته از افرادی که دارای تب شدید، مدفوع خونی، یا علائم بسیار حاد شکمی هستند نباید از این داروها مصرف کنند. این قبیل افراد باید تحت درمان قرار بگیرند.

مصرف هم‌زمان ایمودیوم و آنتی‌بیوتیک برای مبتلایان به اسهال مسافرتی خفیف یا متوسط مشکلی ندارد. چنان‌چه آن دسته از افرادی که به اسهال مسافرتی خفیف دچار هستند، آنتی‌بیوتیک در دسترس نداشته باشند یا فقط به دنبال تسکین موقتی دردشان باشند، می‌توانند داروهای فوق را بدون آنتی‌بیوتیک مصرف کنند. ولی به طور کلی اگر به دنبال درمان قطعی هستید، و مایل و مجبور هستید مسافرت‌تان را ادامه دهید، بهتر است هم‌زمان آنتی‌بیوتیک نیز مصرف کنید. یک تا سه روز مصرف آنتی‌بیوتیک می‌تواند درصد بالایی از اسهال مسافرتی را درمان کند.
 

۱. برای اسهال مسافرتی باید چه نوع آنتی‌بیوتیکی مصرف شود؟

به عوامل مختلفی بستگی دارد. رایج‌ترین آنتی‌بیوتیک برای بزرگسالان سیپروفلوکساسین است. گاهی اوقات، پزشکان برای افرادی که به مکان‌های خاصی در جنوب شرق آسیا مسافرت کرده‌اند – جایی که مقاومت عوامل بیماری‌زای باکتریایی افزایش یافته است – ترجیح می‌دهند آزیترومایسین تجویز کنند. در برخی موارد که پزشک احساس می‌کند بیمار احتمالا فقط در معرض عوامل بیماری‌زای کلی‌فرم نظیر اشریشیا کلی قرار گرفته است، ممکن است ریفاکسیمین تجویز نماید.

البته، آنتی‌بیوتیک‌ها فقط برای اسهال مسافرتی ناشی از باکتری‌ها اثربخش هستند. لازم به ذکر است اسهال مسافرتی ناشی از باکتری‌ها معمولا حتی بدون درمان با آنتی‌بیوتیک نیز بر طرف می‌شوند؛ با وجود این، همواره آب رسانی به بیمار توصیه می‌شود. علائم این نوع اسهال مسافرتی ممکن است بعد از ۳ تا ۵ روز (شاید هم بیش‌تر) بدون درمان دارویی بر طرف ‌شود.

در اسهال مسافرتی ناشی از عفونت‌های انگلی، انواع مختلفی از عفونت وجود دارد که هر یک دارای عامل به خصوصی است. با وجود این، برای درمان اسهال مسافرتی ناشی از عفونت‌های ژیاردیا غالبا تینیدازول تجویز می‌شود و بسیار نیز موثر است.
 

2. آیا پیش از شروع مصرف آنتی‌بیوتیک برای درمان اسهال مسافرتی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در واقع،‌ در زمینه‌ی خود درمانی، هرگز مسافران و بیماران مبتلا به اسهال مسافرتی را ترغیب نمی‌کنیم که پس از ابتلا به بیماری و پیش از شروع درمان بخواهند مستقیما نزد داروخانه‌ها بروند و درخواست آنتی‌بیوتیک یا داروهای دیگر کنند. بسیاری از مسافران ممکن است در جاهایی باشند که داروخانه‌های آن ناحیه از استانداردهای لازم برخوردار نیستند، یا در معرض داروهایی قرار بگیرند که سالم و بی‌خطر نباشند – در برخی کشورهای در حال توسعه داروهای تقلبی بازار پر رونقی دارند.

بنابراین به افراد توصیه می‌کنیم داروهای مورد نیازشان را پیش از مسافرت از داروخانه‌های مطمئن تهیه نمایند – و البته در مورد زمان و چگونگی مصرف آن‌ها نیز اطلاعات لازم را جمع‌آوری کنند. با این حال، فقط در شرایطی می‌توانید به خود درمانی بپردازید که دچار نوع خفیف یا متوسط اسهال مسافرتی شده باشید.
 

3. همه‌ی این توصیه‌ها در مورد بزرگسالان بود. در مورد کودکان چه‌طور؟

کودکان بسیار سریع‌تر از بزرگسالان دچار کم آبی می‌شوند. استفاده از محلول‌های مخصوص جبران کم آبی از همان ابتدای شروع بیماری برای کودکان بسیار حائز اهمیت است.

امروزه پزشکان بیش از گذشته در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک به کودکان مبتلا به اسهال مسافرتی نظر مثبت دارند. آزیترومایسین می‌تواند برای کودکان مفید و اثربخش باشد. مادر و پدرها بهتر است پیش از رفتن به مسافرت به همراه کودکان‌شان، نزد متخصص اطفال بروند و با وی مشورت‌های لازم را به عمل آورند. مادران شیرده باید به شیر دادن به کودکان‌شان ادامه دهند. مسافرت زمان خوبی برای از شیر گرفتن کودکان نیست. مادران حتی در صورت ابتلا به اسهال نیز باید به شیر دادن ادامه دهند – ولی باید حتما به اندازه‌ی کافی به بدن‌شان آب رسانی کنند.

منبع: تحریریه سایت کسب و کار بازده – امیررضا مصطفایی