عوامل ایجاد محبت بین همسران (بخش اول)

محبت کردن زن و شوهر به یکدیگر، جلوی ایجاد کدورت میان آنان را می گیرد و صمیمیت فیمابین را صد چندان می‌کند.
 

مهم ترین عامل احساس رضایت زن و شوهر از زندگی زناشویی، وجود محبت و صمیمیت در خانواده است. بدون وجود این عامل، همسران از زندگی در کنار یکدیگر، احساس لذت نمی ­کنند و هر لحظه احتمال وقوع اختلاف و مشاجره خانواده را تهدید می کند. چنین رابطه رضایت بخشی به خودی خود حاصل نمی ­شود، بلکه لازم است افراد آن را ایجاد نمایند. لذا زن و شوهر باید به دنبال عواملی باشند که ضامن ایجاد و حفظ محبت در روابط آنان باشد.
 

زن و شوهر باید به یکدیگر احترام بگذارند. پیامبر اکرم ( ص ) می فرماید: «من اتخذ زوجة فلیکرمها؛[۱] کسی که همسر اختیار می کند باید او را احترام کند.» امام صادق ( ع ) می فرماید: «سعیدة سعیدة امرأة تکرم زوجها و لاتؤذیه و تطیعه فی جمیع احواله؛[۲] زن سعادتمند آن زنی است که شوهر خود را اکرام و احترام کرده، اذیتش نکند و او را در همه حال اطاعت نماید.»

زن و شوهر باید مؤدبانه با هم سخن بگویند و از سخنان زشت و رکیک اجتناب نمایند. صحبت مؤدبانه، سلام کردن به یکدیگر، و استقبال یا بدرقه همسر، از مصادیق احترام گذاشتن همسران به یکدیگر است.
 

محبت کردن زن و شوهر به یکدیگر، جلوی ایجاد کدورت میان آنان را می گیرد و صمیمیت فیمابین را صد چندان می‌کند. لذا فضای خانه باید مملو از ابراز محبت های کلامی و غیر کلامی زن و شوهر به یکدیگر باشد. رسول خدا(ص) فرمودند: « قول الرجل للمرأة إنّی أحبّک لایذهب من قلبها أبداً؛[۳] این گفته مرد به همسرش که « دوستت دارم » هرگز از قلب او خارج نمی­ شود.»

راه دیگر محبت زن و شوهر به یکدیگر، هدیه دادن است. علی ( ع ) فرمودند: « الهدیة تجلب المحبة[۴]؛ هدیه دادن باعث جلب دوستی و محبت افراد نسبت به یکدیگر می شود.» و امام صادق ( ع ) درباره نحوه ابراز علاقه زن به شوهرش می فرمایند: «لاغنی بالزوجة فیما بینها و بین زوجها الموافق لها عن ثلاث خصال: و هنّ...و إظهار العشق له بالخلابة و الهیئة الحسنة لها فی عینه؛[۵] زن در روابط خود و شوهر همدلش از سه چیز بی نیاز نیست، که عبارتند از:... و ابراز علاقه به شوهر با دلربایی و حاضر شدن با ظاهری زیبا در مقابل دیدگان او.»
 

مشورت کردن، انسان را از تصمیم گیری اشتباه باز داشته و به طریق صواب هدایت می کند. پیامبر اکرم ( ص ) فرمودند: «ما من رجل یشاور أحداً إلا هدی إلی الرشد؛[۶] هیچ کس نیست که با دیگری مشورت کند مگر این که به راه درست و مطلوب هدایت می شود.»

به علاوه، فرد مشورت کننده به طور غیر مستقیم، شخصیت طرف مقابل را تأیید می کند و عملاً به او می فهماند که تو مورد اعتماد من هستی. عقل حکم می کند که زن و شوهر برای حفظ صمیمیت میان خودشان، در کارها با یکدیگر مشورت کنند. تصمیم گیری های یک جانبه از طرف مرد یا زن، بدون مشورت با همسر، به یگانگی آن دو لطمه می زند ؛ زیرا طرف مقابل احساس پوچی کرده، این گونه برداشت می کند که در اداره خانه جایگاهی ندارد ؛ بدیهی است این احساس او را وادار می کند که به سمت بی مهری و انزوا کشیده شود و از همسرش فاصله بگیرد.
 

از نشانه ها و نیز عوامل افزایش صمیمیت آن است که زن و شوهر برای خواسته ها و تمایلات همسر، بیشتر از خواسته و میل خود ارزش قائلند و سعی می کنند تا حد امکان، خواسته همسر را جامعه عمل بپوشانند. مثلاً اگر زن دوست دارد برای تفریح به پارک بروند اما می داند که شوهرش دوست دارد به خانه والدینش بروند، از خواسته خود حرفی نمی­زند و مطابق با خواسته شوهر عمل می کند. یا اگر مرد فلان غذا را دوست دارد، اما می داند همسرش از غذای دیگری خوشش می آید، غذای مورد علاقه خود را مطرح نمی­ کند و از همسرش می خواهد که آن غذای دلخواه خود را آماده نماید.

پیامبر اکرم ( ص ) فرمودند: «المؤمن یأکل بشهوة أهله و المنافق یأکل أهله بشهوته؛[۷] مومن طبق میل و خواسته اهل و عیالش غذا می خورد، و منافق، اهل و عیالش طبق میل و خواسته او غذا می خورند.»

ادامه دارد...

منبع : سایت پرسمان