نکاتی درباره مهد رفتن کودکان (بخش دوم)

برخی از فواید مهد کودک مستقل شدن ، اجتماعی شدن ، کشف استعدادها، پرورش خلاقیت کودکان می باشد.
 

خیلی از خانواده های ایرانی هستند که برای اجتماعی شدن یا یا نگهداری فرزندان شان آنها را را به مهدکودک می برد. بیشتر پدر، مادر های شاغل که فرصتی برای نگهداری کودک شان ندارند، از همان ابتدا که کودک خود را به مهد عادت می دهند تا بتوانند کار خود را نیز در کنار پدر و مادر بودن خودشان انجام دهند. 

اما مادر های خانه دار در بیشتر مواقع، خود سرپرستی و نگهداری کودک خود را بر عهده می گیرند و تنها یک سال یا دو سال قبل از ورود کودک به مدرسه آن ها را را به مهد کودک می برند، تا کودکان آن علاوه بر آموزش های مناسب از جمله درسی، بازی، روابط اجتماعی می توانند با محیط های همچون مهد و مدرسه آشنایی و ذهنیت قبلی داشته باشند. حالا سوالی که پیش می آید این است که مهد کودک برای فرزندان ما مفید است!؟ از چه سنی برای ورود به آن مناسب می باشد!؟ 
 

این سوال خیلی از والدین محترم می باشد که آیا می توان کودکان را در هر سنی به مهد کودک برد!؟ چه سنی مناسبه ورود آنها به مهد است!؟ مهد کودک می تواند اولین قدم ورود کودکان تان به جامعه های بزرگ تر و اجتماعی تر به جز خانواده و فامیل باشد. که در ابتدا شما با مخالفت کودک تان و گریه های مکرر برای ورود به مهد مواجه می شوید. اما باید بدانید که این کاملاً طبیعی است و طول می کشد تا کودک شما با آن فضا عادت کند و هر قدر سن کودک کمتر باشد این لجبازی ها بیشتر نیز می شود؛ چرا که وابستگی آن به شما بیشتر بوده و میلی به دوست های غیر از خانوادگی ندارد. اما اگر به کودک تان مناسب باشد، زودتر با فضای مهد اخت می شود و سریع برای خود دوست هایی از آنجا پیدا می کند. 
 

کودکان زیر ۳ سال وابستگی بسیار زیادی به پدر و مادر خود دارند، و از طرفی هیچ ذهنیتی از فضا های اجتماعی همچون مهد ندارند. بنابراین این مناسب نیست که کودکان زیر سه سال را به مهد ببرید، چرا که آنها توجه زیادی از سمت والدین نیاز دارد که این مسئولیت را هرگز مربی مهد نمی تواند بر عهده بگیرد، چون او باید توجه خود را ببین کودکان تقسیم کند و مشکلی که اینجا پیش می آید برای مادران شاغل است که که وقتی برای نگهداری فرزندشان ندارند و مجبور به سپردن آنها به مهد کودک دارند، به این والدین توصیه می شود که قبل از ۳ سالگی حتماً کودک خود را نزد مادربزرگ یا پرستار خانگی بسپارند و نگران آن نباشند که وابستگی کودک شان نسبت به خودشان کم شود، یا محبت مادربزرگ یا پرستار جایگزین محبت مادرانه شود؛ چرا که کودک تنها کسی را مرکز توجهات و محبت خود می داند که در کنار آن آرامش را حس کنند.

به طور طبیعی کودکان این آرامش را در کنار مادر خود می یابند. پس مادران شاغل باید بسیار حواس شان جمع باشد، که پس از برگشت از محل کار خود ابتدا به کودک خود سر بزنند و به او محبت و توجه کنند. امام صادق (علیه السلام) در این باره فرمودند: همانا خداوند متعال نسبت به شخصی که نسبت به فرزند خود محبت بسیار دارد رحمت و عنایت می‌کند.[1] همچنین فرمودند: فرزندان خود را بسیار ببوسید زیرا برای شما در هر بوسیدن درجه‌ای است.[2] 

این را بدانید که اگر از بیرون از خانه پر از تنش و خستگی هستید، هرگز آن را در چهره و رفتار خود نشان ندهید چرا که به مرور زمان کودک شما به سمت مادربزرگ و پرستار و خود کشیده می شود و این حرکت متاثر از حالت درونی شماست. حالا کودک شما به سه یا ۴ سال رسید بهتر است او را به مهد کودک ببرید و ساعاتی را که خودتان در منزل نیستید فرزندتان را به مربی مهد بسپارید. 

چرا که در این سن کودک ساختار شخصیتی خود را تشکیل می‌دهد و اگر در کنار مادربزرگ و پدربزرگ یا پرستار باشد نمی تواند رفتارهای اجتماعی را، همانند کودکان دیگر بیاموزد. بنابراین در مهدکودک هم می تواند آموزش های درسی را بیاموزد و هم روابط اجتماعی صحیح.  اما اگر شما شاغل نیستید و لزومی ندارد که فرزندان تان را در این سن به مهد کودک ببرید، پس می توانید در این سن با فرزند خود به محل هایی همچون پارک یا جمع های دوستانه بروید تا کودک  بتواند روابط اجتماعی و مراوده با همسالان را داشته باشد. 

رسول اکرم - صلی الله علیه و آله - فرمود: به فرزندان خود احترام کنید و با آداب و روش پسندیده با آن‌ها معاشرت نمایید.[3] شما اگر بتوانید کودک خود را در سنی مناسب به مهدکودک ببرید، از فواید آن نیز بهره مند می شوید؛ فوایدی همچون: مستقل شدن کودک، اجتماعی شدن آن، کشف استعدادها، پرورش خلاقیت، بهره مندی از آموزش های مناسب سن خود و آشنایی با مراودات صحیح با همسالان. 

پی نوشت:
[1] فضل‌بن‌حسن طبرسی، ترجمه سیدحبیب‌الله موسوی، مکارم الاخلاق، تهران‌: حبیب، 1389، صفحه 113 . قال الامام الصادق - عَلَیْهِ السَّلامُ - : انَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیَرْحَمُ الرَّجُلُ لِشِدَّةِ حُبِّه لِوَلَدِهِ.
[2] روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 369. قال الامام الصادق - عَلَیْهِ السَّلامُ - : اَکثِرُوا مِنْ قُبْلَةِ اَوْلادِکُمْ فَاِنَّ لَکُمْ بِکُلِّ قُبْلَةٍ دَرَجَةً.
[3] بحار الانوار، جلد 23، صفحه 114. قال رسول الله - صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه - : اَکْرِمُوا اَوْلادَکُمْ وَ اَحْسِنُوا آدابَکُمْ.